Με τη γνωστή καλή του άμυνα στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, την πολυφωνία στην επίθεση και το 13 στα 26 τρίποντα ο ΑΡΗΣ μας κέρδισε το Περιστέρι! Πολύ πιο χαλαρά από ότι δείχνει το τελικό σκορ, πήρε τη νίκη που ήθελε και πάτησε 4αδα. Ξεχώρισε ο Γκάλινατ(18π.) με τον Τολιόπουλο(11π. – 5ασ.) σε ένα παιχνίδι όμως που είχαν κάμποσους συμπρωταγωνιστές. Παρά την νίκη μάλλον ο εκνευρισμός ήταν αυτός που επικράτησε στο φινάλε της αναμέτρησης με τον Ξανθόπουλο να προσπαθεί να γίνει πρωταγωνιστής, σε συνέχεια των προκλητικών διαιτητών και του μόνιμα διαμαρτυρόμενου Σπανούλη.

ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Με τον Τολιόπουλο να αναλαμβάνει την οργάνωση του παιχνιδιού ο ΑΡΗΣ από το ξεκίνημα έμοιαζε ψύχραιμος και συγκεντρωμένος στον στόχο της νίκης. Ο Γκάλινατ έκανε την αρχή, ο Μπλούμπεργκ έδωσε τη συνέχεια, ο Σόουζα μπήκε στην εξίσωση με το +8 λίγο πριν την λήξη του πρώτου δεκαλέπτου να αποτυπώνει ιδανικά την καλή μας παρουσία.

ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΟ ΤΟ ΡΟΤΕΪΣΟΝ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΗ ΚΑΙ Η ΠΟΡΕΙΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΝΙΚΗ

Ορεξάτος ήταν ο Καστρίτης σήμερα με τις αλλαγές να διαδέχονται η μια την άλλη ακόμη και όταν φαινόταν να είχαμε βρει την 5αδα της «επιτυχίας». Παρόλα αυτά ο ρυθμός της ομάδας δεν έπεσε σχεδόν ποτέ. Είτε στην άμυνα είτε στην επίθεση με εξαίρεση κάποια μικρά κενά  ο ΑΡΗΣ συνέχιζε να είναι συνεπής. Και σε αυτό τεράστιο ρόλο έπεσε η πολυφωνία που υπήρχε κυρίως στην επίθεση μιας και στην άμυνα συνήθως τα πάμε καλά. Στην επίθεση όμως όλοι σχεδόν που αγωνίσθηκαν σκόραραν. Ο Μπάξτον και ο Σόουζα αξιοποιήθηκαν ενώ και ο Μπλούμπεργκ δήλωσε δυνατό παρών. Και αυτό σε αντίθεση με την εμφάνιση του Τολιόπουλου και του Γκάλινατ δεν είναι κάτι που το βλέπουμε συχνά να συμβαίνει στο ίδιο παιχνίδι. Σήμερα έγινε και για αυτό το Περιστέρι δεν μπόρεσε να μας απειλήσει ποτέ. Η διαφορά έφθασε στο +17 και έμεινε εκεί κοντά για την μεγαλύτερη διάρκεια του Β ημιχρόνου. Η γκρίνια του Σπανούλη, τα καμώματα των διαιτητών και τα πειράματα του Καστρίτη ήταν αυτά που απέτρεψαν μια πολύ πιο βαριά ήττα για τους αντιπάλους μας.

ΕΠΑΙΞΕ ΠΙΟ ΩΡΙΜΑ ΑΠΟ ΠΟΤΕ

Ίσως το πιο ώριμο παιχνίδι του έπαιξε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα απέναντι στο Περιστέρι και για αυτό έφθασε τόσο εύκολα στη νίκη. Με καλή κυκλοφορία της μπάλας από τον Τολιόπουλο, τον Μποχωρίδη αλλά και τον Καρ που συνολικά μοίρασαν 12 ασιστ τα πράγματα έγιναν πιο εύκολα. Πιο εύκολα γιατί αρκετές από αυτές τις ασίστ ήταν σε μακρινά σουτ που βρήκαν στόχο. Το 50% στο τρίποντο αλλά και οι 20 ασίστ περιγράφουν την πνευματική ετοιμότητα και συγκέντρωση που είχε ο ΑΡΗΣ μας σε αυτό το παιχνίδι. Στο τέλος λίγο ο κόουτς μας τα χάλασε μιας και λόγω της διαφοράς μάλλον ήθελε να τεστάρει ένα σχήμα που δεν του έβγαινε με τίποτα. Επέμενε στον Κάρ, άφηνε τον Μποχωρίδη μέσα όταν τίποτα δεν του έβγαινε όπως και τον Μπάξτον που έχανε συνεχώς τις μάχες και άλλα πολλά… Αλλά κυρίως άφησε για μεγάλο χρονικό διάστημα εκτός παιχνιδιού πρωταγωνιστές της αναμέτρησης όπως τον Γκάλινατ, τον Τολιόπουλο, τον Μπλούμπεργκ και τον Σόουζα. Κάπως έτσι η διαφορά έπεσε στο +6 και η πίεση μας ανέβηκε. Μακάρι να έχει αίσια έκβαση η αντικατάσταση του Καρ μιας και η περίπτωση του φαίνεται να έχει βραχυκυκλώσει πνευματικά τον συμπαθή κατά τα άλλα κόουτς.

ΣΤΡΟΓΓΥΛΟΚΑΘΙΣΕ ΣΤΗΝ 4^Η ΘΕΣΗ ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ

Προβάδισμα για την 4^η θέση και την κλήρωση του κυπέλλου πήρε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα, κερδίζοντας πιο εύκολα από ότι δείχνει το τελικό 81-73 το Περιστέρι! Γκάλινατ και Τολιόπουλος έκαναν την διαφορά και σήμερα, σε ένα παιχνίδι που υπήρχαν όμως κατά διαστήματα αρκετοί συμπρωταγωνιστές. Ικανοποίηση στις κερκίδες του Παλέ που είδε την ομάδα να αφήνει με συνοπτικές διαδικασίες την βαριά ήττα στην Ισπανία και να επιστρέφει με μια σημαντική νίκη. Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Δεν μας έφθανε η γκρίνια του Σπανούλη επί 40’ είχαμε και το αδικαιολόγητο ξέσπασμα του Ξανθόπουλου στο φινάλε… Ρε τι κόμπλεξ είναι αυτό με την ΑΡΕΙΝΑΡΑ?

ΥΓ2. Σε νέο Τσούπκοβιτς τείνει να εξελιχθεί ο Κάρ. Θα τελειώσει η χρονιά και αυτός ακόμη εδώ να αναπληρώνει τον ανέτοιμο αντικαταστάτη του. Ρε τι ζούμε…  

Βαριά ήττα γνώρισε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στην Ισπανία όπου παρουσιάστηκε πολύ αδύναμος για να κοντράρει την Γκράν Κανάρια. Οι αντίπαλοι μας έστησαν το δικό τους πάρτι έχοντας απέναντι τους ίσως τον χειρότερο ΑΡΗ που έχουμε δει φέτος. Ανήμποροι οι παίκτες μας να αντιδράσουν ιδιαίτερα στο δεύτερο ημίχρονο όπου έμοιαζαν να τα έχουν χαμένα.  Πιστός στα πλάνα του ο Καστρίτης ανεξαρτήτως της εξέλιξης του αγώνα.

ΑΝΤΕΞΕ ΜΟΛΙΣ ΓΙΑ 5’

Με τον Σλότερ αφηνιασμένο ξεκίνησε το παιχνίδι και την Γκράν Κανάρια από την αρχή να παίρνει κεφάλι. Ο ΑΡΗΣ όμως είχε την απάντηση του και με συνεχόμενους πόντους από τον Τολιόπουλο και τον Σόουζα η ομάδα μας προηγήθηκε με 13-11. Και κάπου εκεί άρχισαν όλες οι αδυναμίες μας να ξεπροβάλλουν στο παρκέ. Στα χαμένα η άμυνα είτε έδινε το μακρινό ελεύθερο σουτ είτε άνοιγε διάπλατα τον δρόμο προς το καλάθι. Μπλοκ άουτ ούτε για πλάκα με αποτέλεσμα οι Ισπανοί να πηγαίνουν σε δεύτερες και τρίτες επιθέσεις. Και στην επίθεση με το που ξεκίνησε το ροτέισον ο κόουτς έπεσε ο διακόπτης. Η Γκραν Κανάρια είναι μια ομάδα με ποιότητα και υψηλό μπασκετικό IQ και κάτι τέτοια δεν τα συγχωράει.  Πάτησε γκάζι, μας ισοπέδωσε και μας ανάγκασε να ξανασκεφτούμε όλα αυτά περί ατσαλένιας άμυνας και τα σχετικά…

ΣΕ ΜΟΝΙΜΟ ΝΤΕΦΟΡΜΑΡΙΣΜΑ

Ο Τολιόπουλος πάλευε μόνος του, ο Σόουζα πήγε να βοηθήσει, κάπου ξεπετάχτηκε και ο Μπλούμπεργκ με τον Γκάλινατ αλλά ως εκεί… Τι να περιμένεις με μόλις 4 παίκτες να δηλώνουν παρών; Οι υπόλοιποι μάλλον κάπου μπέρδεψαν τους ρόλους τους και χάθηκαν στην πορεία. Ποιος κατεβάζει; Ποιος σκοράρει; Ποιος πασάρει; Ποιος μαρκάρει ψηλα; Ποιος μαρκάρει χαμηλά; και ποιος κάνει το μπλοκ άουτ; Όλοι τους και κανείς! Αυτός ήταν ο ΑΡΗΣ σήμερα με μια εικόνα που προσβάλλει την φετινή του προσπάθεια και αν αποτελεί δείγμα γραφής της «ετοιμότητας» της ομάδας θα πρέπει και να μας προβληματίσει έντονα. Και φυσικά οι άτολμοι παίκτες που δεν ξέρουν τι να κάνουν πάνω στο παρκέ είναι το ένα κομμάτι του πάζλ. Το άλλο είναι ο κόουτς που περνάει βαθύ ντεφορμάρισμα τον τελευταίο καιρό και δεν λέει να αλλάξει ρότα. Ας ελπίσουμε να ολοκληρωθεί η αντικατάσταση του Κάρ μπας και φυσήξει και αέρας αλλαγής και στα μυαλά του κόουτς.

ΔΕΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΗΚΕ ΠΟΤΕ ΣΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Δύσκολα θα αποφεύγαμε την ήττα σε αυτό το εξαρχής δύσκολο παιχνίδι αλλά δεν παύει αυτή η εικόνα που είδαμε να μας πληγώνει… Ο ΑΡΗΣ δεν προσαρμόστηκε ποτέ στις απαιτήσεις του αγώνα ούτε πριν ούτε κατά την διάρκεια του παιχνιδιού. Σε αντίθεση με τους Ισπανούς που με το που μας πήραν χαμπάρι στην άμυνα έκαναν πάρτι. Ίσως μετά και από αυτήν την βαριά ήττα να καταλάβουμε ότι δεν παίζουμε μόνοι μας. Και ότι όλοι οι αντίπαλοι δεν είναι ίδιοι για να τους αντιμετωπίζεις ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.

ΥΓ. Ακόμη και ο αντικειμενικός official speaker του Eurocup απόρησε σε αρκετά σημεία του παιχνιδιού για την άμυνα μας κάτω από το καλάθι, τους ψηλούς που πιέζουν στο τρίποντο, τα μπλοκ άουτ που δεν γίνονται ποτέ , τα πολλά ανόητα φάουλ και τις ανύπαρκτες ασίστ.

ΥΓ2. Την Κυριακή όλοι στο Παλέ!

Αλώβητος έφυγε ο ΑΡΗΣ από το Μαρούσι σε ένα παιχνίδι όπου οι διαιτητές του την είχαν στημένη… αλλά αυτός φρόντισε να τους χαλάσει τα σχέδια, να αντέξει στην πίεση και να πάρει τη νίκη! Ηγέτης στην επίθεση ο Γκάλινατ, ήταν αυτός που «σκότωνε» κάθε απόπειρα των διαιτητών να γυρίσουν το παιχνίδι …μέχρι φυσικά να τον αποβάλλουν με 5 φάουλ. Την καλύτερη του εμφάνιση την κρατούσε για το τέλος(?) o Καρ που πέρα από τους 12 πόντους που πέτυχε είχε και 6 ασίστ.

ΜΠΗΚΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΤΕΛΟΣ ΣΤΟ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΣΕΡΙ

Πολλές οι 6 συνεχόμενες ήττες για αυτόν τον ΑΡΗ και οι παίκτες του Καστρίτη φάνηκε να το έχουν αντιληφθεί. Μπήκαν δυνατά στην άμυνα, αποφασιστικοί στην επίθεση, πήραν διψήφια διαφορά και δεν ξανακοίταξαν πίσω τους. Εξαιρετικό πρώτο δεκάλεπτο με όλους σχεδόν που πάτησαν στο παρκέ στο πρώτο δεκάλεπτο να συνεισφέρουν σε άμυνα και επίθεση. Το 29-17 του πρώτου δεκαλέπτου αποτύπωνε την ανωτερότητα του ΑΡΗ μας αλλά οι 3 διαιτητές είχαν προλάβει να στείλουν το μήνυμα ότι η νίκη δεν θα ερχόταν τόσο εύκολα.

ΠΙΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ 3 ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ, ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΗ ΜΕ ΓΚΑΛΙΝΑΤ

Δεν ήταν μόνο τα πολλά ανύπαρκτα φάουλ που μας χρέωναν ήταν και αυτά τα κραυγαλέα εις βάρος μας φάουλ που δεν σφυριζόντουσαν ποτέ. Και αν στην αρχή οι αντίπαλοι μας ήταν πολύ άστοχοι στις βολές στη συνέχεια βρήκαν εύκολους πόντους από εκεί και αυτό τους συντηρούσε μέσα στο παιχνίδι. Ωστόσο κάθε φορά που πήγαινε το Μαρούσι να σηκώσει κεφάλι και με την βοήθεια των διαιτητών να σημάνει την αντεπίθεση του ο Γκάλινατ ήταν εκεί να τους κόψει τις ελπίδες. Η διαφορά όχι μόνο δεν μειώθηκε αλλά με την λήξη του τρίτου δεκαλέπτου φθάσαμε στο +19(53-72).

ΑΝΤΕΞΕ ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΙΤΗΤΩΝ

Και αν η εικόνα των 2 ομάδων και η διαφορά το 19 πόντων φώναζαν ότι ο ΑΡΗΣ θα κερδίσει εύκολα όπως άξιζε, οι 3 διαιτητές δεν είχαν πει ακόμη την τελευταία τους λέξη. Επέτρεψαν στο Μαρούσι να πιέζει ασφυκτικά ξεπερνώντας σε αρκετές περιπτώσεις όχι απλά τα όρια του φάουλ αλλά ακόμη και αυτά του αντιαθλητικού. Την ίδια στιγμή είχαν φροντίσει από νωρίς να έχουν φορτώσει με ανύπαρκτα φάουλ τους Μπάξτον, Σόουζα και Γκάλινατ βγάζοντας τους από το παιχνίδι και αναγκάζοντας τον Καστρίτη να πάει σε αλχημείες. Το διπλό φάουλ στον Σλαφτσάκη που δεν σφυρίχτηκε ποτέ, το 5^ο φάουλ του Σόουζα που δεν κατάλαβε κανείς, το επιθετικό φάουλ του Γκάλινατ μετά από σπρώξιμο αντιπάλου, το αντιαθλητικό χτύπημα στον Μπλούμπεργκ που δόθηκε απλό φάουλ,  και το παραλίγο «κλέψιμο» φάουλ πάνω στον Κάρ στα τελευταία δευτερόλεπτα ήταν οι κορυφαίες στιγμές 3 διαιτητών που έκαναν μια συγκινητική προσπάθεια για να επιβάλλουν το αποτέλεσμα που ήθελαν. Το έκαναν ντέρμπι μειώνοντας στους 3 την διαφορά αλλά και πάλι αυτό δεν αρκετό.  Ο ΑΡΗΣ παίρνοντας βοήθειες από όλους, ακόμη και  από τον «φευγάτο» Καρ δεν μάσησε και πήρε τη νίκη!

ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΔΥΝΑΤΑ ΚΑΙ ΨΥΧΡΑΙΜΑ ΣΤΗ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗ ΚΡΑΥΓΗ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ

Με εξαίρεση την άμυνα μας κάτω από το καλάθι σε όλους τους υπόλοιπους τομείς ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε βελτιωμένος. Από τα ριμπάουντ, τα τελειώματα στους αιφνιδιασμούς που αποτελούσαν πληγή, την πολυφωνία στην επίθεση(6 παίκτες με διψήφιους πόντους, σκόραραν όλοι όσοι πήραν προσπάθειες) και τις ασίστ είδαμε καλύτερα πράγματα. Ακόμη και το ροτέισον αν εξαιρέσουμε την γνωστή εμμονή με τον Κάρ(36’) και τον παραγκωνισμό του Περσίδη και του Φίλλιου πήγε καλύτερα. Ο Γκάλινατ ήταν καταιγιστικός όπως και ο Σόουζα που σε 8’ είχε 8 ριμπάουντ και 10 πόντους με απόλυτη ευστοχία. 2 εκ των κορυφαίων της αναμέτρησης που όμως μπήκαν στο στόχαστρο των διαιτητών και αποβλήθηκαν με ανύπαρκτα φάουλ.  Πολύ καλός και ο Καρ που σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια έδωσε ασίστ και απέφυγε τα λάθη. Θετική παρουσία και από τον Μπλούμπεργκ σε όλες τις γραμμές του γηπέδου που για περίεργο όμως λόγο αγωνίσθηκε μόλις 13’.  Καθοριστική συμβολή στη νίκη και ιδιαίτερα όταν οι διαιτητές το έκαναν ντέρμπι είχαν οι Κατσίβελης και Τολιόπουλος με ψυχραιμία στο κατέβασμα της μπάλας αλλά και στις ελεύθερες βολές. Και όλα αυτά σε ένα ακόμη παιχνίδι που έλειψε ο Σανόγκο αλλά και ο Μποχωρίδης.

ΕΔΕΙΞΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΚΑΙ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΣΤΙΣ ΝΙΚΕΣ

Πόσα μπορεί να πει κανείς για αγωνιστικά θέματα στο παιχνίδι που παρακολουθήσαμε; Λίγα και ξεκάθαρα… ο ΑΡΗΣ ήταν ανώτερος, έκανε έναν υγιεινό περίπατο αλλά στην γωνία τον περίμεναν οι 3 διαιτητές για να του χαλάσουν την βόλτα. Έλα όμως που οι παίκτες του Καστρίτη αυτή τη φορά ήταν αποφασισμένοι να μην αφήσουν να τους κλέψουν την προσπάθεια και το πήγαν ως το τέλος. Σημαντική νίκη για βαθμολογικούς λόγους. Τεράστια νίκη για ψυχολογικούς λόγους για τον τρόπο που ήρθε κόντρα σε αυτή την συνεχόμενα προκλητική διαιτησία που βλέπει ΑΡΗ και αρρωσταίνει… Έτσι ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ συνέχισε να τους το χαλάς!

ΥΓ. Καλός ο Καρ σήμερα, μακάρι να έπαιζε έτσι από την αρχή της χρονιάς… ωστόσο αυτή η εμμονή(36΄ !?!?!?)  που έχει ο κόουτς μαζί του δεν βοηθάει την ομάδα.

ΥΓ2. Μην ξεχάσουν οι δικοί μας μπασκετικοί φωστήρες να μας υπενθυμίσουν την πρόοδο που υπάρχει τα τελευταία χρόνια στο κομμάτι της διαιτησίας χάρη στις συντονισμένες ενέργειες των δικών μας…

Με ένα περιπετειώδες buzzer beater ο ΑΡΗΣ γνώρισε την ήττα στην Ιταλία σε ένα ακόμη παιχνίδι όπου έφθασε μια ανάσα από το να το κερδίσει. Αλλοπρόσαλλή η εικόνα της ομάδας στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα με τεράστια προβλήματα  στην επίθεση και στα ριμπάουντ. Μαγική εμφάνιση από τον Χάρελ που παραλίγο θα γύρισε το παιχνίδι μόνος του! Εντυπωσιακή εμφάνιση και από τον κόσμο του ΑΡΗ που βρέθηκε στο Τρέντο.

ΑΠΟΔΕΚΑΤΙΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΕΝΟΣ

Με τους Τολιόπουλο, Γκάλινατ και Σανόγκο εκτός τα προβλήματα που θα εμφάνιζε η ομάδα μας σε αυτό το παιχνίδι ήταν εξαρχής γνωστά. Και αν η «ενέργεια» του Σανόγκο κάπως καλύπτεται οι πόντοι που προσφέρουν ο Τολιόπουλος και ο Γκάλινατ δεν καλύπτονται με τίποτα… Κάπως έτσι ο ΑΡΗΣ πορεύτηκε από το ξεκίνημα στο παιχνίδι με το να ζορίζεται στην επίθεση αλλά και να χάνει τα ριμπάουντ στην άμυνα. Ακόμη όμως και έτσι οι Ιταλοί δεν έδειχναν να υπερέχουν σε κάποια σημεία και αυτός μας επέτρεπε να είμαστε μέσα στην διεκδίκηση της νίκης.

ΟΣΟ ΚΥΛΟΥΣΕ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΒΑΡΑΙΝΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ

Ο ΑΡΗΣ συνέχιζε να είναι μαχητικός αλλά και η Τρέντο άρχισε να βρίσκει λύσεις στην επίθεση με αποτέλεσμα στην 3^η της απόπειρα να ξεφύγει στο σκορ να χτίσει μια διαφορά 14 πόντων. Και πως να μην ξεφύγουν όταν όλα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο. Από την εμμονή στον Κάρ μέχρι και τις περίεργες αλλαγές παικτών πάνω που έδειχναν να έχουν βρει ρυθμό, ο Καστρίτης έμοιαζε αρκετά μπερδεμένος και αυτό αποτυπωνόταν μέσα στο γήπεδο.

Ο ΜΑΓΙΚΟΣ ΧΑΡΕΛ ΠΗΓΕ ΝΑ ΤΟ ΓΥΡΙΣΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ

Και εκεί που έδειχναν όλα χαμένα και η σκέψη μας ήταν το που θα καταλήξει η διαφορά στο τελικό σκορ… εμφανίσθηκε ο Ρόνι Χάρελ! Όχι ότι από το ξεκίνημα δεν είχε θετική παρουσία, αλλά στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα.. δεν ήταν απλά “on fire” αλλά λάβα ολόκληρη με πορεία να κάψει τους Ιταλούς! Ήταν τόσο καλός σε σημείο που αρχίσαμε να ανησυχούμε αν παρακολουθούμε τον ίδιο παίκτη από την αρχή της χρονιάς ή βγήκε κάποιος άλλος στην θέση του! Τι να πει κανείς; μακάρι να το κάνει ο Χάρελ αυτό το παιχνίδι σημαία του και να την κοιτάει όποτε διστάζει να πάρει προσπάθειες και να βγει μπροστά. Δυστυχώς όμως ήταν σχεδόν μόνος του στα κρίσιμα και με την λήξη του αγώνα ο ΑΡΗΣ δεν κατάφερε να βγάλει την άμυνα και γνώρισε μια ακόμη πικρή ήττα.

ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟΣ ΜΕΝ, ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΟΣ ΔΕ

Πάλεψε η ομάδα, είχε έναν εκπληκτικό Χάρελ,  βοήθησαν σε κάποια σημεία της αναμέτρησης οι Μποχωρίδης, Κατσίβελης και Σοόυζα αλλά δεν ήταν αρκετό. Τα 30’ του Κάρ μας πλήγωσαν. Τα 3’ 40’’ του Καλογήρου(!!!) ιδιαίτερα εκεί που κρινόταν το παιχνίδι μας ισοπέδωσαν. Δεν μας φταίνε οι παίκτες… αλλά έχει καταντήσει κουραστικό. Ακόμη και με αυτές τις απουσίες η ομάδα σήμερα κατέβηκε με 5 ξένους. Παρόλα αυτά άπαντες καταλαβαίναν ότι βαρόμετρο θα ήταν οι Μποχωρίδης και Κατσίβελης και αυτό δείχνει πολλά για τις επιλογές των ξένων. Ακόμη και ο Χάρελ που ανταποκρίθηκε και με το παραπάνω ήταν έκπληξη. Και αυτά κόουτς είναι τα πλάνα σου. Και ενώ έχεις εναλλακτικές επιλέγεις να καταργείς κάθε μπασκετική λογική. Με στόχο τη νίκη; Με αποτέλεσμα πάντως την ήττα και αυτό είναι κάτι που κάποια στιγμή επιτέλους θα πρέπει να αποτελεί πρόβλημα για τον ΑΡΗ του Καστρίτη…

ΑΠΟ ΗΤΤΑ ΣΕ ΗΤΤΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ

Πολύ πιο ανταγωνιστικός από ότι αναμέναμε παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας αλλά για ακόμη μια φορά στο τέλος δεν τα κατάφερε. Οι Ιταλοί μας «πλήγωσαν» με την λήξη και αυτό κάνει λίγο πιο πικρή την ήττα. Πικρή… σε μια βραδιά μαγική για τον Ρόνι Χάρελ που παραλίγο θα ήταν και ηρωική.  Σε ένα παιχνίδι όπου όλα τα προβλήματα που αναμέναμε λόγω των απουσιών τα είδαμε στην πράξη. Τα ίδια λάθη, οι ίδιες επιλογές, οι ίδιες εμμονές, τα ίδια αποτελέσματα…

ΥΓ. Όταν η προσωπική δικαίωση υπερβαίνει το καλό της ομάδας προσπερνώντας τον στόχο της νίκης, τα πάντα αποκτούν νόημα.

ΥΓ2. Κάτι τέτοια είναι που σε κάνουν να ακούς για νέες μεταγραφές και να τρέμει η ψυχούλα σου για το τι θα δουν τα μάτια σου πάλι…

ΥΓ3. Κρίμα που δεν χάρηκε μια ωραία νίκη ο υπέροχος ο κόσμος που βρέθηκε στο πλευρό της ομάδας!

Στο ίδιο έργο θεατές για ακόμη ένα παιχνίδι, με τον ΑΡΗ να παρουσιάζει στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα ένα κάκιστο αγωνιστικό πρόσωπο, να τα δίνει όλα για την ολική ανατροπή από το -20 και τελικά να αρκείται στην προσπάθεια της αντεπίθεσης… Ίδια εικόνα και με τους διαιτητές όπου με τις 40 βολές που πρόσφεραν απλόχερα στους αντιπάλους μας να έχουν καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη και την έκβαση της αναμέτρησης. Καμία διάθεση βελτίωσης από τον ΑΡΗ…  με τις 5 ήττες σερί να μην ακουμπάνε κανένα εκ των «πρωταγωνιστούν» και απλά να απογοητεύουν τον κόσμο.

ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑ… ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ

Όταν παρακολουθείς μια ομάδα συστηματικά δεν χρειάζονται και πολλά λεπτά για να καταλάβεις αν έχει προετοιμαστεί σωστά, αν έχει διορθώσει κάποιες από τις αδυναμίες της και αν έχει κατέβει στο παιχνίδι με καθαρή σκέψη για να εφαρμόσει όλα αυτά που θέλει μέσα στις 4 γραμμές του γηπέδου. Από την απουσία παίκτη με ξεκάθαρο ρόλο την οργάνωση του παιχνιδιού, τα συστήματα που θα δίνουν καλύτερες συνθήκες για σουτ σε αυτούς που έχουν μια ευχέρεια στο σκοράρισμα, μέχρι και το παιχνίδι με τους ψηλούς που μοιάζει καθαρά συμπτωματικό όποτε συμβαίνει. Και όταν στην άμυνα ένας απλά σοβαρός αντίπαλος που κάνει τα βασικά σε προβληματίζει τότε λογικό είναι να εναποθέτεις όλες τις ελπίδες σου στην αυτοθυσία σε άμυνα και ριμπάουντ αλλά και στο προσωπικό επιθετικό ταλέντο όποιου παίκτη το λέει η ψυχούλα του… Γιατί σε αυτόν τον ΑΡΗ ακόμη και το να σηκωθείς για ένα ελεύθερο σουτ με όλες τις συνθήκες υπέρ σου είναι ζήτημα. Το 22-19 διαμορφώθηκε κυρίως λόγω των πόντων που πέτυχε ο Μπάξτον και έκρυψε προς στιγμή την κακή αμυντική μας λειτουργία.

ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ

Το ότι δεν πατούσες καλά σήμερα φάνηκε με το που ξεκίνησε το πιο έντονο ροτέισον από τον Καστρίτη.  Το παιχνίδι με τους ψηλούς ξεχάστηκε, οι κακές επιθετικές επιλογές έδιναν τη σειρά τους η μία στην άλλη και στην άμυνα καμία απολύτως αντίδραση.  Ο Προμηθέας έπαιζε το ίδιο παιχνίδι όλη την ώρα και η άμυνα μας δεν έλεγε να προσαρμοστεί με τίποτα σε αυτό. Κόνιαρης, Κάουαν και Χέιλ μονοπωλούσαν τον χρόνο της επίθεσης, έκαναν την κίνηση προς τα μέσα και έβρισκαν με ευκολία τον δρόμο προς το καλάθι. Και όποτε δεν τον έβρισκαν ήταν εκεί οι 3 διαιτητές να χρεώσουν και την ανάσα μας φάουλ στέλνοντας τους στις βολές. Χωρίς να κάνει κάτι το ιδιαίτερο ο Προμηθέας, κυκλοφορόντας με υπομονή την μπάλα διαβάζοντας την κακή άμυνα μας και αξιοποιώντας  τα δώρα των διαιτητών κατάφερε να χτίσει διαφορά 20 πόντων  χωρίς καν να ιδρώσει.

Η ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ

Και όταν συνειδητοποιείς ότι είσαι τόσο κακός όπου επέτρεψες στον Προμηθέα να σε κερδίζει με 20 πόντους διαφορά μπροστά στον κόσμο σου, το μόνο που σε μένει είναι να σκυλιάσεις για να συμμαζέψεις τα ασυμμάζευτα. Αυτό έκανε ο ΑΡΗΣ ανεβάζοντας την ένταση στην άμυνα αλλά και πετυχαίνοντας και κάποια σουτ. 20 πόντοι μέσα σε 9’ δύσκολα καλύπτονται και η ομάδα μας μοιραία γνώρισε την ήττα παρόλο που κατάφερε να μειώσει στους 4 πόντους. 

ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΙΤΑΕΙ ΤΟΝ ΚΑΘΡΕΠΤΗ

Την μια τα μπάτζετ, την άλλη οι τραυματισμοί και τα ταξίδια στην Ευρώπη, κάπου ξεπετάγεται και η διαιτησία και ο ΑΡΗΣ συνεχίζει να πορεύεται αρνούμενος να κοιταχτεί στον καθρέπτη.  Αρνείται να αναγνωρίσει τα προβλήματα του ώστε να μπει στην διαδικασία να τα διορθώσει. Και για αυτή την κατάσταση μοναδικός υπεύθυνος είναι ο Καστρίτης. Περισσότερο δείχνει να προσπαθεί να πείσει για τις επιλογές του παρά να κάνει αυτά που πρέπει για να κερδίσει η ομάδα. Δεν είναι έγκλημα να έχεις κάνει λάθος επιλογές παικτών. Ούτε τόσο κακό το να μην έχει η διοίκηση τη δυνατότητα να αντικαταστήσει κάποιον από αυτούς. Κακό είναι όμως με το ζόρι να προσπαθείς να βαφτίσεις τον Κάρ play maker, να επιλέγεις διαρκώς σχήματα χωρίς ψηλούς γιατί δεν εξυπηρετούν το πλάνο σου, να ξεχνάς παίκτες ολόκληρες αγωνιστικές στον πάγκο και ξαφνικά να τους βάζεις στο ροτέισον και μετά πάλι να τους ξεχνάς στον πάγκο. Όπως κακό είναι να μην έχεις ένα επιθετικό πλάνο για τους ψηλούς αλλά και για να στηρίξεις τους πιο χαρισματικούς σκόρερ σου. Ναι ο ΑΡΗΣ των τελευταίων ετών έχει την υπογραφή του Καστρίτη, δείχνει μια αξιοθαύμαστη μαχητικότητα αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει οι απαιτήσεις να ανέβουν ώστε η «καλή προσπάθεια» να μην απαιτεί άλλοθι για κανέναν.

ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Με μια κάκιστη εμφάνιση στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα αλλά και μια αξιοθαύμαστη αντεπίθεση στα τελευταία λεπτά ο ΑΡΗΣ κατάφερε να επιστρέψει από το -20 και να γνωρίσει μια αξιοπρεπής ήττα. Κόντρα σε έναν  Προμηθέα Πατρών που δεν έκανε τίποτα το εξεζητημένο πέρα από το να είναι πιο σοβαρός και στις 2 πλευρές του γηπέδου αλλά και να σουτάρει βολές… Ωστόσο μετά από 5 συνεχόμενες ήττες η συζήτηση για την διαιτησία δεν θα πρέπει να αποπροσανατολίσει κανέναν, μπας και επιτέλους κάποια στιγμή πρώτα ο κόουτς και ύστερα όλοι όσοι κινούνται γύρω του αναγνωρίσουν ότι κάτι δεν πάει καλά. Όσο το αρνούμαστε η εικόνα θα παραμένει ακριβώς η ίδια.

ΥΓ. Η προσαρμοστικότητα είναι ιδιαίτερα σημαντική στο μπάσκετ. Και αν δεν μπορούν οι παίκτες να προσαρμοστούν στα θέλω του προπονητή, ίσως θα πρέπει ο κόουτς να αναπροσαρμόσει τα δικά του πλάνα σύμφωνα με το υλικό που έχει στη διάθεση σου του για το καλό της ομάδας. Και ας είναι κόντρα σε αυτά που είχε εξαρχής στο μυαλό του.

ΥΓ2. 21 βολές εκτέλεσε ο Κάουαν… το ζήσαμε και αυτό!

Την ήττα στην παράταση με 88-99 γνώρισε ο ΑΡΗΣ μας από την Ούλμ, σε ένα παιχνίδι όπου αξίζαμε τη νίκη αλλά οι διαιτητές είχαν διαφορετική άποψη.  Οι Γερμανοί ήταν δυνατοί, ο ΑΡΗΣ όμως δεν μάσησε, πάλεψε μέχρι το τέλος αλλά οι 3 διαιτητές από το ξεκίνημα του 4^ου δεκαλέπτου φρόντισαν να μας φράξουν τον δρόμο προς τη νίκη. Πολλά νεύρα στο Παλέ από τα σφυρίγματα των γκρι, ωστόσο στο τέλος ο κόσμος αναγνώρισε την προσπάθεια της ομάδας παρά την ήττα.

ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΠΙΟ ΕΤΟΙΜΟΣ

Το πρώτο ζητούμενο της αναμέτρησης ήταν το πως θα μπει η ομάδα στο παιχνίδι, το δεύτερο ζητούμενο ήταν το πως θα καλυφθεί το κενό του Σανόγκο σε άμυνα και ριμπάουντ. Και στα 2 ο ΑΡΗΣ ήταν συνεπής και οι Γερμανοί κατάλαβαν από νωρίς ότι δεν θα περνούσαν εύκολα από το Παλέ. Καρ και Σόουζα ήταν οι πρωταγωνιστές του πρώτου δεκαλέπτου και μαζί με τον Περσίδη που πήρε χρόνο ο ΑΡΗΣ έκλεισε το δεκάλεπτο με 19-17.

ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΦΗΝΑΝ

Ο Κάρ συνέχισε ζεστά στο σκοράρισμα, βρήκε και βοήθειες από τον Τολιόπουλο και τον Μποχωρίδη και ο ΑΡΗΣ πάλευε να χτίσει μια διαφορά ασφαλείας και να ελέγξει τον ρυθμό του αγώνα. Οι Γερμανοί όμως είχαν σχεδόν πάντα την απάντηση καλύπτοντας με ευκολία τις διαφορές 5-6 πόντων που παίρναμε. Αποκορύφωμα της «αντίδρασης» των αντιπάλων μας όποτε πηγαίναμε να  ξεφύγουμε ήταν η φάση περίπου 6’ πριν την λήξη του 3^ου δεκαλέπτου, όπου αν και προηγούμασταν με +6 πόντους κυριολεκτικά σε μια κατεβασία τους πέτυχαν 8 πόντους και προσπέρασαν στο σκορ! Ναι… 8 πόντους! Εύστοχο τρίποντο όπου μετά το σουτ χρεώνεται αντιαθλητικό φάουλ, 2 βολές και από την επαναφορά νέο τρίποντο. Αν και είχε μπόλικο χρόνο ακόμη ίσως και το συγκεκριμένο σημείο να ήταν αυτό που δεν μας επέτρεψε να πάμε στο φινάλε της αναμέτρησης με πλεονέκτημα.

ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΑ ΣΦΥΡΙΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΛΛΟΙΩΣΑΝ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Με τις 2 ομάδες να εναλλάσσονται στο προβάδισμα και η παραμικρή λεπτομέρεια ήταν ικανή για να αναδείξει τον νικητή. Πόσο μάλλον μια σειρά από σφυρίγματα που ξεκίνησαν από τις αρχές του 4^ου δεκαλέπτου, κορυφώθηκαν στα τελευταία δευτερόλεπτα της κανονικής διάρκειας και συνεχίστηκαν και στην παράταση. Γρήγορα φάουλ εις βάρος μας και μπόνους βολών από νωρίς για τους Γερμανούς, ανοχή στα μαρκαρίσματα πάνω στους παίκτες και βήματα που δεν δόθηκαν και οδήγησαν στο τελευταίο καλάθι της Ούλμ στην κανονική διάρκεια του αγώνα. Ξεκάθαρα βήματα που αν τα σφύριζαν, ο ΑΡΗΣ θα διεκδικούσε τη νίκη σε αυτή την τελευταία φάση που σκόραρε ο Τολίοπουλος και δεν θα έστελνε απλά το παιχνίδι στην παράταση. Το μένος των διαιτητών εξαντλήθηκε… όταν χρέωσαν με τεχνική ποινή τα πανηγύρια του πάγκου στην ισοφάριση με τη λήξη της κανονικής διάρκειας αλλά και στο τζάμπολ της παράτασης όπου έδωσαν αδικαιολόγητα την μπάλα στην Ούλμ. Οι αντίπαλοι μας εκμεταλλεύτηκαν τα δώρα της διαιτησίας, σούταραν εξαιρετικά στην παράταση και έφθασαν στη νίκη χωρίς να αγχωθούν παραπάνω.

ΕΒΓΑΛΕ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΚΡΥΨΕΙ ΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΤΟΥ

Μετά από 3 συνεχόμενες ήττες και κάποια αδικαιολόγητα αγωνιστικά κενά στα τελευταία παιχνίδια ο ΑΡΗΣ έπρεπε να αντιδράσει και σε μεγάλο βαθμό το έκανε σήμερα. Έδειξε το πνεύμα του μαχητή που τον χαρακτηρίζει, κάλυψε το σημαντικό κενό του Σανόγκο και διεκδίκησε στα ίσια τη νίκη από την Ούλμ που πέρα από τη δυναμική της είχε και την βοήθεια των διαιτητών. Κυρίως ο Κάρ αλλά και ο Μποχωρίδης με τον Σόουζα ήταν οι παίκτες που είχαν τεθεί υπό έντονη αμφισβήτηση τον τελευταίο καιρό και σήμερα μπορούμε να πούμε ότι αντέδρασαν και αυτοί. Ωστόσο θα μου επιτρέψει ο αγαπητός Καστρίτης να διακρίνω ότι ιδιαίτερα στην παράταση φάνηκε ότι αυτός ο ζήλος να δείξουν στον κόσμο ότι μπορούν να προσφέρουν, μάλλον λειτούργησε αρνητικά. Κακές επιλογές από Κάρ και Σόουζα που μονοπώλησαν τις επιθέσεις μέχρι το παιχνίδι να χαθεί οριστικά. Στα θετικά ότι μπήκε επιτέλους και ο Περσίδης στο ροτέισον εκθέτοντας στα πρώτα λεπτά τον προπονητή του. Στα αρνητικά η μη συμμετοχή του  Φίλλιου για να παίξει 35’ ο Καρ των 7 στα 17 σουτ… αλλά και η κακή διαχείριση στα κρίσιμα λεπτά. Διαπιστώσαμε για ακόμη μια φορά το πρόβλημα της άμυνας μας κάτω από το καλάθι με πολλούς εύκολους πόντους αλλά και με έναν Μπάξτον που όταν αμύνεται δεν ξέρει πως να κινηθεί. Παρόλα αυτά ας κρατήσουμε την βελτιωμένη εικόνα των Κάρ, Μποχωρίδη και Σόουζα ελπίζοντας αυτή να είναι η αρχή για ακόμη καλύτερες εμφανίσεις.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗ ΑΛΗΤΕΙΑ

Καιρό είχαμε να δούμε τόσο προκλητική διαιτησία… πόσο μάλλον σε ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι! Ο ΑΡΗΣ έκανε τα λάθη του, είχε και σήμερα τις αδυναμίες του αλλά πάλεψε και άξιζε τη νίκη ή τουλάχιστον την ευκαιρία να παλέψει στα ίσια για τη νίκη. Δεν μας την έδωσαν και η ομάδα γνώρισε την 4^η συνεχόμενη ήττα στις λεπτομέρειες. Κρατάμε την μαχητικότητα που έδειξε για ακόμη μια φορά αυτή η ομάδα και ευελπιστούμε η βελτίωση που είδαμε σήμερα από τους Κάρ, Μποχωρίδη και Σόουζα να έχει και ανάλογη συνέχεια. Το αν θα μας στοιχίσει ή όχι αυτή η ήττα θα φανεί στην πορεία. 

ΥΓ. Ανεξάρτητα πάντως από το σημερινό παιχνίδι θα πρέπει κάποια στιγμή να γίνουν ξεκάθαροι οι ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΙ στόχοι του φετινού ΑΡΗ. Όσο δεν ξεκαθαρίζουν… σε πρώτο πλάνο θα παραμένει η «προσωπική δικαίωση»  και η «ερμηνεία» του καθενός.

Ούτε φέτος κατάφερε ο ΑΡΗΣ να δώσει τέλος στην κακή συνήθεια των τελευταίων χρόνων στο κρατικό, γνωρίζοντας την ήττα με 82-76. Σε ένα παιχνίδι όπου ουσιαστικά παρουσιαστήκαμε μόνο στο δεύτερο ημίχρονο, επιστρέφοντας από το -20 και φθάνοντας μια ανάσα από την ολική ανατροπή. Αποχώρησε τραυματίας ο Σανόγκο που ήταν με διαφορά ο κορυφαίος για τον ΑΡΗ μας και ένας από τους ελάχιστους που ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του αγώνα. Εκνευριστικά ανύπαρκτοι οι Κάρ, Σόουζα και Μπάξτον…

ΑΝΕΤΟΙΜΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ

Ότι γράφαμε τα προηγούμενα χρόνια για την «πνευματική προετοιμασία» της ομάδας για αυτό το παιχνίδι ισχύει και φέτος. Σε μια ομάδα όπου αποφεύγονται να ορίζονται στόχοι και η «καλή προσπάθεια» παρουσιάζεται ως το βασικό ζητούμενο, όταν δημιουργούνται απαιτήσεις υπάρχει πρόβλημα. Απαιτήσεις όπως το να κερδίσεις αυτό το παιχνίδι μιας και έχεις αποδείξει ότι μπορείς να το κάνεις μετά από 13 παιχνίδια σε Ελλάδα και Ευρώπη. Όλα τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα στο πρώτο ημίχρονο ο ΑΡΗΣ να παρουσιαστεί βραχυκυκλωμένος πνευματικά ξεχνώντας στα αποδυτήρια κάθε θετικό στοιχείο που έχει αυτή η ομάδα. Στοιχεία όπως η πολυδιαφημισμένη άμυνα που ανέδειξε  σε ήρωα τον Τσαϊρέλη και επέτρεψε στον συμπολίτη να τελειώσει το ημίχρονο με 80% ποσοστό ευστοχίας στα δίποντα και 17 ριμπάουντ περισσότερα.

ΣΤΟ 2ο ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΕΙΔΑΜΕ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΑΡΗ

Προφανώς και η ανάπαυλα του ημιχρόνου λειτούργησε ευεργετικά για τους παίκτες μας. Οι αρνητικές σκέψεις που προϋπήρχαν της αναμέτρησης πλέον ήταν πραγματικότητα και η μοναδική επιλογή που είχαν οι παίκτες του Καστρίτη ήταν να αντιδράσουν δυναμικά. Και αυτό ακριβώς έκαναν!

ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΑΝΟΓΚΟ

Με τον Σανόγκο να ξεκινάει ζεστά το 2ο ημίχρονο ήταν αυτός που έδωσε το σύνθημα της αντεπίθεσης. Σλαφτσάκης και Χάρελ ανέβασαν την πίεση στην άμυνα και ο ΑΡΗΣ με σκορ από Γκάλινατ και Τολιόπουλο ξεκίνησε να ροκανίζει την διαφορά. Ο μπάοκ είχε εγκλωβιστεί από την άμυνα μας και οι παίκτες του Καστρίτη έδειχναν ολοένα και περισσότερο αποφασισμένοι σε αυτή την μάχη.

ΕΦΘΑΣΕ ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΑ ΕΚΑΝΕ ΧΑΛΙΑ

Από το 54-34 του πρώτου ημιχρόνου φθάσαμε 7’ 30’’ πριν το τέλος του αγώνα στο -2! Με την ομάδα μας να έχει βρει ρυθμό και την ψυχολογία να είναι με το μέρος μας. Από αυτό το σημείο και μετά φάνηκε ξανά το πόσο ανέτοιμος πνευματικά ήταν. Σπατάλησε 3-4 ευκαιρίες για να ισοφαρίσει ή να προσπαθήσει και έδωσε και πάλι το δικαίωμα στον αντίπαλο να πάρει ένα προβάδισμα 6 πόντων. Μείωνε, έφθανε μια ανάσα από την ισοφάριση και ξανά τα ίδια λάθη και οι ίδιες κακές επιθετικές επιλογές. Και αν τα 4 φάουλ του Γκάλινατ με κάμποσο χρόνο να απομένει ήταν η πρώτη ζημιά, ο τραυματισμός του Σανόγκο ήταν το αποτελειωτικό χτύπημα. Ο Τολιόπουλος δεν έβαλε τα κρίσιμα σουτ, οι αντίπαλοι τα έβαλαν και κάπου εκεί η αντεπίθεση μας έλαβε τέλος.

ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ

Πολύ ντόρος γίνεται για την άμυνα μας και η στατιστική είναι η επιβεβαίωση. Όταν όμως συστηματικά κάτω από το καλάθι σου είσαι αδύναμος σε σημείο που μπορεί ο κάθε Τσαϊρέλης να σου κάνει την ζημιά τότε κάτι δεν πάει καλά. Όπως κάτι δεν πάει καλά όταν οι 3 από τους 6 ξένους σου έπαιξαν συνολικά 28’, πέτυχαν 3 πόντους, μάζεψαν 3 ριμπάουντ,  έδωσαν 2 ασίστ και 3 λάθη... Και αυτά τα προβλήματα δεν έτυχαν απλά σήμερα αλλά μας ακολουθούν από την αρχή της χρονιάς. Και αν για τους ψηλούς υπάρχει το άλλοθι ότι δεν τους τροφοδοτούν σωστά, για τον Κάρ αυτή η εικόνα μετά από 14 επίσημα παιχνίδια είναι αποκαρδιωτική. Όχι μόνο γιατί δεν σκοράρει αλλά γιατί δεν πασάρει σωστά, δεν κατεβάζει σωστά και δεν μαρκάρει σωστά. Και κάπως έτσι αναγκαστικά ο Καστρίτης έχει περιορίσει τον χρόνο του για το καλό της ομάδας και …αναγκάζεται να δώσει ξανά μπόλικο χρόνο σε έναν Μποχωρίδη που δεν βλέπεται.  Σε μια αγωνιστική χρονιά όπου ο Τολιόπουλος είναι εντυπωσιακά καλύτερος από αυτά που υπολόγιζες και ο άτυχος της βραδιάς Σανόγκο άρχισε να έχει ενεργό ρόλο και στην επίθεση. Πάλι καλά να λέμε που αυτοί οι 2 παίκτες είναι ανεβασμένοι φέτος και ας προσευχηθούμε όλοι μας να μην είναι σημαντικός ο τραυματισμός του Σανόγκο. Όλα τα παραπάνω μοιάζουν να έχουν την υπογραφή του Καστρίτη αλλά επειδή στον ΑΡΗ των τελευταίων ετών η διοίκηση αρκετές φορές έχει κάνει σημαία της την μη αντικατάσταση παικτών εις το όνομα του οικογενειακού κλίματος… ίσως ο κόουτς να μην έχει και άλλες επιλογές. Επιλογές που θα πρέπει να του δώσει η διοίκηση αν δεν θέλουμε η φετινή χρονιά να πάει στράφι.

ΚΑΚΙΑ ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΨΕΙ

40’ διαρκεί το παιχνίδι, μόλις 20’ αποφάσισε ο ΑΡΗΣ να αγωνισθεί σήμερα. Επέστρεψε από το -20 και στο τέλος τα έκανε όλα χάλια συνεχίζοντας μια αρνητική παράδοση που δεν λέει να την κόψει. Σε κακή βραδιά ο κόουτς, όπως και οι Κάρ, Σόουζα και Μπάξτον που παρακολούθησαν το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα από τον πάγκο. Συγκινητικός ο Σανόγκο, στην καλύτερη του εμφάνιση που όμως αποχώρησε τραυματίας σε ένα καθοριστικό σημείο της αναμέτρησης. Πλέον ο λόγος στην διοίκηση και στον προπονητή που με τις αποφάσεις τους σχετικά με τους ξένους θα δείξουν αν ο ΑΡΗΣ φέτος έχει αγωνιστικούς στόχους ή όχι.

ΥΓ. Μέρος της «κανονικότητας» μιας ομάδας είναι και η αντικατάσταση παικτών όταν αυτοί δεν αποδίδουν σύμφωνα με τα αναμενόμενα.

Μια ακόμη απίστευτη ανατροπή άγγιξε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στη Γαλλία, από το -19 του πρώτου δεκαλέπτου φθάσαμε στο +2 στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου. Στο τέλος όμως η ομάδα εγκλωβίστηκε στα επιθετικά της προβλήματα και γνώρισε την ήττα. Μπάκστον και Τολιόπουλος ξεχώρισαν όπως και ο Χάρελ, σε μια βραδιά που οι περισσότεροι παίκτες ήταν από μέτριοι έως κακοί.

ΠΙΟ ΝΩΘΡΟΣ ΑΠΟ ΠΟΤΕ

Δεν μας είχε συνηθίσει ο ΑΡΗΣ σε τόσο νευρικά ξεκινήματα και αυτό που παρακολουθήσαμε στα πρώτα δέκα λεπτά ήταν ένα μικρό σοκ. Όποιον και αν δοκίμασε ο Καστρίτης για να κόψει τον ρυθμό των αντιπάλων και να βρούμε και κανα καλάθι ήταν ακριβώς στο ίδιο τραγικό μοτίβο με τους υπόλοιπους.  Άδειος από ενέργεια, «παγωμένος» πνευματικά, ανήμπορος να κάνει τα βασικά και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Το 25-6 έμοιαζε με την εισαγωγή μιας εφιαλτικής βραδιά.

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ

Η αλήθεια είναι ότι παρά το -17 που έληξε το πρώτο δεκάλεπτο, είχαμε μέσα μας ζωντανή την ελπίδα της αντίδρασης. Αντίδραση όπως έβγαλε η ομάδα πριν εβδομάδα στο Μαυροβούνιο απέναντι στην Μπουντουτσνοστ όπου επέστρεψε από το -16 και πήρε τη νίκη. Έτσι ακριβώς ο ΑΡΗΣ μπήκε αποφασισμένος στο δεύτερο δεκάλεπτο, ανέβασε την πίεση στην άμυνα και άρχισε επιτέλους να σκοράρει. Τολιόπουλος, Χάρελ και Μπάξτον ήταν οι πρωταγωνιστές της αντεπίθεσης με την διαφορά να εξανεμίζεται. Το τρίποντο του Τολιόπουλου 3’ μετά την έναρξη του Β ημιχρόνου μας έβαλε μπροστά στο σκορ με 37-39 και όλα συνηγορούσαν ότι δεν θα ξανακοιτούσαμε πίσω.

ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ ΑΔΕΙΑΣΕ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Αν και το παιχνίδι το είχαμε φέρει ακριβώς στο σημείο που θέλαμε με την ψυχολογία ξεκάθαρα υπέρ μας, η συνέχεια έδειξε άλλα. Ο ΑΡΗΣ δεν κατάφερε σχεδόν σε κανένα σημείο του αγώνα να βρει ρυθμό στην επίθεση και αυτό του στοίχιζε και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Η Μπούργκ όσο περνούσε ο χρόνος πρόσθετε και νέους πρωταγωνιστές στο παιχνίδι της, την ίδια στιγμή που η κούραση άρχισε να επιδρά σημαντικά στην αμυντική μας λειτουργία. Και όταν σε παιχνίδι που δεν μπορείς να βάλεις καλάθι, η άμυνα χαλαρώνει… τότε η ήττα είναι αναπόφευκτη.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Στις λεπτομέρειες θα μπορούσαμε να πούμε ότι κρίθηκε το παιχνίδι μιας και 1-2 φάσεις να πήγαιναν διαφορετικά όπως και 1-2 σφυρίγματα και ο ΑΡΗΣ θα μπορούσε να είχε κερδίσει. Αυτό βέβαια δεν αλλάζει το ότι σήμερα ήμασταν κακοί. Από το νωθρό ξεκίνημα, τα φθηνά λάθη,  μέχρι και την εκνευριστική αστοχία και τις τραγικές επιλογές… ο ΑΡΗΣ ήταν πολύ κακός. Η χαμηλή πτήση του Γκάλινατ και η τραγική εικόνα των Κατσίβελη και Μποχωρίδη έδωσαν αναγκαστικά χρόνο στον Κάρ. Και ο Κάρ αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να «σηκώσει» τον ΑΡΗ. Πόσο μάλλον όταν είσαι πίσω στο σκορ και ψάχνεις να αντιδράσεις. Και αν από τον Καρ δεν παίρνεις αυτά που θέλεις, τι να πεις και για τους Σόουζα και Γκάλινατ που η απόδοση τους μοιάζει με καρδιογράφημα; Μέχρι και ο Χάρελ που είχε μια συμπαθητική παρουσία συνεχίζει να αποφεύγει να παίρνει πρωτοβουλίες ακόμη και όταν οι συνθήκες είναι ιδανικές. Καλή η άμυνα αλλά για να κερδίσεις πρέπει να βάλει και καλάθια. Μακάρι η επιστροφή των Μπλούμπεργκ και Σλαφτσάκη να αλλάξει τα δεδομένα στην ομάδα. Γιατί όπως φάνηκε χρειαζόμαστε περισσότερους πρωταγωνιστές και στην άμυνα και στην επίθεση. Κυρίως στην επίθεση.

ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΕΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΟΡΘΩΝΕΤΑΙ

Δεν τα παρατάει ποτέ ο ΑΡΗΣ και αυτό φάνηκε και σήμερα. Με την ίδια όμως ευκολία που γύρισε από το -19 και έφθασε στο +2, με την ίδια ευκολία διαχειρίστηκε λάθος τη συνέχεια της αναμέτρησης και ηττήθηκε. Μόνιμο πρόβλημα το μακρινό σουτ αλλά και οι βιαστικές επιλογές στον αιφνιδιασμό που και σήμερα έπαιξαν καθοριστικό ρόλο. Μια κακή βραδιά, απέναντι σε έναν καλό αντίπαλο που το πάλεψες όσο σου το επέτρεπαν οι δυνάμεις σου. 

ΥΓ.  Αρειανάρα μου. ούτε στη Γαλλία μόνος σου!

Την ήττα από τον Παναθηναϊκό γνώρισε ο ΑΡΗΣ μας στο κατάμεστο Παλέ σε ένα παιχνίδι όπου οι παίκτες του Καστρίτη τα έδωσαν όλα για ακόμη φορά αλλά στο τέλος δεν άντεξαν… Δεν αντέξανε στο ρυθμό του Παναθηναϊκού που στο Β ημίχρονο ανέβασε απόδοση, δεν αντέξανε και στα σφυρίγματα των διαιτητών που μετά την από την ανάπαυλα του ημιχρόνου έβγαζαν πράσινες φωτιές… Χειροκροτήθηκε στο φινάλε η ομάδα για την προσπάθεια σε ένα ακόμη μοναδικό πάρτι που στήθηκε στο Nick Galis Hall.

ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΕ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΤΟΥ

Αν κάτι έχει διαφορετικό ο ΑΡΗΣ σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια είναι ότι μπαίνει πολύ πιο δυνατά στα παιχνίδια. Ακόμη και όταν η επίθεση αργεί να πάρει μπρος, στην άμυνα όλοι παίκτες σκυλιάζουν από το πρώτο δευτερόλεπτο. Έτσι και σήμερα απέναντι στον δυνατό Παναθηναϊκό του έδειξαν από την αρχή ότι σήμερα τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα. Μπορεί να βρήκε εύκολους πόντους με τον Αντετοκούμπο κάτω από το καλάθι αλλά γρήγορα η άμυνα μας προσαρμόστηκε. Και από την στιγμή που βρήκε τον δρόμο προς το αντίπαλο καλάθι το παιχνίδι πήρε ακριβώς την μορφή του ντέρμπι που περιμέναμε με τις 2 ομάδες να έχουν εναλλάξ το προβάδισμα.

ΠΕΙΣΜΑΤΑΡΗΣ ΑΡΗΣ ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΜΕ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ ΤΡΟΠΟ

Το δεύτερο δεκάλεπτο ήταν το καλύτερο μας. Όχι μόνο δεν επέτρεψε στον Παναθηναϊκό να ξεφύγει αλλά κατάφερε με την ολοκλήρωση του να πάρει και κεφάλι στο σκορ. Το εντυπωσιακό buzzer beater κάρφωμα του Μπάξτον με την λήξη του ημιχρόνου ήταν το κερασάκι της μεγάλης προσπάθειας στα πρώτα 20’. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι προς έκπληξη όλων μας σε αυτά τα 2 δεκάλεπτα τα σφυρίγματα των διαιτητών είχαν μια ισορροπία, αντιμετωπίζοντας τις 2 ομάδες ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.

ΠΗΡΑΝ ΜΠΡΟΣ ΤΑ «ΓΚΡΙ ΟΠΛΑ» ΚΑΙ ΚΛΕΙΔΩΣΕ Η ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ

Ότι ελπίδες και αν μας επέτρεψαν στα πρώτα 20’ οι διαιτητές να έχουμε για μια δίκαια αναμέτρηση μέχρι το τέλος, με το που μπήκανε από τα αποδυτήρια για το 2^ο ημίχρονο τις έκαναν κομματάκια με συνοπτικές διαδικασίες. Τα  φάουλ με το παραμικρό σε κάθε προσπάθεια του Παναθηναϊκού προς το καλάθι και ένα συνεχόμενο μπόνους βολών άλλαξαν σημαντικά τα δεδομένα του αγώνα. Μέχρι ο Παναθηναϊκός να «χτίσει» μια διαφορά ήταν σχεδόν αδύνατον να τους μαρκάρουμε μιας και κάθε επαφή χρεωνόταν με φάουλ και οδηγούσε στις βολές. Όσο για τα σφυρίγματα υπέρ μας… έπρεπε να φθάσει η διαφορά στο +13 2’30’’ πριν το τέλος και να νιώσουν ασφάλεια ότι μπορούν πλέον να το κάνουν ελεύθερα. Χωρίς το άγχος της ήττας για τους αγαπημένους τους πράσινους.

ΕΔΕΙΞΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΌΤΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΩΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

Έχει αποκτήσει αγωνιστική ταυτότητα η ομάδα και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα και σήμερα κόντρα σε έναν δυνατό αντίπαλο. Η γρήγορη προσαρμογή της άμυνας στα κενά κάτω από το καλάθι αλλά και η ένταση με την οποία έπαιξαν σχεδόν όλοι σήμερα αποτελεί «σταθερά» του φετινού ΑΡΗ. Από εκεί και πέρα όλοι προσπάθησαν αν και ο Μποχωρίδης με τον Σόουζα ήταν σε πολύ κακή ημέρα. Όπως ίσως και ο Χάρελ που εξακολουθεί να είναι φοβικός στις επιθετικές επιλογές του.  Ο Κατσίβελης μοιάζει να έχει βρει ρυθμό την ίδια στιγμή που ο Τολιόπουλος επέστρεψε δυναμικά στο σκοράρισμα και αυτό είναι πολύ σημαντικό σε αυτή την χρονική περίοδο που ακόμη ψαχνόμαστε. Όπως ψάχνεται και ο Γκάλινατ που δείχνει ικανός για το καλύτερο αλλά και το χειρότερο. Βελτιωμένος  ο Κάρ ως έναν βαθμό αλλά σίγουρα ο Καστρίτης όπως και όλοι μας περιμένουμε πολλά περισσότερα από αυτόν τον παίκτη. Συνολικά πάντως η ομάδα δείχνει ότι βρίσκεται στον σωστό δρόμο. Και αν με την επιστροφή του Μπλούμπεργκ αποκτήσουμε και μια λύση ουσίας παραπάνω τότε ίσως να μπορούμε να κερδίζουμε και παιχνίδια σαν το σημερινό.

ΠΑΛΕΨΕ ΟΣΟ ΑΝΤΕΧΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΟ ΕΠΕΤΡΕΨΑΝ

Στις δηλώσεις του ο Καστρίτης όπως συνηθίζει ήταν απόλυτα εύστοχος. Όχι μόνο για το σημερινό παιχνίδι αλλά και για την συνολική εικόνα της ομάδας. Είπε ο ΑΡΗΣ θα παλεύει σε όλα τα παιχνίδια αδιαφορώντας για τον αντίπαλο και ότι στο τέλος θα κερδίσουμε περισσότερα από όσα μας αναλογούν. Αλλά θα πρέπει να καταλάβουμε και το ταβάνι που έχει αυτή η ομάδα. Αυτό ακριβώς είδαμε και σήμερα, έναν ΑΡΗ να παλεύει αδιαφορώντας για τον αντίπαλο που έχει απέναντι του. Ένας αντίπαλος πολύ δυνατός όπως είναι ο Παναθηναϊκός που όταν έχει και τα σφυρίγματα μαζί του είναι πολύ δύσκολο να τον κερδίσεις. Και ναι ο ΑΡΗΣ ακόμη δεν είναι σε επίπεδο να κερδίζει τον Παναθηναϊκό και τα ανθρωπάκια με τα γκρι που παριστάνουν τους διαιτητές. Μπράβο στον κόσμο για την απίστευτη κερκίδα, μπράβο στην ομάδα για την προσπάθεια! Συνεχίζουμε δυνατά.

ΥΓ. Πόσο αστείοι αυτοί οι διαιτητές… με το που «κλείδωσε» η νίκη για τον Παναθηναϊκό έδωσαν και 2-3 σφυρίγματα υπέρ μας.

ΥΓ2. Από τα καλύτερα καρφώματα ever το buzzer beater του Μπάξτον, παρέα με εκείνο του Κεϊρούς πάλι στη λήξη του ημιχρόνου κόντρα στον Ολυμπιακό!