Η άφιξη του Τζέιμς Κέλι που θα αγωνιστεί κανονικά απέναντι στο Λαύριο αλλά και οι κινήσεις που γίνονται για την αντικατάσταση του Λόκετ φαίνεται να δίνουν πίστωση χρόνου στην ομάδα και ο κόσμος να παραμένει ζεστός για τη φετινή προσπάθεια. Οι 3 ήττες στο πρωτάθλημα και 1 στο κύπελλο κρίθηκαν στις λεπτομέρειες αλλά αυτό δεν λέει και κάτι… Ίσως απλά να δείχνει ότι αυτή η ομάδα με λίγο «σπρώξιμο» από την διοίκηση και τον κόσμο να μπορεί να πετύχει τον στόχο της. Η αρχή έχει γίνει αλλά πρέπει να δοθεί και η ανάλογη συνέχεια.
ΑΡΓΗΣΑΜΕ ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ
Από το καλοκαίρι πριν καν χτιστεί ο φετινός ΑΡΗΣ αυτό στο οποίο επιμέναμε ως πιστοί οπαδοί αυτής της ομάδος σχετικά με τις κινήσεις της διοίκησης ήταν να δει την όλη κατάσταση με ωμό ρεαλισμό και καθαρή μπασκετική λογική. Ο στόχος ήταν εξαρχής και παραμένει η γρήγορη σωτηρία της ομάδος. Και για να τον πετύχεις πρέπει απλά να ακολουθήσεις την συνταγή των ομάδων που όλη τους ύπαρξη, επιβίωση και «επιτυχία» βασίζεται σε αυτό τον στόχο. Ομάδες που το Α και το Ω τους είναι οι ξένοι. Και αυτό ως ένα βαθμό έγινε στον ΑΡΗ. Όταν όμως είσαι ΑΡΗΣ και έχεις δεκάδες χιλιάδες βλέμματα να παρακολουθούν την κάθε κίνηση σου τότε πρέπει να ξέρεις και να διαχειρίζεσαι την πίεση αλλά και να είσαι προσεκτικός στις κινήσεις σου. Ως τώρα ο Γιάννης Καστρίτης και οι παίκτες του δεν έχουν νιώσει πίεση. Ακόμη και η στραβή από τον Κολοσσό πέρασε ανώδυνα… Ο λόγος είναι ότι όλοι αναγνωρίζουν ότι αυτή η ομάδα παλεύει και ότι ακόμη είμαστε στην αρχή του πρωταθλήματος. Οι αγωνιστικές όμως περνάνε και αν η προσπάθεια δεν συνδυαστεί με νίκες τότε θα έχουμε πρόβλημα.
Ο ΤΖΕΪΜΣ ΚΕΛΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ
Καταρχήν θα πρέπει να το πούμε ότι δύσκολα αυτός ο παίκτης να είναι ο σέντερ που όλοι περιμέναμε. Δηλαδή ένας ψηλός παίκτης που με τον όγκο του θα γεμίζει τη ρακέτα και θα αποτελεί φόβητρο για τους αντιπάλους σε άμυνα και επίθεση. Πόσο μάλλον να κοντράρει δυνατούς και ψηλούς παίκτες. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο ΑΡΗΣ με την απόκτηση του δεν έχει ανέβει επίπεδο. Ο Κέλι θα αντικαταστήσει τον Φίνκε, δηλαδή έναν παίκτη με ελάχιστα λεπτά συμμετοχής που έπαιζε μακριά από το καλάθι στην επίθεση και στην άμυνα αν και δεν του φαινόταν ήταν αρκετά soft. Το χειρότερο από όλα σε σχέση με τον Φίνκε που αποκλείεται(λογικά) να συμβεί με τον Κέλι είναι ότι δεν τον ήθελε ο προπονητής του. Όταν λοιπόν λες ότι φέτος θα βασιστείς στους 6 ξένους σου και δίνεις στον Φίνκε 3-4’ συμμετοχής τότε αυτομάτως είναι σαν να λες ότι δεν σου κάνει. Αν λοιπόν ο Κέλι ενσωματωθεί στο παιχνίδι της ομάδος με ενεργό ρόλο τότε ο ΑΡΗΣ θα αποκτήσει αγωνιστικά στοιχεία που απουσίαζαν εντελώς ως τώρα. Και αν αναλογιστούμε πόσο οριακά ήρθαν οι 4 ήττες τότε αυτά τα στοιχεία ίσως αποδειχθούν αρκετά.
ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ, ΣΤΗΡΙΞΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Ο κόσμος ως τώρα και ιδιαίτερα κόντρα στον Κολοσσό έδωσε βροντερό παρών και έτσι αναμένεται να γίνει και σήμερα απέναντι στο Λαύριο. Η πρώτη κίνηση έγινε με τον Τζέιμς Κέλι που θα αντικαταστήσει τον Φίνκε και όλοι προσδοκούν να δώσει το κάτι διαφορετικό κοντά στα καλάθια που λείπει από την ομάδα. Άρα αυτό που απομένει είναι η επιστροφή στις νίκες και το μάζεμα βαθμών. Η αρχή πρέπει να γίνει σήμερα στο Παλέ! Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!
Μια ανάσα έφθασε ο ΑΡΗΣ από μια ανέλπιστη νίκη κόντρα στην ΑΕΚ χωρίς όμως τελικά να τα καταφέρει. Ένας ΑΡΗΣ που με πείσμα αρνούνταν να παραδώσει τα όπλα έφθασε μια ανάσα από τη νίκη λίγα δεύτερα πριν το τέλος αλλά η τελευταία άμυνα δεν μας βγήκε. Σφαγιαστική για ένα ακόμη παιχνίδι η διαιτησία φρόντισε από το ξεκίνημα να αλλάξει τους όρους του παιχνιδιού υπερ της ΑΕΚ.
ΤΟΝ ΑΠΟΣΥΝΤΟΝΙΣΕ Η ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ
Ότι πλάνο και αν είχε ο Καστρίτης για αυτό το παιχνίδι, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα παιχνιδιού έγινε κουρελόχαρτο. Με 2 γρήγορα ανύπαρκτα φάουλ σε Κάουαν και Κώττα παίκτες σημαντικοί λόγω απουσίας εναλλακτικών λύσεων βγήκαν εκτός παιχνιδιού. Το 3ο ανύπαρκτο φάουλ στον Κάουαν σχεδόν με το που ξαναπέρασε στο παιχνίδι έδειξε ότι τον είχαν στοχεύσει. Μια κατάσταση που αποσυντόνισε όλη την ομάδα και έδωσε την ευκαιρία στην ΑΕΚ να μας προσπεράσει.
ΧΕΙΡΟΠΕΔΕΣ ΣΕ ΧΑΝΛΑΝ ΚΑΙ ΑΡΗΣ ΣΕ ΤΡΙΚΥΜΙΑ
Μπορεί η διαιτησία να είχε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του αγώνα αλλά και η ΑΕΚ ήταν διαβασμένη. Με σωστή άμυνα πάνω στον Χάνλαν και μπόλικες βοήθειες το «βαρύ πυροβολικό» μας σήμερα σίγησε. Αποτέλεσμα ένας ΑΡΗΣ σε πανικός να ψάχνει και να βρίσκει(!!!) πόντους σε επιθέσεις απελπισίας.
ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΕ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ
Σε απόλυτο κοντράστ με τα παιδικά λάθη σε όλες τις πλευρές του γηπέδου, τα πολλά χαμένα αμυντικά ριμπάουντ και τις τραγικές επιλογές στην επίθεση που χαρακτήριζαν σήμερα το παιχνίδι μας η ομάδα παρέταξε μια εντυπωσιακή μαχητικότητα και άρνηση να παρατήσει το παιχνίδι.. Το ότι η ομάδα επέστρεψε από το -10 και έφθασε στο 62-63 λίγα δεύτερα πριν την λήξη ήταν κάτι το απρόσμενο που ξάφνιασε άπαντες. Αυτή την αντίδραση θα πρέπει να την κρατήσουμε για τη συνέχεια. Όπως και την σχετικά καλή εμφάνιση του Γουίλιαμς, το ξεπέταγμα του Πουλιανίτη και την επιστροφή στις καλές εμφανίσεις του Τζούστον.
ΕΧΕΙ ΤΣΑΓΑΝΟ ΑΛΛΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ
3η συνεχόμενη ήττα για την ομάδα μας που έτσι όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι έχασε σπουδαία ευκαιρία για μια νίκη εκτός προγράμματος. Κόντρα στις απουσίες, κόντρα στις δικές του παθογένειες, κόντρα σε ένα πιο γεμάτο ρόστερ όπως αυτό της ΑΕΚ, κόντρα σε μια ακόμη εμετική διαιτησία η ομάδα πάλεψε όσο άντεξε ή όσο της επέτρεψαν να παλέψει. Σωστή η αντίδραση για τη διαιτησία(και ας άργησε), μεγάλο λάθος όμως η καθυστέρηση στην ενίσχυση της ομάδος που αδικεί την όποια προσπάθεια.
ΥΓ. Λίγο πιο σοβαρή και έτοιμη να είχε παρουσιαστεί η ομάδα στο ξεκίνημα των επίσημων υποχρεώσεων της και αυτούς τους αντιπάλους θα είχαμε κάνει πάρτι…
ΥΓ2. Και όμως σε αυτή τη φάση της φωτογραφίας που ο Κάουαν φεύγει στον αιφνιδιασμό οι διαιτητές δεν είδαν φάουλ! Αλλά είδαν την θανατηφόρα ανάσα των παικτών μας...
Με τους Νετζήπογλου και Σιδηροηλία να μένουν εκτός αποστολής, τον Σχίζα να έχει συμβολική συμμετοχή και τον Πουλιανίτη οριακά να δηλώνει ο παρών ο ΑΡΗΣ κατεβαίνει στην Αθήνα για να αντιμετωπίσει την προβληματική ΑΕΚ. Χωρίς δηλαδή καμία ουσιαστική αλλαγή-ενίσχυση αλλά περισσότερο με μια εικόνα αποσύνθεσης η ομάδα πορεύεται σαν να μην τρέχει τίποτα. Το καμπάνακι της ήττας από τον Κολοσσό μάλλον δεν ακούστηκε και η αδικαιολόγητη πίστη ότι η ομάδα θα τα καταφέρει έτσι και αλλιώς δείχνει να επικρατεί.
ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΙΔΡΩΣΕ ΑΥΤΙ
Φυσικά και δεν είναι λογικό μετά από κάθε ήττα να μας πνίγει ο πανικός και να απαιτούμε διορθωτικές κινήσεις με ελαφρά την καρδία. Από την άλλη όμως για μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ των τελευταίων χρόνων που έχει στόχο την επιβίωση δεν γίνεται οι ήττες από τον Ιωνικό και ιδιαίτερα από τον Κολοσσό να περνάνε στα ψιλά. Ιδίως όταν πάνω από το κεφάλι μας κρέμεται ένα -1 στην βαθμολογία που μπορεί με συνοπτικές διαδικασίες να γίνει -3. Και αν το θετικό σενάριο(όπως τελικά μας το παρουσιάζουν) του -1 επικρατήσει τότε αναρωτιέμαι που η ομάδα θα βρει τους βαθμούς που θέλει αν δεν το κάνει κόντρα σε ομάδες όπως ο Ιωνικός και ο Κολοσσός;
Η ΕΠΙΠΟΝΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΕΝΤΕΡ ΚΑΙ Ο ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ
Εξαρχής γνωρίζαμε ότι το ρόστερ αυτό δεν έχει βάθος. Οριακά συμπληρώνει μια βασική 5αδα χωρίς τρανταχτά κενά σε θέσεις όπως το 3 και το 5. Πίσω όμως από την πρώτη πεντάδα επικρατεί ένα χάος και ιδιαίτερα σε 2 νευραλγικές θέσεις όπως το 1 και το 5. Δεν είναι τυχαίο που οι παλιοί λέγανε ότι το χτίσιμο μιας πετυχημένης ομάδος ξεκινάει από αυτές τις 2 θέσεις. Στον ΑΡΗ όμως φροντίσαμε για μια ακόμη να καταρρίψουμε τους «νόμους» του αθλήματος. Και αν για τον σέντερ υπάρχει μια λογική γύρω από την καθυστέρηση, στην περίπτωση του πόιντ γκαρντ και την μη απόκτηση του Σταμάτη δεν υπάρχει καμία λογική. Ακόμη και πέρσι που ήταν τρίτος στη σειρά υπήρχαν παιχνίδια που είχε δώσει λύσεις. Φέτος ο Πουλιανίτης όπως και σε όλη του την καριέρα δείχνει ότι δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος του αναπληρωματικού πόιντ γκαρντ. Τουλάχιστον μόνος του… και αντί να μπαλώσεις την τρύπα με τον παίκτη που προπονείται μαζί σου εδώ και πόσο καιρό αφήνεις ένα τεράστιο κενό και προσεύχεσαι να μην έχεις άλλους τραυματισμούς.
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΝΑ ΜΕΤΡΑΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΒΑΘΜΟΥΣ
Συνέχεια στην αρνητική παράδοση με τον Κολοσσό έδωσε και σήμερα ο ΑΡΗΣ μας γνωρίζοντας την ήττα με 81-85. Με άμυνα για γέλια σε όλη τη διάρκεια του αγώνα επέτρεψε στον Κολοσσό να φθάσει σε μια σημαντική νίκη. Όαση ο Χάνλαν στην επίθεση αλλά με έναν παίκτη δουλειά δεν γίνεται.
ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ
Το επιθετικό κρεσέντο του Χάνλαν στο ξεκίνημα του αγώνα έκρυψε την έλλειψη συγκέντρωσης που υπήρχε γενικότερα στην ομάδα και όσο περνούσαν τα λεπτά η κατάσταση φαινόταν να αλλάζει. Στην επίθεση επικρατούσε ένας εκνευριστικός δισταγμός και μια στασιμότητα ενώ στην άμυνα επιδοθήκαμε σε μια ανούσια πίεση ψηλά και άσκοπα φάουλ. Το χειρότερο από όλα ήταν ότι δεν είχαμε τρόπο αντίδρασης με αποτέλεσμα τα πράγματα να γίνονται ολοένα και χειρότερα μιας και ο Κολοσσός είχε πιστέψει για τα καλά ότι μπορεί να πάρει ακόμη μια νίκη.
ΜΟΝΟΠΛΕΥΡΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ, ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ
Όσο και αν προσπαθούσαμε στην επίθεση και κουτσά στραβά βρίσκαμε πόντους στην άμυνα τα γκρεμίζαμε όλα! Παίκτες ξεχνιόντουσαν μέσα στη ρακέτα μας, οι ψηλοί μάρκαραν έξω από το τρίποντο και έκαναν φάουλ ενώ και τα μπλοκ άουτ στις μάχες των ριμπάουντ ξεχάστηκαν. Με αυτή την εικόνα το παιχνίδι δεν γυρνούσε με τίποτα κάτι με το οποίο έδειξε η ομάδα μας να συμβιβάζεται λίγα λεπτά πριν το τέλος και αυτό δείχνει πολλά.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΧΗΜΗ ΚΑΙ ΣΛΗΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΡΟΣΤΕΡ
Από το «λαβράκι» Γουίλιαμς, το «πολυεργαλείο» Λόκετ μέχρι τον «εγκέφαλο» Πουλιανίτη μέχρι τον «ηγέτη» Σχίζα και τον αντικαταστάτη του Σιδηροηλία… Ένα ρόστερ γεμάτο ανορθοδοξίες που «περάστηκε» ως επιτυχία ή ας το πούμε πιο κομψά η συνταγή της επιτυχίας. Στην πράξη δεν έχεις βασικό σέντερ, δεν έχεις παίκτη στο 3, δεν έχεις αλλαγή στα γκαρντ που να μπορεί να σταθεί σε παιχνίδι της Basket League με τη φανέλα του ΑΡΗ, δεν έχεις ένα σημείο αναφοράς πέρα του Χάνλαν στην επίθεση. Και όποιος πιστεύει ότι αυτό το ρόστερ έγινε έτσι μόνο για οικονομικούς λόγους είναι γελασμένος. Με το ίδιο πορτοφόλι υπήρχαν και άλλες επιλογές… Ας ελπίσουμε ο Καστρίτης που στις δηλώσεις του μετά το παιχνίδι έδειξε να αντιλαμβάνεται τα κακώς κείμενα της ομάδος να καταλάβει ότι η ομάδα οφείλει μέρα με τη μέρα να βελτιώνεται.
ΓΚΡΕΜΙΣΕ ΟΤΙ ΕΧΤΙΣΕ, ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΟΣΟ ΠΟΤΕ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ
Στην επίθεση υπήρχε ο Χάνλαν στην άμυνα δεν υπήρχε κανείς και κάπως έτσι αυτή η ντροπιαστική παράδοση με την Κολοσσό συνεχίστηκε. 2 αγώνες χρειάστηκε μόλις ο ΑΡΗΣ μας για να γκρεμίσει τις εντυπώσεις και την αισιοδοξία που έχτισε μετά τη νίκη επί του Παναθηναϊκού. Τουλάχιστον μετά το σημερινό υπάρχει το ενδεχόμενο να προσγειωθούν στην πραγματικότητα η διοίκηση και ο προπονητής ώστε να προχωρήσουν άμεσα στις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις.
ΥΓ. Όσο και αν ωραιοποιείς μια κατάσταση η αλήθεια πάντα βγαίνει στην επιφάνεια. Μακάρι να μην πρέπει να περιμένουμε να επιστρέψουν οι 2 τραυματίες για να βεβαιωθούμε μετά από νέες ντροπιαστικές ήττες ότι τελικά ούτε και αυτοί ήταν οι «ηγέτες» που μας έλεγαν.
ΥΓ2. Κέρδισε και ο Απόλλων την ΑΕΚ με αποτέλεσμα οι τυφλοί ανάμεσα στους μονόφθαλμους να μειώνονται…
ΥΓ3. Μακάρι να κατάλαβαν πλέον εκεί στην ΚΑΕ(και πολλοί συνΑρειανοί) γιατί γράφαμε από τόσο νωρίς για παιχνίδια επιβίωσης.
ΥΓ4. Άραγε θα αναρωτηθεί κανένας από της "σοφούς" γιατί ο Δίπλαρος δεν έκανε ποτέ για τον ΑΡΗ;
Μόλις στην 3η αγωνιστική στο πρωτάθλημα της Basket League και η επαναφορά στην πραγματικότητα για τον μπασκετικό ΑΡΗ είναι σκληρή. Η αισιοδοξία που έφερε η νίκη επί του Παναθηναϊκού και οι καλές εντυπώσεις που έχει αφήσει γενικότερα ως τώρα η ομάδα έδωσαν τη θέση τους στην απειλή της αφαίρεσης βαθμών με το -3 να ακούγεται σαν εφιάλτης. Συνέπεια όλων των παραπάνω η επιστροφή στους αγώνες επιβίωσης με αρχή από το παιχνίδι με τον Κολοσσό Ρόδου.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗΣ ΤΙΜΩΡΙΑΣ
Δεν χρειάζεται να έχεις inside info όταν πρόκειται για «δικαστικές μάχες» του ΑΡΗ μας. Ανεξαρτήτως αθλήματος, οποιαδήποτε μικρή ή μεγάλη νίκη σε εξωγηπεδικά ζητήματα είναι απλά η εξαίρεση του κανόνα. Ένας κανόνας που επιβεβαιώθηκε περίτρανα με το ακατανόητο -6 στο ποδόσφαιρο σε μια υπόθεση που η ομάδα πέρα από άγνοια δεν είχε και το παραμικρό όφελος. Και όταν το -6 στο ποδόσφαιρο είναι μαχαιριά, το -3 στο μπάσκετ που μεταφράζεται ποδοσφαιρικά σε -9 για τον ΑΡΗ των πέτρινων χρόνων είναι κάτι σαν θανατική ποινή. Και όσο μίζερη και αν είναι αυτή η σκέψη για την ομάδα της καρδιάς μας με μια ματιά στις τελευταίες σεζόν επιβεβαιώνεται. Η ΕΕΑ σκανδαλωδώς χωρίς να κρατάει ούτε τα προσχήματα, σε άλλες ομάδες προσέφερε άπλετο χρόνο να μπαλώσουν τρύπες και σε άλλες με διαδικασίες εξπρές τις έβγαλε άκυρες. Το φαινόμενο ΑΕΚ με τα μπαν προσωρινά να σβήνονται και αυτή τη στιγμή να είναι στα 2(φρέσκα) δείχνουν τον τρόπο που «ελέγχει» η επιτροπή τις ομάδες.
ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΜΕΡΙΔΙΟ ΕΥΘΥΝΗΣ
Σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο στις 2 ήττες που κάναμε μιλήσαμε για την κωλυσιεργία στην απόκτηση σέντερ που ακυρώνει την όποια προσπάθεια. Εκτός γηπέδου όμως τα λάθη είναι εγκληματικά. Όχι γιατί η διοίκηση της ΚΑΕ λειτουργεί σε ένα εύρωστο οικονομικά περιβάλλον και θα μπορούσε με ευκολία όλα τα ζητήματα να τα έχει διευθετήσει αλλά όταν ξέρεις ότι σε περιμένουν στην γωνία πρέπει να είσαι ιδιαίτερα προσεκτικός. Προφανώς και η ΚΑΕ ΑΡΗΣ έχει δώσει τα πατήματα στην ΕΕΑ να κάνει το παιχνίδι της. Πατήματα που όσο και αν κουκουλώσουν τα διάφορα κιτρινόμαυρα ΜΜΕ αργά ή γρήγορα όπως πάντα συμβαίνει βλέπουν τα φώτα της δημοσιότητας. Το να χρεώνεις την όλη κατάσταση στον Αυγενάκη και τον ύποπτο ρόλο της ΕΕΑ είναι τακτικές που δεν «καλύπτουν» τον Αρειανό φίλαθλο αλλά οπαδούς άλλης ομάδος της πόλης. Αυτονόητο ότι η απόδοση ευθυνών εντός και εκτός συλλόγου δεν ενδιαφέρει κανέναν και το μόνο ζητούμενο είναι ο ΑΡΗΣ έστω την ύστατη στιγμή να την γλιτώσει αν όχι με χρηματικό πρόστιμο με αφαίρεση -1 βαθμού που κατά κάποιο τρόπο έχει ήδη ρεφάρει με την εκτός προγράμματος νίκη επί του Παναθηναϊκού.
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ
Και από εκεί που αυτή η ομάδα έβαλε τις βάσεις για μια χρονιά χωρίς πίεση ξαφνικά βρίσκεται από νωρίς να παλεύει σε παιχνίδια-τελικούς. Τελικούς όπως το παιχνίδι με τον Κολοσσό Ρόδου που αναμένεται να τιμωρηθεί και αυτός από την ΕΕΑ. Παρόλα αυτά ομάδες όπως ο Κολοσσός, ο Ιωνικός, η Κύμη και το Ρέθυμνο παλαιότερα έχουν αποδείξει πολλές φορές ότι έχουν και πλάτες. Η Τσαρούχα και ο Συμεωνίδης έβαλαν πλάτη στη νίκη επί του Ιωνικού όπως πέρσι κάποιοι άλλοι διαιτητές είχαν βάλει πλάτη στην κρίσιμη νίκη του Κολοσσού επί του ΑΡΗ μας στην Ρόδο. Δεν τα βγάζουμε από το μυαλό μας, τα έχουμε ζήσει αμέτρητες φορές. Για αυτό και το βάρος πέφτει στον Γ.Καστρίτη και τους παίκτες του ώστε να πάρουν για αρχή εντός έδρας τις νίκες που πρέπει να πάρουν ώστε ο ΑΡΗΣ να μην μπλέξει σε περιπέτειες, ακόμη και αν πλανάται αυτό το -3. Ναι τα νούμερα τρομάζουν αλλά μην ξεχνάμε ότι πέφτει μόνο μια ομάδα φέτος και ότι υπάρχουν και άλλοι που αναμένεται να τιμωρηθούν. Το βάρος φυσικά πέφτει και στη διοίκηση που σε συνεργασία με τον προπονητή θα πρέπει το συντομότερο δυνατό να κάνουν τις διορθωτικές κινήσεις αρχίζοντας από τον σέντερ ώστε ο ΑΡΗΣ να μην κινδυνέψει.
Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΠΑΛΕ ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΙ ΤΗΝ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΗ ΤΙΜΩΡΙΑ
Νωρίς νωρίς για ακόμη μια φορά ο ΑΡΗΣ καλείται να παλέψει υπό αντίξοες συνθήκες και να ξεπεράσει πέρα από τις όποιες αγωνιστικές δυσκολίες και τις εξωαγωνιστικές τρικλοποδίες. Έλα όμως που ο Αρειανός έχει αρρωστημένη σχέση με την ομάδα και αυτό το κυνήγι είναι ικανό να τον ξεσηκώσει, να τον τραβήξει ως το Παλέ και να τον κάνει να «πνίξει» κάθε ομαδούλα που ευκαιριακά βρήκε πρόσφορο έδαφος μέσα στο ναυάγιο του Ελληνικού μπάσκετ για να κάνει το κομμάτι της. Το απόγευμα του Σαββάτου γεμίζουμε το Παλέ, παίζουμε εμείς στη θέση του σέντερ από το NBA(που ακόμη έρχεται) και οδηγούμε την ομάδα σε μια σημαντική νίκη. Πάρτε το χαμπάρι τον Αυτοκράτορα δεν μπορείτε να τον λυγίσετε!
ΥΓ. Το ότι ξαφνικά υιοθετήσαμε και εμείς ατάκες όπως «επιτροπή Αυγενάκη» μας προσβάλλει και εξισώνει ψήγματα με εγκλήματα.
Άλλη μια εντυπωσιακή ανατροπή από το -17 έκανε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα κόντρα στον Ιωνικό, στο τέλος όμως λύγισε στην παράταση. Η αστοχία του πρώτου ημιχρόνου και τα «κουκούτσια» της διαιτησίας που ήταν όλα προς την πλευρά μας έκριναν σε μεγάλο βαθμό την αναμέτρηση. Πάλεψε η ομάδα αλλά κάποια νεκρά διαστήματα στην επίθεση και η έλλειψη ενός δυνατού σέντερ την πλήγωσαν.
ΧΑΛΑΡΟΣ ΑΡΗΣ ΠΑΘΙΑΣΜΕΝΟΣ ΙΩΝΙΚΟΣ
Ανεξήγητα χαλαρή μπήκε η ομάδα μας στο παιχνίδι κυρίως στο κομμάτι της άμυνας και της μάχης των ριμπάουντ. Στην μεγαλύτερη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου οι αντίπαλοι μας έδειξαν περισσότερο ζήλο σε κάθε φάση και αυτό μας δημιούργησε πρόβλημα και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Η αστοχία στα μακρινά σουτ αλλά και τα εύκολα χαμένα λέιαπ φανέρωναν την έλλειψη συγκέντρωσης. Και σαν να μην έφθανε αυτό είχαμε και τους 3 διαιτητές να προστατεύουν τον Ιωνικό, να αρνούνται να δώσουν φάουλ-βολές στην ομάδα μας αλλά αντιθέτως όποτε πλησίαζαν στο καλάθι μας οι αντίπαλοι να τους στέλνουν με ευκολία στην γραμμή των βολών. Τα 4 «ανάποδα» σερί σφυρίγματα στο 25-22 μας έκοψε την φόρα και έδωσε την ώθηση στον Ιωνικό να φθάσει στο +17.
ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΑΛΛΑ ΤΑ ΧΑΛΑΣΕ ΣΤΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ
Όπως και κόντρα στον Παναθηναϊκό έτσι και σήμερα στην ανάπαυλα του ημιχρόνου ο διακόπτης γύρισε! Σαν να μπήκε άλλος ΑΡΗΣ μέσα στο γήπεδο ξαφνικά η ομάδα άρχιζε να παίζει πιο δυνατή άμυνα, να μαζεύει τα ριμπάουντ και στην επίθεση να σκοράρει με μεγάλη αυτοπεποίθηση. Η διαφορά εξαφανίσθηκε και το -17 έγινε +3 για τον ΑΡΗ μας λίγα λεπτά πριν το φινάλε. Εκεί χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία να καθαρίσουμε το παιχνίδι αλλά οι αντίπαλοι μας βρήκαν κάποια μεγάλα σουτ και το παιχνίδι πήγε στην παράταση. Εκεί όπου ο ΑΡΗΣ θύμισε το χαλαρό του ξεκίνημα και ο Ιωνικός απλά εκμεταλλεύτηκε 2-3 σουτ και το πλεονέκτημα των βολών που του είχαν χαρίσει οι «γκρι». Ξεχώρισε ο Κάουαν όπως και ο Τζούστον που δείχνει πιο σταθερός. Ακόμη και στην κακή του ημέρα ο Χάνλαν είναι υπερπολυτίμος. Διστακτικός ο Νετζήπογλου αδίκησε τον εαυτό του σήμερα με τα εύκολα καλάθια που έχασε. Προβληματισμός για την επιλογή Φίνκε και Καμαρα που φαίνεται να αποκτήθηκαν άσκοπα.
ΠΡΩΤΟ «ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ» ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ
Πολλά ήταν τα παράπονα από τη σημερινή διαιτησία που σε μεγάλο βαθμό την περιμέναμε. Μπορεί η Τσαρούχα να επισκιάστηκε από τα κατορθώματα των συναδέλφων της αλλά το αποτέλεσμα ήταν το αναμενόμενο. Κοροϊδία στα μούτρα μας τα “replay” αλλά και το ότι 3-4 φορές δεν έδωσαν φάουλ που οι αντίπαλοι μας έκαναν επίτηδες για να σταματήσουν τον χρόνο. Έχουμε βιώσει στο πετσί μας το κυνήγι από τη διαιτησία τα τελευταία χρόνια που είναι ιδιαίτερα αδύναμη. Όσο πιο γρήγορα ο μπασκετικός ΑΡΗΣ αποφασίσει μπροστά ή πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας να ασχοληθεί με τη διαιτησία τόσο πιο γρήγορα η ομάδα θα μπορέσει να παλέψει χωρίς χτυπήματα κάτω από τη μέση. Υπάρχει πρόβλημα και πρέπει να διορθωθεί.
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΡΘΩΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
Και από την στιγμή που η διαιτησία είναι ανεξέλεγκτη το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να δουλέψουμε και να βελτιωθούμε. Τα νεκρά διαστήματα πρέπει να περιοριστούν ενώ είναι πολύ σημαντικό να μπαίνει δυνατά η ομάδα στο παιχνίδι από το ξεκίνημα μιας και εκτός του Χάνλαν που λόγω εμπειρίας δεν χαμπαριάζει οι υπόλοιποι χάνουν την αυτοπεποίθηση τους. Πράγματα που θα πρέπει να δουλευτούν από τον Καστρίτη και τους παίκτες του. Αυτό όμως που πρέπει να κάνει η διοίκηση είναι να επισπεύσει τις διορθωτικές κινήσεις που υπάρχουν στο πλάνο. Και αν για την πλειοψηφία των παικτών η πίστωση χρόνου είναι κάτι το λογικό για την περίπτωση του Φίνκε τα δεδομένα είναι διαφορετικά. Ο ΑΡΗΣ χρειάζεται έναν δυναμικό σέντερ που κυρίως στην άμυνα θα ταλαιπωρεί τους αντιπάλους τους. Ο Φίνκε γνωρίζαμε εξαρχής ότι δεν είναι αυτός ο παίκτης οπότε η αντικατάσταση του θα πρέπει να επισπευτεί. Γιατί όταν ο Γόντικας σου κάνει τέτοια ζημιά σημαίνει ότι έχεις μεγάλο πρόβλημα κάτω από το καλάθι.
ΕΧΑΣΕ ΣΤΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΑΛΛΑ ΠΕΙΘΕΙ ΟΤΙ ΒΑΔΙΖΕΙ ΣΤΟΝ ΣΩΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
Αυτή τη φορά η εντυπωσιακή ανατροπή ήταν προσωρινή και στο τέλος ήρθε η ήττα. Η αστοχία και η χαλαρότητα στο πρώτος μέρος ήταν τα δικά μας λάθη, τα πολλά όμως φαλτσοσφυρίγματα που έκριναν την αναμέτρηση δεν ήταν… Θέλει δουλειά και χρόνο ακόμη η ομάδα που όμως πείθει ότι βαδίζει προς τη σωστή κατεύθυνση. Θέλει όμως και ενίσχυση κάτω από το καλάθι για να μην ακυρώνεται η όλη προσπάθεια.
ΥΓ. Τι πας και το βλέπεις στο replay αφού όλοι ξέρουν που θα δώσεις την μπάλα; Πολλά τα λάθη για ένα παιχνίδι που κρίθηκε στη παράταση.
Άλλον αέρα έδωσε ο θρίαμβος επί του Παναθηναϊκού στην ομάδα αλλά και σε όλους εμάς. Χρόνια είχαμε να νιώσουμε την χαρά μιας νίκης του μπασκετικού ΑΡΗ να κρατάει μέρες και να μας κάνει να νιώθουμε υπερήφανοι. Και το ότι άλλο αυτό είναι το αποτέλεσμα μιας προσπάθειας στην όποια έχει μπει ο τίτλος «μεταβατική χρονιά επιβίωσης» το κάνει ακόμη πιο ξεχωριστό. Η αξιοποίηση όμως όλης αυτής της ευχάριστης κατάστασης περνάει αποκλειστικά από το χέρι του Γ.Καστρίτη και των παικτών του που ήταν οι πρωταγωνιστές της επιτυχίας.
ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗΣ
Με ερωτηματικά για την αλλαγή φιλοσοφίας σε όλο τον μπασκετικό ΑΡΗ είχαμε αναφερθεί πριν την έναρξη της χρονιάς τονίζοντας κάποια πρώτα ενδεικτικά θετικά σημάδια αλλαγής. Καθρέφτης όμως κάθε αθλητικού σωματείου είναι το γήπεδο και εκεί ο ΑΡΗΣ φρόντισε να στείλει με ηχηρό τρόπο το μήνυμα ότι κάτι αλλάζει. Ναι υπήρχε ένας ξεκάθαρος MVP της αναμέτρησης αλλά η εντυπωσιακή προσπάθεια ήταν συνολική. Από τις ασίστ του Κάουαν μέχρι τις μάχες του Κώττα. Αυτό πρέπει να κρατήσουμε όλοι μας και αυτό θα πρέπει να αποτελέσει την βάση για την αγωνιστική ταυτότητα του φετινού ΑΡΗ. Και όταν η μαχητικότητα σου είναι αρκετή για να υποτάξεις τον υπερόπτη Παναθηναϊκό πόσο μάλλον σαφώς πιο αδύναμους αντιπάλους. Το βέβαιο είναι ότι ο τρόπος που πάλεψε η ομάδα ανεξαρτήτως αποτελέσματος ενθουσίασε άπαντες και αυτό είναι από μόνο του αρκετό για να ενταθεί η προσπάθεια και ο ΑΡΗΣ να ανατρέψει τα προγνωστικά του πρωταθλήματος από νωρίς νωρίς.
ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ «ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑ»
Στον απόηχο της εκκωφαντικής νίκης επί του Παναθηναϊκού η ομάδα του Γιάννη Καστρίτη καλείται να αποδείξει ότι αυτό το αποτέλεσμα δεν ήταν ένα «πυροτέχνημα» αλλά απλά το σύνθημα της επανεκκίνησης. Όλοι γουστάραμε τον μαχητικό και παθιασμένο για την νίκη ΑΡΗ της πρεμιέρας και αυτόν πρέπει να δούμε και στη συνέχεια. Αν αγωνίζεται έτσι η ομάδα τότε δεν έχει να φοβηθεί κανέναν Ιωνικό και καμία Τσαρούχα. Κερδίζεις και αλλάζεις τα δεδομένα της χρονιάς μόλις από την 2η αγωνιστική. Πάμε για το διπλό ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!
ΥΓ. Για αρκετό καιρό η Τσαρούχα δεν σφύριζε παιχνίδια του ΑΡΗ και είχαμε βρει την ηρεμία μας. Ελπίζουμε να μην μας ξανακάνει να την χάσουμε…
Με μπροστάρη τον απίστευτο Χάνλαν και μια επική αντεπίθεση διαρκείας σε όλο το Β ημίχρονο ο ΑΡΗΣ επέστρεψε από το -19 και ταπείνωσε τον Παναθηναϊκό! Αστείρευτη ενέργεια από όλη την ομάδα που κατάφερε να καλύψει με αυτόν τον τρόπο τις αδυναμίες της και να φθάσει σε μια πολύτιμη νίκη! «Ζεστάθηκε» το Παλέ μετά από 19 μήνες με τον κόσμο που βρέθηκε σήμερα να γίνεται μια γροθιά με την ομάδα και στο τέλος όλοι μαζί να πανηγυρίζουν την σπουδαία νίκη!
ΜΠΗΚΕ ΜΕ ΔΙΑΘΕΣΗ ΑΛΛΑ ΕΠΕΣΕ ΣΕ «ΓΚΡΙ» ΜΠΛΟΚΟ
Ορεξάτος όπως τον περιμέναμε μπήκε ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι δείχνοντας ότι θα παλέψει με όλες τις δυνάμεις του. Ο Παναθηναϊκός μπορεί να ήταν άστοχος αλλά είχε στο πλευρό του τους 3 διαιτητές που με πολλά φάλτσα σφυρίγματα και βολές του έδωσαν την ευκαιρία να βρει το ρυθμό του. Ένας ρυθμός που μεταφράστηκε σε μια βροχή τριπόντων στο δεύτερο δεκάλεπτο που έδωσε προβάδισμα ασφαλείας στους αντιπάλους μας.
ΠΙΣΤΕΨΕ ΣΤΟ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ
Με το -19 να αναγράφεται στον πίνακα του σκορ η λογική έλεγε ότι η ομάδα θα γινόταν σάκος του μποξ στο Β ημίχρονο. Έλα όμως που ο Γιάννης Καστρίτης και οι παίκτες του είχαν άλλη άποψη. Με τον Χάνλααν εκστασιασμένο να κάνει σμπαράλια την άμυνα του Παναθηναϊκό και όλους τους υπόλοιπους να ματώνουν σε κάθε φάση η διαφορά εξαφανίσθηκε και ο ΑΡΗΣ μπήκε ξανά στην διεκδίκηση της νίκης!
ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ
Η μαχητικότητα και το πείσμα των παικτών μας αφύπνισε τον κόσμο, η ατμόσφαιρα έγινε εκρηκτική και η ευκαιρία για μια σπουδαία νίκη άρχισε να αχνοφαίνεται. Μέχρι και οι διαιτητές έδειχναν να τα έχουν χαμένα με τα σφαλτσφυρίγματα στο 4ο κρίσιμο δεκάλεπτο να περιορίζονται. Ο Χάνλαν συνέχισε το show του, ο Κάουαν παρά την πίεση έδειχνε ψύχραιμος, ο Νετζήπογλου είχε θάρρος και «θράσος» σε όλο το παιχνίδι, ο Τζούστον και ο Κώττας έδωσαν πολύτιμες λύσεις κοντά στο καλάθι και όλη έβγαλε μια απίστευτη δίψα για τη νίκη!
ΜΕ ΤΟ ΔΕΞΙ Ο ΚΑΣΤΡΙΤΗΣ ΕΠΕΙΣΕ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΗΜΕΡΑ
Δεν θα βιαστούμε να του στήσουμε άγαλμα του Καστρίτη όπως συνηθίζεται με μεγάλη ευκολία στον μπασκετικό ΑΡΗ μετά από μια επιτυχία αλλά όταν πάρθηκε η καθοριστική απόφαση της λύσης της συνεργασίας με τον Καμπερίδη δίνοντας του το χρίσμα του προπονητή μια τέτοια μπασκετική λογική περιμέναμε να δούμε. Παίκτες με ξεκάθαρους ρόλους που θα αγωνίζονται ακόμη και 38’ στο παιχνίδι αν πρέπει για να κερδίσει η ομάδα και όχι ένα ανούσιο ροτέισον και χρόνο συμμετοχής σε παίκτες που ακόμη και στην καλή τους μέρα δεν μπορούν να κάνουν την διαφορά. Καλά το ξεκίνησε, μακάρι να το συνεχίσει έτσι. Για τον άλλον πάγκο τα έχουμε γράψει εδώ και χρόνια όταν όλη η χρονιά βαφτιζόταν πετυχημένη για ένα διπλό στο κρατικό...
ΝΙΚΗ ΟΡΟΣΗΜΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
14 χρόνια είχε να κερδίσει ο ΑΡΗΣ τον Παναθηναϊκό σε παιχνίδι με βαθμολογική σημασία, χωρίς ρεβάνς και δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες. Αυτά τα παιδιά σήμερα παρέταξαν απέναντι στους πολυδιαφημισμένους ψευτοπρωταθλήτες τον τσαμπουκά και το πείσμα που θέλουμε να βλέπουμε πάντα από όποιον φοράει τη φανέλα του ΑΡΗ μας! Μαγική ανατροπή και νίκη στα όρια του οργασμού! Συνεχίστε έτσι και το Παλέ δεν θα μας χωράει!
ΥΓ1. 14 χρόνια και ένας Πρίφτης στον πάγκο του Παναθηναϊκού χρειαζόταν για να κερδίσουμε.
ΥΓ2. Κάποιος κακοπροαίρετος φίλος του Παναθηναϊκού θα μπορούσε να πει ότι ξεχάστηκε ο Νέντοβιτς, ο Παπαγιάννης και ο Όκαρο από τον κόουτς οφ δε γίαρ.
ΥΓ3. Οι ιστορικοί του μέλλοντος όταν θα ξεψαχνίζουν τις βραβεύσεις του μπασκετικού ΑΡΗ σίγουρα θα προβληματιστούν με κάποια ονόματα.
ΥΓ4. Χρυσός άνθρωπος ο Δ.Πρίφτης δεν υπάρχει λόγος να διαφωνήσουμε αλλά καθαρά μπασκετικά έχει ακόμη πολύ δρόμο για να δικαιολογήσει το «εγκώμια» των φίλων του.
Νέο πρωτάθλημα, νέα αρχή για τον μπασκετικό ΑΡΗ σε μια ακόμη δύσκολη χρονιά όπως αναμένεται να είναι. Με τα «βαρίδια» των προηγούμενων ετών να παραμένουν ο μπασκετικός ΑΡΗΣ ξεκινάει φέτος την προσπάθεια του από μια διαφορετική αφετηρία που σε σχέση με το παρελθόν φαντάζει καλύτερη. Με δεδομένες τις αρνητικές συνθήκες στόχος δεν μπορεί να είναι άλλος από την ανάκτηση της χαμένης αξιοπιστίας της ομάδος εντός και εκτός παρκέ. Η άρση του μπαν και η συμμετοχή στο ροτέισον νέων Ελλήνων παικτών είναι το σημείο αναφοράς της νέας προσπάθειας και όλοι ευελπιστούμε στο τέλος της χρονιάς το πρόσημο να είναι θετικό.
ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΖΑΜΠΟΛ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΦΙΝΑΛΕ
Έχοντας ένα εκ των χαμηλότερων μπάτζετ της Basket League και με την απουσία της εμπειρίας να χαρακτηρίζει το φετινό ρόστερ οι στόχοι θέλοντας και μη είναι περιορισμένοι. Το ζητούμενο σε πρώτη φάση δεν είναι άλλο από το να δούμε στα παρκέ έναν ΑΡΗ ανταγωνιστικό. Έναν ΑΡΗ που θα παλεύει σε κάθε παιχνίδι για τη νίκη και θα είναι θελκτικός για τον κόσμο που συνεχίζει να τον ακολουθεί και φυσικά θα μείνει μακριά από τις χαμηλές θέσεις της βαθμολογίας. Ακόμη και αυτός ο ελάχιστος στόχος φαντάζει δύσκολος αλλά τα πρώτα δείγματα γραφής δείχνουν ότι μπορεί να το πετύχει.
ΡΟΣΤΕΡ ΜΕ ΑΘΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΔΙΑΚΡΙΣΗ
Στους 6 ξένους του θα βασιστεί κατά κύριο λόγο ο ΑΡΗΣ μας και αυτό με μια πρώτη ματιά είναι μια ωμή και ρεαλιστική προσέγγιση της χρονιάς. Με «φυσιολογικούς» Αμερικάνους παίκτες γεμάτο ενέργεια, αθλητικότητα και δίψα για διάκριση ακόμη και αν αυτή η διάκριση περιορίζεται σε ένα υψηλότερο επαγγελματικό συμβόλαιο θεωρητικά το στήσιμο της ομάδος δείχνει πιο λογικό. Απαλλαγμένος από λογικές «βετεράνων αθλητών», «αιώνιων ταλέντων» και «δικών μας καλών παιδιών» που πρέπει πάση θυσία να στηριχθούν ο ΑΡΗΣ θα επιχειρήσει να κάνει αυτό που κάνει η πλειοψηφία των ομάδων του πρωταθλήματος και σε μεγάλο βαθμό φαίνεται να αποδίδει. Γρήγορος ρυθμός, μάχη για κάθε μπάλα, αρκετά μακρινά σουτ και 2 γκαρντ στην περιφέρεια που έχουν τον τρόπο να βάζουν την μπάλα στο καλάθι. Η απόκτηση του Φίνκε ακόμη και με την ταμπέλα του προσωρινού δείχνει ότι η ομάδα θα στηριχθεί τουλάχιστον για αρχή σε ευέλικτα σχήματα και στα μακρινά σουτ. Στον αγώνα με τη Λάρισα φάνηκε ότι ο Κώττας δεν μπορεί… κάτι που το αναμέναμε όλοι. Οπότε καλύτερα χαμηλά σχήματα που θα προβληματίσουν ως ένα σημείο τον αντίπαλο, παρά ορθολογικά σχήματα που δεν σου βγαίνουν πάνω στο παρκέ.
ΠΡΩΤΗ ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΤΟΥ ΠΡΕΠΕΙ
Πάει καιρός από τότε που υπήρχε η λαϊκή απαίτηση το Παλέ να είναι απόρθητο φρούριο ανεξαρτήτως αντιπάλου και πλέον τα παιχνίδια απέναντι στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό αντιμετωπίζονται ως «δυνατά φιλικά». Δύσκολα το σημερινό απέναντι στον Παναθηναϊκό να αποτελέσει εξαίρεση του θλιβερού κανόνα. Ωστόσο το να παλέψεις και να διεκδικήσεις τη νίκη με όλες τις δυνάμεις σου όσο αντέχεις ή όσο σου επιτρέψει ο αντίπαλος επιβάλλεται. Ναι η διαφορά δυναμικότητας είναι μεγάλη αλλά και αυτός ο Παναθηναϊκός δεν θυμίζει σε τίποτα την πανίσχυρη ομάδα με το πλούσιο ρόστερ παλαιότερων ετών. Και όταν όλοι σε θεωρούν χαμένο άγχος δεν υπάρχει αλλά αντιθέτως σου δίνεται η ευκαιρία χωρίς πίεση και άγχος να βγάλεις τον καλύτερο σου εαυτό.
ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΣΩΣΤΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Κατευθείαν στα βαθειά καλείται να κολυμπήσει ο νέος «χωρίς μπαν» ΑΡΗΣ του Γιάννη Καστρίτη όπου σήμερα το βράδυ θα αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό. Δύσκολη αποστολή αλλά όχι αδύνατη απέναντι σε αυτόν τον Παναθηναϊκό. Και αν η νίκη φαντάζει μακριά, περιμένουμε να δούμε έναν ΑΡΗ που θα την διεκδικήσει με όλο του το είναι μπροστά στον κόσμο του που φέτος θα είναι και πάλι στο πλευρό του. Καλή αρχή ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου!
ΥΓ. Από το 2006 περίπου ξεκίνησαν οι εκάστοτε «σοφοί» συστηματικά να ρίχνουν τον πήχη των προσδοκιών ξορκίζοντας με κάθε ευκαιρία το φαντασματάκι της Αυτοκρατορίας που πλανάται στο θρυλικό Παλέ. Από τα ταβάνια των «πετυχημένων» χρονιών φθάσαμε μια ανάσα από τον πάτο του βαρελιού και την αποθέωση της μετριότητας συνεχίζοντας ακριβώς το ίδιο τροπάριο…
Με 3 βολές 1’’ πριν το τέλος ο ΑΡΗΣ γνώρισε πικρή ήττα-αποκλεισμό από την Λάρισα σε ένα παιχνίδι που φαινόταν ότι μπορούσε να το κερδίσει. Η ομάδα έβγαλε ενέργεια πάνω στο παρκέ, είχε το προβάδισμα στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα αλλά οι κακές επιλογές στις κρίσιμες επιθέσεις οδήγησαν στην ήττα. Μεγάλο το κενό του ξένου σέντερ που ακόμη δεν έχει αποκτηθεί με τις εναλλακτικές επιλογές να δείχνουν ανήμπορες να το καλύψουν.
ΜΠΗΚΕ ΔΥΝΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΕΙΣΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ «ΚΑΘΑΡΙΣΕΙ»
Πολύ καλό το ξεκίνημα του «νέου» ΑΡΗ με τους παίκτες του Γιάννη Καστρίτη να δείχνουν στο μεγαλύτερο μέρος του πρώτου δεκαλέπτου στοιχεία που μας είχαν λείψει. Υψηλό τέμπο, διάθεση στην άμυνα, συνεχής κίνηση στην επίθεση και παίκτες σαν τον Κάουαν στη θέση του πόιντ γκαρντ που να μπορεί να κάνει τα βασικά που απαιτεί ο συγκεκριμένος ρόλος. Το προβάδισμα στη μεγαλύτερη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου έπειθε ότι ένα ξέσπασμα καλού μπασκετ για κάποια λεπτά θα έφθανε για να μπουν οι βάσεις για τη νίκη.
ΦΑΝΗΚΕ ΑΣΤΑΘΗΣ ΚΑΙ ΑΓΧΩΜΕΝΟΣ
Από το δεύτερο δεκάλεπτο όμως είχε αρχίσει να φαίνεται ότι η ομάδα έχανε τον ρυθμό της. Ξαφνικά ο δρόμος προς το αντίπαλο καλάθι γινόταν πιο δύσβατος και η εύκολη λύση του μακρινού σουτ αποτελούσε σταθερή επιλογή. Ο Χάνλαν μπορεί να είχε συνολικά μια θετική παρουσία αλλά έπρεπε να πάρει περισσότερες πρωτοβουλίες στα σημεία που η ομάδα κολλούσε στο σκοράρισμα. Κάτι που παρέσυρε ολόκληρη την ομάδα όπου εκτός τις εμπνεύσεις του Κάουαν και τα τρίποντα δεν είχε άλλον τρόπο να επιτεθεί. Αντιθέτως οι αντίπαλοι μας που στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα τα είχαν σπάσει έξω από τα 6.75 βρήκαν στο πρόσωπο του Ζάρα τον «σημαιοφόρο» της ανατροπής. Το φάουλ στο τρίποντο 1’’ πριν τη λήξη που οδήγησε στην ήττα ήταν ένα από αυτά τα κλασσικά σφυρίγματα που δίνονται σταθερά εις βάρος της ομάδος μας. Όπως και το επιθετικό φάουλ και τα βήματα στα τελευταία κρίσιμα λεπτά που εντόπισαν τα γατόνια με τα γκρι αλλά και το ξεκάθαρο φάουλ που δεν τόλμησαν να σφυρίξουν στην τελευταία αλλαγή.
ΑΦΗΣΕ ΚΑΛΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΗΤΤΑ
Ακούγεται λιγάκι οξύμωρο να το λες μετά από ήττα στην Λάρισα αλλά η ομάδα άφησε θετικές εντυπώσεις! Ναι ο ΑΡΗΣ σήμερα άρεσε παρόλο που δεν κατάφερε να κερδίσει αυτή την αδύναμη Λάρισα. Άρεσε γιατί είχε ξένους παίκτες που έτρεχαν και διεκδικούσαν κάθε μπάλα. Άρεσε γιατί ύστερα από καιρό είδες 2 φυσιολογικούς γκαρντ σαν τον Χάνλαν και τον Κάουαν. Άρεσε γιατί είδες επιτέλους 2 νεαρούς αθλητές σαν τον Σιδηροηλία και τον Νετζήπογλου να παίρνουν κανονικά χρόνο συμμετοχής στο ροτέισον και όχι σπασμωδικά για τα μάτια του κόσμου. Άρεσε γιατί είδες μια ομάδα να προσπαθεί να βγάλει συστήματα στην επίθεση αλλά και στη δική μας πλευρά να προσπαθεί να κάνει βασικά πράγματα που είχαμε ξεχάσει όπως μπλοκ άουτ και αλληλοκαλύψεις. Ναι η ομάδα θέλει ακόμη πολύ δουλειά. Αυτό όμως που χρειάζεται άμεσα και θα την μεταμορφώσει εντελώς προς το θετικό είναι έναν δυνατό σέντερ. Σήμερα έλειπε και για αυτό ο Κώττας πήρε τόσο χρόνο συμμετοχής, ο Κρούμπαλι τόσες βολές και χάθηκαν και μερικά κρίσιμα ριμπάουντ. Είναι δεδομένο ότι ο ΑΡΗΣ θα βασιστεί στους ξένους του και όταν σου λείπει ένας παίκτης κάτω από το καλάθι που θα έπαιρνε τουλάχιστον 25’ και θα μπορούσε να προσφέρει σίγουρα περισσότερα από τον αναπληρωματικό στο «5» τότε μιλάμε για μια πολύ διαφορετική ομάδα από αυτήν που είδαμε σήμερα. Θα μπορείς να απειλείς και κάτω από το καλάθι, τα πολύ καλά γκάρντ σου θα έχουν κάπου να σπάσουν την μπάλα και οι αντίπαλοι θα έχουν έναν παίκτη παραπάνω να προσέχουν.
ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΣΤΟ ΤΖΑΜΠΟΛ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ
Στραβό το ξεκίνημα και για τον μπασκετικό ΑΡΗ που κατάφερε με τον τρόπο που έχασε να τεντώσει ακόμη περισσότερο τα νεύρα μας. Ωστόσο η ομάδα πάλεψε παρά την ξεκάθαρη έλλειψη του ξένου σέντερ και έδειξε ότι φέτος θα είναι πιο ανταγωνιστικη. Χρόνος υπάρχει αρκεί η διοίκηση και το τεχνικό τιμ να τον αξιοποιήσουν κατάλληλα ώστε στο τζάμπολ του πρωταθλήματος να είμαστε πλήρης και απόλυτα έτοιμοι.
Είμαστε μια παρέα οπαδών που ακολουθούμε την ομάδα πιστά σχεδόν παντού και το PlanetARIS.gr είναι ο τρόπος έκφρασης της αγάπης μας για την ομάδα εκτός γηπέδου. Σκοπός μας η διάδοση της ιδέας του ΑΡΗ μας μέσω του διαδικτύου!