Αν η εμφάνιση απέναντι στον Παναθηναϊκό δεν έπεισε πολλούς για την πρόοδο της ομάδας κόντρα στον ΟΦΗ παρά το ανεπιτυχές και πάλι αποτέλεσμα ήταν εμφανές ότι κάτι έχει αλλάξει προς το καλύτερο από την στιγμή που ανέλαβε ο Πάρντιου. Φυσικά και η δυσαρέσκεια που υπάρχει για την αναποτελεσματικότητα είναι απολύτως κατανοητή μιας και μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ με υψηλούς στόχους οφείλει να λειτουργεί πιο κυνικά και να μαζεύει βαθμούς ακόμη και στην κακή ημέρα της.  Ως επιβεβαίωση όλων όσων μας προβληματίζουν τις τελευταίες εβδομάδες ήρθε και η επίσημη δήλωση του Καρυπίδη που δεν δίστασε να πει τα πράγματα με το όνομα τους.

Η «ΑΠΟΛΟΓΙΑ» ΚΑΡΥΠΙΔΗ, ΟΙ ΥΨΗΛΟΙ ΣΤΟΙΧΟΙ ΚΑΙ Η ΑΥΤΟΝΟΗΤΗ ΑΝΑΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥΣ

Όταν έχεις τόσο μεγάλη βαθμολογική διαφορά από τις 2 πρώτες θέσεις αυτονόητο είναι ότι τα όνειρα και οι φιλοδοξίες που υπήρχαν το καλοκαίρι έχουν πεταχτεί στα σκουπίδια. Δεν έχει να κάνει με το αν θα το πει ο επικεφαλής της ΠΑΕ ή ο προπονητής αλλά έχει να κάνει με την κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα. Το ίδιο ισχύει και με τους υψηλούς στόχους όπως τέθηκαν από επίσημα χείλη. Στόχοι που δεν τέθηκαν έτσι απλά επειδή μια μέρα ξύπνησε με κέφια ο Καρυπίδης και μερικοί «ρομαντικοί» φίλοι της ομάδας που θέλουν όπως όλοι μας τίτλους και τον ΑΡΗ στο Champions League αλλά τέθηκαν επειδή ο ΑΡΗΣ προοδεύει τα τελευταία χρόνια και αγωνιστικά δείχνει ότι μπορεί να κοιτάει στα μάτια όλους αυτούς που μονοπωλούν την κορυφή και τους τίτλους στο ελληνικό πρωτάθλημα. Δηλαδή αν αγωνιστικά τα τελευταία χρόνια οι big-πορδ ξεκινάνε με στόχο το ντάμπλ γιατί όχι και ο ΑΡΗΣ;  Μα γιατί ο ΑΡΗΣ εξωαγωνιστικά είναι αδύναμος και αυτό φαίνεται με κάθε ευκαιρία θα πει κάποιος αλλά αυτή είναι μια άλλη κουβέντα που δεν αφορά μόνο τον ΑΡΗ αλλά όλο το ελληνικό ποδοσφαιρικό οικοδόμημα. Βάσει της εικόνας των προηγούμενων ετών μέσα στο γήπεδο ο ΑΡΗΣ δικαιούται να ονειρεύεται και αυτό ακριβώς συνέβη το καλοκαίρι. Και ξανά βάσει της εικόνας του σήμερα ο ΑΡΗΣ αναγκάζεται να κοιτάει αποκλειστικά το ευρωπαϊκό εισιτήριο και το κύπελλο της Ελλάδος είτε μας αρέσει είτε όχι.

ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΣΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ Ο ΠΑΡΝΤΙΟΥ

Ποτέ στο PlanetARIS.gr δεν μένουμε στο τελικό αποτέλεσμα ιδίως όταν αυτό δεν σου χαρίζει τίτλους ή προκρίσεις και για αυτό δεν πρόκειται να το κάνουμε ούτε τώρα.  Αντιθέτως καλό είναι να σταθούμε στην παρουσία του Ετεμπό, στην αξιοποίηση του Οντουμπάτζιο, στην «λύση» Ενκουλού, στην άνοδο του Νταμπό(ναι αυτόν που γιουχάραμε) και στην «επιστροφή» του Ματέο Γκαρσία. 5 σημεία αναφοράς της εποχής Πάρντιου που έρχονται να κουμπώσουν με τα καλά στοιχεία που προϋπήρχαν αλλά και αυτά που αναμένεται να βελτιωθούν όπως πχ. ο Γκαρθία και ο Γκρέι. Αυτά βλέπει ο Άλαν Πάρντιου και με ευκαιρία μιλάει για την βελτίωση της ομάδας παρά τα αρνητικά αποτελέσματα και σε αυτά είναι προτιμότερο να επικεντρωθούμε και εμείς.

ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΛΟΙ ΤΙΣ ΛΥΣΕΙΣ ΛΙΓΟΙ

Δεν χρειάζεται να είσαι κάποιος ποδοσφαιρικός γκουρού για να διαπιστώσεις τα λάθη που έχουν γίνει στον μεταγραφικό σχεδιασμό του ΑΡΗ αλλά και των υπολοίπων ομάδων που αποζητούν την κορυφή. Τα λιγότερα λάθη με διαφορά φέτος τα έχει κάνει ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ που σε συνδυασμό με τις «εξωαγωνιστικές βάσεις» που έχουν εξαργυρώνουν το πιο ορθολογικό αγωνιστικό πλάνο τους σε σχέση με τους υπόλοιπους. Και πάλι ευθύνη του Καρυπίδη είναι να τα διορθώσει και να μην τα επαναλάβει. Και όσο πρόβλημα και αν είναι η ελλιπής στελέχωση της ΠΑΕ η ουσία έχει να κάνει με την αγωνιστική φιλοσοφία του συλλόγου. Δηλαδή το αν η πρόσληψη ενός τεχνικού διευθυντή και κάποιου συμβούλου επί του αγωνιστικού στη διοίκηση έχει να κάνει με την μετατόπιση της ευθύνης από το πρόσωπο του Καρυπίδη τότε δεν κάνουμε απολύτως τίποτα.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΤΡΟΜΗΤΟ

Η ατέρμονη συζήτηση γύρω από το πλήθος των λαθών του καλοκαιρινού σχεδιασμού και η επίσημη δήλωση Καρυπίδη σε συνδυασμό με τις βαθμολογικές απώλειες από το ξεκίνημα της σεζόν έχουν αποπροσανατολίσει σε μεγάλο βαθμό όλους μας αλλά και την ίδια την ομάδα. Όσο πιο γρήγορα μπει ένα τέλος σε όλο αυτό και επιτρέψουμε στον Άλαν Πάρντιου και στους παίκτες του να επικεντρωθούν καθαρά στις αγωνιστικές υποχρεώσεις του τόσο γρηγορότερα αυτή η περιβόητη βελτίωση θα αρχίζει να εξαργυρώνεται. Το restart δεν έγινε με τον ΟΦΗ, ας γίνει λοιπόν κόντρα στον Ατρόμητο. Κάποια στιγμή πρέπει να ξεκινήσουμε… ΠΑΜΕ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΠΛΟ!

ΥΓ. Έτσι απλά και ελληνικά έγινε η δουλίτσα με την τιμωρία του Ζερβίνιο... Τιμωρία 2 αγωνιστικών από το πουθενά, μείωση της ποινής κατόπιν έντασης. Τι και αν ο παίκτης μπορεί να έκανε την διαφορά κόντρα στον ΟΦΗ; θεωρητικό σενάριο θα πει κάποιος. Αν παίξει και σκοράρει πάντως σήμερα θα μας πουν τελικά ότι ήταν και σκάνδαλο!

Νέα απώλεια βαθμών για την αγαπημένη μας ομάδα που δεν τα κατάφερε ούτε με αντίπαλο τον ΟΦΗ. Η αδυναμία του να μετουσιώσει τις ευκαιρίες του σε γκολ και παράλληλα να διατηρήσει το μηδέν παθητικό για ακόμη ένα παιχνίδι ήταν οι βασικοί λόγοι που χάθηκαν έτσι απλά  2 βαθμοί κόντρα σε έναν μετριότατο αντίπαλο. Εκπληκτικό το γκολ της ισοφάρισης του Γκρέι που όμως έχασε και άλλες σημαντικές ευκαιρίες. Μοιραίος παίκτης ο Καμάτσο που δεν βρήκε στόχο σε σχεδόν άδεια εστία λίγα λεπτά πριν τη λήξη του αγώνα.

ΕΙΧΕ ΚΑΛΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΙΕΣΤΙΚΟΣ

Σαφώς καλύτερα σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια πατούσε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα που με τον Μανού Γκαρθία πίσω από τον Γκρέι αλλά και τα 2 μπακ να συμμετέχουν αρκετά στην επιθετική ανάπτυξη της ομάδος κυκλοφορούσε την μπάλα γρήγορα και ορθολογικά. Ωστόσο όλη αυτή η εικόνα όχι μόνο δεν μεταφράστηκε σε γκολ αλλά ούτε καν σε πίεση για τον ΟΦΗ μιας και όλες οι τελικές μας προσπάθειες ήταν βεβιασμένες και δεν πλησίαζαν καν στον στόχο. Το ωραίο γκολ του Ματέο Γκαρσία μετά από την γνωστή χρονοβόρα διαβούλευση ακυρώθηκε ως οριακό οφσάιντ με τις γραμμές να τοποθετούνται με άκρως «εξυγιαντικό» τρόπο.

ΠΡΟΔΟΘΗΚΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Με τον ΟΦΗ να παραχωρεί την κατοχή όπως εξαρχής αναμέναμε το μυαλό όλων ήταν στο γκολ όπως ήταν λογικό. Έλα όμως που φέτος ο ΑΡΗΣ δεν έχει καταφέρει να κρατήσει σε ούτε ένα παιχνίδι το 0 στην άμυνα και δυστυχώς το επανέλαβε και σήμερα. Μια αδράνεια της άμυνας στην αντεπίθεση του ΟΦΗ ήταν αρκετή για να γίνει η ζημιά και να κυνηγάμε την ανατροπή του σκορ για ακόμη μια φορά. Παρόλο που σε όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα μόλις μια φορά νιώσαμε να απειλούμαστε.

ΞΥΠΝΗΣΕ, ΙΣΟΦΑΡΙΣΕ ΑΛΛΑ ΩΣ ΕΚΕΙ

Κόντρα στη ροή του αγώνα ο ΟΦΗ κατάφερε να προηγηθεί στο σκορ και στο αμέσως χρονικό διάστημα είδαμε τον ΑΡΗ που γουστάρουμε μέσα στο γήπεδο, να κυνηγάει λυσσαλέα την ισοφάριση. Ισοφάριση που δεν προέκυψε από κάποια  ορθολογική προσπάθεια αλλά από μια απίθανη έμπνευση του Γκρέι που κατάφερε με ένα ανάποδο γύρισμα έχοντας πλάτη στην εστία να τη στείλει στα δίχτυα.  Εκστασιασμένος ο ΑΡΗΣ από την ισοφάριση συνέχισσε να κυνηγάει και το δεύτερο γκολ χωρίς όμως να καταφέρνει να ολοκληρώσει τις προσπάθειες του. Αστοχία, επιπόλαιες πάσες και ατυχία ήταν ότι είχαμε να επιδείξουμε μέχρι τη λήξη της αναμέτρησης. Αποκορύφωμα της αστοχίας η φάση του Καμάτσο λίγο πριν το 90’.

ΑΙΣΘΗΤΑ ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΣ ΑΛΛΑ ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ

Αρχίζει και φαίνεται πλέον η δουλειά του Πάρντιου στην ομάδα με τις λεπτομέρειες όμως που κάνουν την διαφορά και δίνουν βαθμούς να απουσιάζουν. Εκεί βέβαια είναι και το ατομικό ταλέντο και η συγκέντρωση που έχει ο κάθε παίκτης ξεχωριστά. Όπως ο Γκρέι με προσωπική ενέργεια έφερε το παιχνίδι στα ίσα έτσι ακριβώς σπατάλησε άλλες 2-3 καλές ευκαιρίες. Ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που εκτός του Καμάτσο στο φινάλε, οι Μαντσίνι, Γκαρσία, Γκαρθία και ο Οντουμπάτζιο βρέθηκαν σε θέση για να σκοράρουν χωρίς επιτυχία. Εκεί ο προπονητής δεν μπορεί να κάνει κάτι παρά μόνο να ζητήσει από τους παίκτες του να είναι πιο ψύχραιμοι και πιο συγκεντρωμένοι. Κάτι ανάλογο ισχύει και για την άμυνα όπου και εκεί η μια στιγμή αδράνειας γκρεμίζει την όλη προσπάθεια σε ένα παιχνίδι που δεν κινδυνεύεις. Από την άλλη τα στημένα είναι κάτι που πρέπει να δουλευτούν με τον προπονητή μιας και ο τρόπος που τα σπαταλάμε έχει κουράσει.

ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΡΕΧΕΙ

Αν αυτή ήταν η εικόνα μας τις πρώτες αγωνιστικές τότε όλα θα είχαν μια λογική εξήγηση και θα μιλούσαμε για πίστωση χρόνου. Όταν όμως πλησιάζουμε στο φινάλε του πρώτου γύρου με την διαφορά από τις πρώτες θέσεις να έχει φθάσει σε διψήφια νούμερα τότε μιλάμε για μια χρονιά που παλεύουμε για να σώσουμε ότι μπορεί να σωθεί.  Το αν αξίζαμε τη νίκη σήμερα κόντρα στον ΟΦΗ δεν λέει και κάτι… Η ομάδα χρειάζεται βαθμούς και αν δεν μπορεί να τους κερδίσει σε παιχνίδια σαν το σημερινό τότε σύντομα θα αρχίσουμε τους υπολογισμούς και να ψάχνουμε για θαύματα ώστε να σώσουμε ότι σώνεται.

ΥΓ. Αυτή η ιστορία με τις γραμμές του οφσάιντ που μια ώρα παλεύουν οι «επιστήμονες» του VAR να τοποθετήσουν για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα έχει κουράσει…

4 παιχνίδια απομένουν για την ολοκλήρωση του Α’ γύρου και την μεγάλη διακοπή ελέω μουντιάλ με τον ΑΡΗ μας να έχει την ευκαιρία να «ρεφάρει» κατά κάποιο τρόπο την έως τώρα μέτρια πορεία του. Απέναντι σε ΟΦΗ, Ατρόμητο, Λαμία και Γιάννενα ο ΑΡΗΣ πρέπει πάση θυσία να πάρει το απόλυτο των βαθμών. Πέρα από την απαιτούμενη βελτίωση θα πρέπει και πνευματικά η ομάδα να γίνει πιο κυνική στοχεύοντας περισσότερο στο τελικό αποτέλεσμα. Έτσι μόνο θα μαζέψει τους απαραίτητους βαθμούς ώστε να μπορέσει στη συνέχεια να θέσει τους όποιους στόχους.

Ο ΠΑΡΝΤΙΟΥ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΤΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΙ ΛΥΣΕΙΣ

Σε αντίθεση με τον ερχομό του Μπούργος που μιλούσαμε για το «μαγικό ραβδάκι» και τους 12 βαθμούς σε 2 αγώνες για να αναδείξουμε το μέγεθος της επίδρασης του νέου προπονητή μας, η παρουσία του Πάρντιου δεν έχει συνοδευτεί με κοσμογονικές αλλαγές στην ομάδα και μια εντυπωσιακή βελτίωση της ομάδας όπως θα θέλαμε. Από την άλλη όμως μπορείς να διακρίνεις κάποια θετικά στοιχεία και κάποια μικρά κομμάτια που ένα ένα φαίνεται να συμπληρώνουν σωστά το παζλ. Πλέον ο Πάρντιου δεν δοκιμάζει απλά διάφορες αλχημείες αλλά έχει και περισσότερα όπλα στην φαρέτρα του με πρώτο και καλύτερο τον Ετεμπό. Ένας παίκτης με σημαντική επίδραση στην ομάδα που δείχνει ικανός να κάνει την διαφορά στον χώρο του κέντρου. Ενώ και οι Ενκολού και Ζερβίνιο όπως και οι Καμάτσο και Γκαρσία είναι άλλοι 4 παίκτες με αναβαθμισμένο ρόλο στην «εποχή Πάρντιου». Αυτό που απομένει είναι να φανεί αν θα υπάρχει συνέχεια στη βελτιωμένη εικόνα που είδαμε κυρίως απέναντι στον Παναθηναϊκό.

ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Η έως τώρα βαθμολογική συγκομιδή μας δεν είναι η αναμενόμενη. Οι απώλειες βαθμών απέναντι σε ΑΕΚ και μπάογκ εντός έδρας ήταν σημαντικές  και θα πρέπει κάπως να καλυφθούν. Για αυτό και στα 4 εναπομείναντα παιχνίδια αυτό που έχει σημασία είναι οι 12 βαθμοί και τίποτα άλλο. Είτε έρθουν οι νίκες με καλές εμφανίσεις είτε με κόπο και με βάσανο το ταμείο στο τέλος θα πρέπει να λέει 12 βαθμοί. Στη συνέχεια θα υπάρχει ο χρόνος να επανέλθει ο Ντουκουρέ, να ξαναβρεί καλό αγωνιστικό ρυθμό ο Μπράμπετς και ο Μαντσίνι αλλά και να γίνουν κάποιες βελτιωτικές κινήσεις στην χειμερινή μεταγραφική περίοδο. Αν όμως υπάρχουν απώλειες τότε ο ΑΡΗΣ θα πορευτεί το υπόλοιπο της αγωνιστικής σεζόν να κυνηγάει μια ανατροπή μέχρι το τέλος των πλέιοφς.

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΟΦΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΑΡΧΗ

Σε αυτή την επανεκκίνηση που επιδιώκει ο ΑΡΗΣ το ξεκίνημα είναι και το πιο σημαντικό. Ο ΟΦΗ είναι μια ομάδα που δεν έχει ξεκινήσει καθόλου καλά και είναι αποκλειστικά στο δικό μας χέρι να φροντίσουμε να παραμείνει έτσι. Πέρα από το μεγάλο «θέλω» της νίκης, υπάρχει διαφορά ποιότητας αλλά και το σταθερά γεμάτο Κλ.Βικελίδης που μπορεί να δώσει την ώθηση στην ομάδα για να φθάσει στο 4 στα 4. Απαιτείται σοβαρότητα, προσήλωση στο αγωνιστικό πλάνο του Πάρντιου αλλά και μια προσπάθεια παραπάνω από κάθε παίκτη ξεχωριστά σε ατομικό επίπεδο ώστε ο ΑΡΗΣ να βρει τον δρόμο του. Μαζεύεις τους απαραίτητους βαθμούς και κοιτάς τη συνέχεια με διαφορετικό μάτι.

ΥΓ. Ώρες ώρες η εσωστρέφεια που χαρακτηρίζει την ομάδα μας και τον κόσμο της κρίνεται απαραίτητη. Όσο περισσότερο ασχολείσαι πέρα του ΑΡΗ, συνολικά με το μίζερο ελληνικό πρωτάθλημα με την απίστευτη αθλητική δικαιοσύνη που τιμωρεί με το έτσι θέλω τον Ζερβίνιο, τον Μπέο που ανοίγει τις πόρτες(και όχι μόνο) κατά το δοκούν και τη συντονισμένη προσπάθεια για το «τέλος» των ξένων διαιτητών το μόνο που πετυχαίνεις είναι να ξενερώνεις και να τρελαίνεσαι…

Με άδεια χέρια επιστρέφει ο ΑΡΗΣ μας στη Θεσσαλονίκη μη καταφέρνοντας να εξαργυρώσει έστω με τον βαθμό της ισοπαλίας την σημερινή του εμφάνιση. Εμφανώς βελτιωμένος μεσοαμυντικά, με ελάχιστα λάθη αλλά ένα από αυτά στη φάση του γκολ να το πληρώνει. Από τους κορυφαίους του γηπέδου ο Ετέμπο που δείχνει ότι μπορεί να αποτελέσει μια αξιόπιστη λύση στο «κενό» του κέντρου που υπάρχει από την αρχή της χρονιάς.

ΕΠΙΑΣΑΝ ΟΙ ΑΛΧΗΜΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΝΤΙΟΥ

Δύσκολα να υπήρχε φίλος της ομάδος που να μπορούσε να είχε να προβλέψει τις 11 επιλογές του Πάρντιου για το αποψινό παιχνίδι. Ζερβίνιο και πάλι στην κορυφή, ο «γιουχαρισμένος» Νταμπό πάλι μέσα, Ιτούρμπε και Γκαρσία μέσα,  ενώ η χρησιμοποίηση ως δεξί εξτρέμ του Εμπακατά(ο Οντουμπάτζιο έπαιξε μπακ) ήταν η μεγαλύτερη έκπληξη. Και όμως αυτό το σχήμα σε μεγάλο βαθμό απέδωσε. Ο ΑΡΗΣ είχε ταχύτητα, κάλυπτε και πίεζε σωστά ενώ ταυτόχρονα είχε σχετικά μια καλή κυκλοφορία της μπάλας. Μια κυκλοφορία της μπάλας που δυστυχώς στην φάση του Ιτούρμπε ξεχάστηκε… και δεν δόθηκε η πάσα μισό γκολ στον Ζερβίνιο. Μια εικόνα συμπαγής και ψύχραιμης ομάδας απέναντι σε έναν ψυχωμένο Παναθηναϊκό που έτρεχε αδιάκοπα παίζοντας σε υψηλή ένταση από το σφύριγμα της σέντρας.

ΞΕΧΑΣΤΗΚΕ Ο ΠΑΡΝΤΙΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΑ ΧΑΛΑΣΑΝ ΟΛΑ

Με αυτό το στιβαρό πρόσωπο που έδειχνε ο ΑΡΗΣ μας όσο και αν το πάλευε ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να δημιουργήσει τις φάσεις που ήθελε. Μπαίνοντας όμως στο Β ημίχρονο και πλησιάζοντας προς το 60’ η ομάδα άρχισε να μοιάζει στάσιμη σε ένα παθητικό μοτίβο που δεν εξυπηρετούσε κάποια κατάσταση. Αντιθέτως έδινε μια ψυχολογική ώθηση στον Παναθηναϊκό να προσπαθήσει παραπάνω. Σε εκείνο το σημείο ο Πάρντιου έριξε τον Γκρέι και τον Πάλμα για να τονώσει την επίθεση χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ο Γκρέι ήταν αδικαιολόγητα νωθρός ενώ ο Πάλμα αν και είχε διάθεση ήταν αναποτελεσματικός στις επιλογές του. Και αν και φαινόταν ότι έλειπε αυτή η καλή πάσα του Μάνου Γκαρθία τελικά ο προπονητής μας έριξε μέσα τους Ντιόπ και Πίρσμαν εγκαταλείποντας κατά κάποιον τρόπο την προσπάθεια για τη νίκη. Το γκολ στο 92’ ήταν άλλο ένα από αυτά τα ανόητα λάθη της άμυνας μας. Τόσο στην φάση του αχρείαστου φάουλ από όπου ξεκίνησε το γκολ αλλά και στην άμυνα που δεν έδειξε σωστά αντανακλαστικά. Η ανόητη κόκκινη του Πάλμα επιβεβαίωσε ότι στο τέλος η συγκέντρωση είχε χαθεί.

ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ

Πίκρα για την ήττα υπάρχει αναμφίβολα. Στην κατάσταση όμως που βρίσκεται η ομάδα είμαστε αναγκασμένοι να εστιάσουμε στα θετικά της σημερινής μας εμφάνισης. Είχαμε πει και πριν την αναμέτρηση  ότι στόχος του ΑΡΗ πλέον πρέπει να είναι η βελτίωση. Βελτίωση που σήμερα είδαμε σε μεγάλο βαθμό χάρη στον πολύ καλό Ετέμπο.  Ο Ετέμπο δείχνει ένα ολοκληρωμένο αμυντικό χαφ που όσο θα βρίσκει ρυθμό θα γίνεται ακόμη καλύτερος. Ο Ματέο Γκαρσία αρχίζει να βρίσκει ξανά ρόλο στην ομάδα ύστερα από καιρό. Όπως και ο Μαζικού που στις πρώτες του εμφανίσεις του δεν έπειθε.  Ο Ενκολού πατάει ολοένα και καλύτερα στον χώρο ευθύνης του ενισχύοντας περισσότερο την «άποψη» ότι οδηγούμαστε σε δίδυμο Ενκολού-Μπράμπετς στο κέντρο της άμυνας. Τέλος η έμπνευση του Πάρντιου με τον Εμπακατά όπως και οι υπόλοιπες «περίεργες» επιλογές στο αρχικό σχήμα απέδωσαν σε μεγάλο βαθμό και αυτό δείχνει ότι ο προπονητής μας πλέον  γνωρίζει καλύτερα τους παίκτες του και αντιλαμβάνεται περισσότερο το τι μπορεί να πάρει από τον καθένα τους. Βέβαια στο πλαίσιο των «δοκιμών» θα πρέπει οπωσδήποτε να βρει ρόλο για τον Μάνου Γκαρθία μιας και θα είναι αμαρτία ο συγκεκριμένος παίκτης να χαντακωθεί στον πάγκο.

ΞΕΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΣΤΟ ΦΙΝΑΛΕ

Δεν τα κατάφερε ο ΑΡΗΣ μας απέναντι στον Παναθηναϊκό λυγίζοντας λίγα λεπτά πριν τη λήξη με ένα φθηνό γκολ. Αισθητά βελτιωμένος μεσοαμυντικά αλλά αρκετά διστακτικός μεσοεπιθετικά σε ένα παιχνίδι που με λίγο περισσότερη συγκέντρωση θα μπορούσε και να το κερδίσει. Έπιασαν τόπο οι αλχημείες του Πάρντιου σήμερα με τον ΑΡΗ μας να είναι άκρως ανταγωνιστικός μέχρι να ξεμείνει από δυνάμεις και ουσιαστικές λύσεις από τον πάγκο. Πλέον με ένα πιο βατό πρόγραμμα να ακολουθεί ο ΑΡΗΣ οφείλει πέρα από το να βελτιώνεται να μαζεύει και βαθμούς.

Τα αγωνιστικά προβλήματα σταματημό δεν έχουν για την ομάδα μας που μετά τους σημαντικούς τραυματισμούς των Ντουκουρέ και Μπράμπετς μέτρησε άλλες 2 απουσίες(Καμάτσο και Μαντσίνι) μετά το παιχνίδι με τον Ιωνικό. Κάπως έτσι συνεχίζεται η καθημερινή προσπάθεια του Άλαν Πάρντιου και των παικτών του ώστε να παρουσιάσουν μέσα στο γήπεδο ένα καλύτερο πρόσωπο. Ένα πρόσωπο αντάξιο της ποιότητας που έχει το ρόστερ αλλά και των προσδοκιών μας.

ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΑΠΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Όταν μέσα στο κατακαλόκαιρο παίρνουμε μάτι κανα φιλικό και γινόμαστε αισιόδοξοι αυτό δεν οφείλεται στο ότι η ομάδα μαγεύει με το παιχνίδι της αλλά στο ότι σου δείχνει κάποια θετικά στοιχεία που με την απαραίτητη βελτίωση μπορούν να οδηγήσουν σε κάτι εξαιρετικό. Έστω με λίγη καθυστέρηση ο ΑΡΗΣ μας με τον νέο του προπονητή δείχνει να βρίσκεται σε αυτό το σημείο. Κόντρα στον Ιωνικό είδαμε κάποια σημάδια βελτίωσης κυρίως από παίκτες που δεν είχαν πάρει χρόνο όπως τον Οντουμπάτζιο και τον Ετεμπό στην παρθενική του εμφάνιση. Μέχρι και ο Ζερβίνιο που αν και κινήθηκε περιφερειακά είχε μια ταχύτητα και μια διαρκή κίνηση που ξεχώριζε στον νωθρό ΑΡΗ των πρώτων 45’.  Ο Μαζικού με τις 2 ασίστ έδειξε ότι μπορεί να βοηθήσει ενώ και ο Ενκολού δείχνει πιο άνετος πλέον στον χώρο ευθύνης του. Ο Γκρέι όπως και ο Ζερβίνιο ήταν στην θέση που έπρεπε και σκόραραν. Όλα αυτά είναι σημάδια βελτίωσης που θα πρέπει να έχουν ανάλογη συνέχεια για να αποκτήσουν πραγματική αξία. Για αυτό και κόντρα στον Παναθηναϊκό είναι σημαντικό να δείξουμε ένα καλό πρόσωπο ανεξαρτήτως της έκβασης του αγώνα.

ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ ΠΙΟ ΨΥΧΡΑΙΜΑ

Δεν χρειάζεται να βιαστούμε να βγάλουμε την χρονιά αποτυχημένη θα πει κανείς αλλά από την άλλη είχες 3 στόχους στο ξεκίνημα και τώρα έμεινες με 1.5 στόχο. Οπότε ίσως καλό για την ομάδα να είναι όλη αυτή η κουβέντα περί του πιο δυνατού ρόστερ ever και των υψηλών στόχων να μείνει στην άκρη μέχρι η ίδια η ομάδα να μας αναγκάσει να το ξαναδούμε το θέμα. Μέχρι τότε τα «πρέπει», το βαθμολογικό χάσμα με την κορυφή, το τι κάναμε πέρσι κτλ κτλ δεν έχουν να προσφέρουν κάτι. Αυτό όμως που μπορεί να προσφέρει κάτι είναι η πίστωση χρόνου που δικαιούται ο Άλαν Πάρντιου ώστε να μας δείξει τι μπορεί να κάνει με το υλικό που έχει στη διάθεση του. Και αν υπάρχει μια καλή ευκαιρία για «να φανεί η δουλειά» αυτή είναι στην Λεωφόρο κόντρα στον Παναθηναϊκό. Μπορεί κόντρα στον Ιωνικό το καλό εικοσάλεπτο του Β ημιχρόνου που μας χάρισε τη νίκη να μην λέει και πολλά αλλά μια αντίστοιχη εξέλιξη και νίκη κόντρα στον αήττητο Παναθηναϊκό θα σημαίνει πάρα πολλά. Ενώ αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς και το στραβό αποτέλεσμα δεν θα ξενίσει.

ΧΩΡΙΣ ΑΓΧΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΑΗΤΤΗΤΟ

Μετ εμποδίων η προετοιμασία της ομάδος με τον Μπράμπετς να επιστρέφει αλλά να παραμένει ανέτοιμος και τους Μαντσίνι και Καμάτσο να προστίθενται στη λίστα με τους απόντες μαζί με τον Ντουκουρέ. Ακόμη και έτσι ο ΑΡΗΣ οφείλει να βρει τις λύσεις τόσο για να καλύψει τα κενά των τραυματιών όσο και για να πείσει ότι με τον ερχομό του Πάρντιου από παιχνίδι σε παιχνίδι βελτιώνεται. Κόντρα στον Παναθηναϊκό η ομάδα μας θα έχει μια σπουδαία ευκαιρία να «το γυρίσει» και να μας κάνει να δούμε τη συνέχεια πιο αισιόδοξα. Δεν φοβόμαστε τίποτα και είμαστε πορωμένοι για να σπάσουμε και αυτό το αήττητο! Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Επιστροφή στις νίκες για τον ΑΡΗ μας που αν και ζορίστηκε πολύ κόντρα στον Ιωνικό κατάφερε τελικά να ανατρέψει το εις βάρος του 0-1 και να κερδίσει 3 πολύτιμους βαθμούς. Νωθρός στα χαμένα στο πρώτο ημίχρονο, μαχητικός και αποφασισμένος στο δεύτερο. Ο Γκρέι το νικητήριο γκολ με τον δραστήριο Ζερβίνιο να ισοφαρίζει. Ανακούφιση στο φινάλε της αναμέτρησης στις κερκίδες του Κλ.Βικελίδης που στην ανάπαυλα ήταν έτοιμο να σκάσει.

ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΤΙ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ

Άλλαξε τα όλα Άλαν είχαμε πει πριν το παιχνίδι και ο άγγλος προπονητής σε μεγάλο βαθμό το έκανε. Ωστόσο ο Νταμπό παρέμεινε στο αρχικό σχήμα και έγινε ακόμη μια φορά ο πρωταγωνιστής μιας κακής εικόνας συνολικά από την ομάδα μας. Σαν να μην ήξεραν τι ήθελαν να κάνουν οι παίκτες μας από τα πρώτα λεπτά φάνηκε ότι κινούμασταν στα χαμένα. Ανούσιες μεταβιβάσεις, καμία κίνηση χωρίς την μπάλα. Νωθρότητα στις μονομαχίες και ένα αργό τέμπο που εκνεύριζε. Με εμμονή σε ένα build up από πίσω που κανείς δεν ήξερε πως να το εφαρμόσει. Κάποιες κινήσεις του Πάλμα, τα τρεξίματα του Ζερβίνιο και ο δραστήριος Οντουμπάτζιο ήταν τα μόνα  που ξεχώριζαν. Το 0-1 σε μια από τις ελάχιστες φορές που επιτέθηκε επισφράγισε την τραγική μας εικόνα.

ΜΠΗΚΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΠΑΛΕΨΕΙ

Η είσοδος του Γκαρθία στην θέση του τραυματισμένου Μαντσίνι που έτσι και αλλιώς δεν πατούσε καλά… ήταν η πρώτη κίνηση που βοήθησε. Ενώ στο 56΄που μπήκε ο Γκαρσία στη θέση του αρνητικού Νταμπό άρχισε η ομάδα να ξεκλειδώνεται. Στις φάσεις έμπαιναν όλοι πιο δυνατά, υπήρχε περισσότερη ταχύτητα αλλά και μια διαρκής κίνηση προς την αντίπαλη εστία. Η ισοφάριση με τον Ζερβίνιο χάρη στην ωραία ασίστ του Μαζικού και το γκολ του Γκρέι που βρισκόταν στο κατάλληλο σημείο την κατάλληλη στιγμή γύρισαν το παιχνίδι. Η συνέχεια δεν έκρυβε ιδιαίτερες συγκινήσεις παρά μια ανακούφιση για τους 3 βαθμούς που δεν χάθηκαν.

ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΥ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΚΟΜΗ

Δεν κάθισε με σταυρωμένα χέρια ο Πάρντιου και αυτό θα πρέπει να του το αναγνωρίσουμε. Ωστόσο συνεχίζει να μην βρίσκει λύσεις και αυτό φάνηκε και σήμερα. Πέρα από την αναγκαστική αλλαγή του Μαντσίνι με τις κινήσεις του ακύρωσε μεγάλο μέρος των πλάνων που δεν βγήκαν πάνω στο χορτάρι. Στα θετικά σίγουρα η παρουσία του Ζερβίνιο που πέρα από το γκολ έδειξε ότι έχει και τη διάθεση αλλά και τις αντοχές για να παίξει την μπάλα που ξέρει. Ο Ετέμπο αν και ανέτοιμος έδειξε ότι την γνωρίζει την θέση και ότι μπορεί να δώσει λύσεις στον χώρο του κέντρου. Εξαιρετικός ο Οντουμπάτζιο που είτε με την μπάλα στα πόδια είτε χωρίς ξέρει πώς να κινείται και να βοηθάει τους συμπαίκτες του.  Ψυχολογικό ντοπάρισμα το γκολ που πέτυχε ο Γκρέι μιας και τον τελευταίο καιρό είχε χρεωθεί μεγάλο μερίδιο των χαμηλών πτήσεων της ομάδος.

ΚΕΡΔΙΣΕ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΘΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟΥΣ ΒΑΘΜΟΥΣ

Ψυχοβγάλτης αποδείχθηκε για ακόμη μια φορά ο ΑΡΗΣ που ακόμη και κόντρα στον ουραγό Ιωνικό ζορίστηκε αρκετά για να φθάσει στη νίκη. Η νωθρότητα του πρώτου ημιχρόνου έδωσε τη θέση της σε έναν μαχητικό ΑΡΗ αποφασισμένο να το γυρίσει! Πολύτιμοι οι βαθμοί της νίκης, όπως πολύτιμος και ο χρόνος ηρεμίας που κέρδισε ο Πάρντιου και οι παίκτες του ώστε να δουλέψουν για να βελτιωθούν.

ΥΓ. Διαιτητής και VAR το παλέψανε αλλά δεν τους βγήκε.

Μετά και τη νέα αποκαρδιωτική εμφάνιση κόντρα στην ΑΕΚ το αγωνιστικό αδιέξοδο της ομάδος είναι δεδομένο. Με ελάχιστες εκλάμψεις η οποιαδήποτε ορθολογική προσέγγιση αυτού του ρόστερ έχει πέσει στο κενό. Πλέον το να αλλάξουν όλα στο αγωνιστικό κομμάτι μοιάζει με την μοναδική ελπίδα διαφυγής!

ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ

Είχαμε αναφερθεί και σε προηγούμενες αναρτήσεις στην «θεωρία των μεταγραφών» και το δεδομένο ρίσκο που υπάρχει σε μια υποανάπτυκτη ποδοσφαιρικά χώρα όπως είναι η Ελλάδα. Με βάση λοιπόν θεωρητικά κριτήρια ο ΑΡΗΣ ξεκίνησε με ένα σχεδόν πλήρες δυνατό ρόστερ παρά τα σημαντικά κενά σε συγκεκριμένες θέσεις. Έλα όμως που το αποτέλεσμα ήταν ανέτοιμοι παίκτες σωματικά και πνευματικά που μαζεύτηκαν όλοι μαζί λίγο πριν την έναρξη των επίσημων υποχρεώσεων χωρίς χρόνο για προετοιμασία. Λογική συνέπεια όλων των παραπάνω η εικόνα που είδαμε τις τελευταίες 2 αγωνιστικές.

Ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ

Μετά από κάθε κακή εμφάνιση, αυτός που δεν αγωνίζεται είναι ο καλύτερος και το ερώτημα γιατί δεν έπαιξε ακολουθεί. Έτσι το λέμε καφενειακά  αλλά πλέον υπάρχει και ο αντίλογος… μα αυτοί που δοκιμάζονται ξανά και ξανά δείχνουν ότι δεν μπορούν. Ας αντιστραφούν λοιπόν οι ρόλοι. Οι «βασικοί» να γίνουν «χρυσές αλλαγές» και το ανάποδο! Να δούμε επιτέλους παίκτες σαν τους Πάλμα, Ζερβίνιο, Καμάτσο, Οντουμπάτζιο  αν μπορούν να βγουν μπροστά. Αλλά και παίκτες όπως οι Ροντρίγκεζ και Ετεμπό αν μπορούν άμεσα να βοηθήσουν. Έστω μπας και αγχωθούν αυτοί παίρνουν και τον σημαντικό χρόνο συμμετοχής.  Στην τελική αν γυρίσουμε τον χρόνο λίγο πίσω θα θυμηθούμε ότι η πιο εκνευριστική φάση της εποχής Μάντζιου ήταν όταν ο πρώην προπονητής μας ρίσκαρε να αλλάξει το παραμικρό επιμένοντας στα ίδια και τα ίδια …με τα ίδια ακριβώς ανεπιτυχή αποτελέσματα.

ΑΥΤΟ ΤΟ «ΠΕΙΡΑΜΑ» ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΒΓΕΙ

Σε μπόλικες αλλαγές αναμένεται να προβεί ο Άλαν Πάρντιου ενόψει της αναμέτρησης με τον Ιωνικό. Και πώς να μην το κάνει όταν στα 2 τελευταία παιχνίδια δεν βλεπόμασταν… Η  βαθμολογική διαφορά με τις πρώτες θέσεις ανοίγει επικίνδυνα ενώ η αγωνιστική κατηφόρα συνεχίζει απειλητικά. Για αυτό Άλαν άλλαξε τα όλα!

ΥΓ. Είδηση σοκ η σημερινή για την απώλεια του Αλέξανδρου Νικολαϊδη που μέχρι και την ύστατη στιγμή της μάχης της ζωής του κατάφερε να επιβεβαιώσει τις αξίες και το ήθος που τον χαρακτήριζαν από πάντα. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.

Μόλις για 20’ εμφανίσθηκε ο ΑΡΗΣ μέσα στο γήπεδο μιας και στη συνέχεια είδαμε ένα συνονθύλευμα παικτών να κάνουν το ένα λάθος μετά το άλλο. Ομάδα χωρίς κέντρο, χωρίς εμπνεύσεις στην επίθεση και με ατομικά λάθη βγαλμένα από χαμηλές ερασιτεχνικές κατηγορίες. Απογοήτευση και αγανάκτηση στην κερκίδα περισσότερο για την εμφάνιση παρά για την ήττα απέναντι σε μια σοβαρή ΑΕΚ που εύκολα θα μπορούσε να είχε πετύχει και άλλα γκολ.

20’ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΧΑΟΣ

Για 20’ περίπου ο ΑΡΗΣ πατούσε εξαιρετικά στο γήπεδο, είχε ένταση στο παιχνίδι του και έψαχνε και την παραμικρή ευκαιρία για να βγάλει φάση. Ξαφνικά αυτή η εικόνα άρχισε σταδιακά να ξεφτίζει με αποκορύφωμα το πρώτο στημένο της ΑΕΚ που αν και από μακρινή θέση έπιασε στον ύπνο της άμυνα μας και με κοντινή κεφαλιά έκανε το 0-1 κόντρα στην ροή του αγώνα. Από εκείνο το σημείο ξεκίνησε η ολική κατάρρευση κάθε σκέψης για αντίδραση. Παιδικά ατομικά λάθη ακόμη και στις πιο απλές φάσεις με τα «δώρα» προς την ΑΕΚ να διαδέχονται το ένα το άλλο. Το πώς αυτό το παιχνίδι κατέληξε στο 0-2 και όχι σε ένα πιο ντροπιαστικό σκορ είναι ένα μικρό θαύμα δεδομένου των ευκαιριών που χάθηκαν από τους αντιπάλους μας.

ΚΑΜΜΙΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΟΛΟ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ

Λύσεις σε όλες τις γραμμές αναζητούσε ο Πάρντιου για να διορθώσει τα κακώς κείμενα του Βόλου  και τελικά δεν μπόρεσε να βρει ούτε μια. Το πρώτο γκολ είναι ευθύνη της αμυντικής λειτουργίας της ομάδος ενώ και το κέντρο για ακόμη μια φορά ήταν κενό όταν αμυνόμασταν και σε τρικυμία όταν είχαμε την μπάλα στα πόδια. Ο Νταμπό έδωσε άλλο ένα ξεκάθαρο δείγμα ότι είναι ανέτοιμος πνευματικά για να βοηθήσει την ομάδα όπως ακριβώς και ο Ντιόπ παρόλο που μπήκε στο 65΄και έπρεπε να έχει μια φρεσκάδα παραπάνω. Μαζικού και Φαμπιάνο χωρίς τον Μπράμπετς μοιάζουν αρκετά ασταθείς ενώ και ο Εμπακατά αμυντικά χωλαίνει. Αλλά και οι υπόλοιποι κινήθηκαν στους ίδιους απογοητευτικούς ρυθμούς με το λάθος του Μαντσίνι από όπου προήλθε το 2^ο γκολ και τα ακίνδυνα στημένα να επιβεβαιώνουν την κακή βραδιά. Εξίσου αποκαρδιωτική εικόνα υπήρχε και στην επίθεση όπου η επικοινωνία μεταξύ των παικτών μας  αλλά και η κίνηση χωρίς τη μπάλα απουσίαζε εντελώς.

ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΣΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ

Μπήκε, έπαιξε 20’ μπάλα και μετά εξαφανίσθηκε ο ΑΡΗΣ μας από το γήπεδο αφήνοντας στη θέση του ένα συνονθύλευμα παικτών που δεν μπορούσαν να αλλάξουν 2 πάσες μεταξύ τους. Όαση φαντάζει αυτό το 0-2 βάσει της εικόνας του αγώνα με τον κόσμο στο φινάλε του να ξεσπάει αδυνατώντας  να κατανοήσει αυτό που παρακολούθησε σήμερα. Σε αγωνιστικό αδιέξοδο έχει περιέλθει πλέον η ομάδα με τις επιλογές του Πάρντιου μια μια να καίγονται…

ΥΓ. Με αυτούς τους παίκτες θα πορευτούμε οπότε οφείλουμε να τους στηρίξουμε. Από την άλλη η αγανάκτηση για το "θέαμα" απόλυτα δικαιολογημένη.

Έκλεισε οριστικά το ρόστερ με τον ερχομό του Ετέμπο και πλέον το βάρος όλο έχει πέσει πάνω στον Πάρντιου και στην προσπάθεια του να ενσωματώσει την φιλοσοφία του στους παίκτες ή αν προτιμάτε τους παίκτες στην φιλοσοφία του. Για να γίνει βέβαια αυτό θα πρέπει πρώτα οι ίδιοι παίκτες να φθάσουν σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο ετοιμότητας σωματικά και πνευματικά. Και αυτό το τελευταίο μοιάζει για την ώρα να είναι το μεγάλο πρόβλημα του ΑΡΗ.

ΤΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΛΕΝΕ ΤΗΝ ΜΙΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

Καμία μεταγραφή δεν μπορεί να σου εγγυηθεί την επιτυχία. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για μεταγραφές σε ένα χαμηλού επιπέδου ελληνικό πρωτάθλημα με τα μπάτζετ και τα κίνητρα της συμμετοχής για οποιοδήποτε ποδοσφαιριστή να είναι περιορισμένα. Βάσει λοιπόν αυτού του σκεπτικού όλοι οι παίκτες που αποκτήθηκαν έχουν παραστάσεις που δικαιολογούν τον ερχομό τους στον ΑΡΗ. Ντιοπ και Ντάμπο αν είχαν αυτή την εικόνα τα προηγούμενα χρόνια ούτε μέχρι την Ελλάδα δεν θα έφθαναν… όπως και πολλοί άλλοι που ως τώρα δεν έχουν αποδώσει τα αναμενόμενα. Ναι σίγουρα σε εκνευρίζει όταν διαβάζεις τους διθυράμβους στα sites και νομίζεις ότι βρίσκεσαι μεταξύ Premier League και Primera Division και τελικά η εικόνα είναι διαφορετική αλλά δεν παύει να μιλάμε για του χαμηλού επιπέδου ελληνικό πρωτάθλημα. Μπορεί ο ΑΡΗΣ να μην έχει το πιο δυνατό και πλήρες ρόστερ στην ιστορία του όπως κάπως βιαστικά ειπώθηκε αλλά σίγουρα έχει ένα καλό ποιοτικά ρόστερ που μπορεί να πετύχει πολλά.

ΤΟ ΠΑΖΛ ΤΟΥ ΠΑΡΝΤΙΟΥ

Μετά το στραπάτσο του Βόλου τώρα είναι η στιγμή που θα φανούν τα αντανακλαστικά και η προσαρμοστικότητα του Πάρντιου. Θα δείξει εμμονές στις επιλογές της περασμένης εβδομάδος ή θα δοκιμάσει νέα πράγματα αναζητώντας ουσιαστικές λύσεις και όχι απλά την ελπίδα του κάτι διαφορετικού με την ίδια συνταγή; Το δίδυμο Ντιοπ – Νταμπό τρομάζει όπως και ένας πιθανός  παραγκωνισμός του Γκρέι μιας και τα ρεπορτάζ μιλάνε για Πάλμα και Ζερβίνιο στην κορυφή. Τα πάντα όμως κρίνονται μέσα στο γήπεδο όπως ακριβώς θα κριθεί ο Ενκολού κατά πόσο είναι έτοιμος αλλά και ο Ετεμπό που ήρθε πριν λίγα 24ωρα. Και όσο και αν θέλουμε να αποφύγουμε συγκρίσεις το μυαλό μας πάει και στον Μπούργος που δεν φοβόταν να ανακατέψει την τράπουλα. Και στις 3 γραμμές ο Πάρντιου έψαχνε λύσεις πριν τον Βόλο και το ίδιο ακριβώς κάνει και τώρα ενόψει ΑΕΚ. Λύσεις που ίσως δοθούν από τον Ματέο Γκαρσία που δείχνει μια συνέπεια στις ευκαιρίες που του δίνονται αλλά και από τον Ζερβίνιο που ανεβαίνει.

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΤΟ «ΕΞΑΠΟΝΤΟ» ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΑΕΚ

7η αγωνιστική και ήδη η διαφορά από την κορυφή της βαθμολογίας είναι σημαντική.  Πλέον οι 3 βαθμοί απέναντι στην ΑΕΚ φαντάζουν σαν οξυγόνο επιβίωσης και θα πρέπει πάση θυσία να κατακτηθούν. Το παιχνίδι στο Βόλο το ξεχνάμε… και όπως ακριβώς κόντρα στον Ολυμπιακό όπου ο ΑΡΗΣ μας έβγαλε αντίδραση έτσι πρέπει και σήμερα. Κερδίζεις, σκαρφαλώνεις πιο ψηλά και επαναφέρεις την ΑΕΚ σε μια σκληρή πραγματικότητα όπου τα γήπεδα και τα πανηγύρια  δεν αρκούν για να πρωταγωνιστήσεις. ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΜΟΥ!