Με ένα ωραίο γκολ από τον Φετφατζίδη μόλις στο 16΄ο ΑΡΗΣ πέρασε νικηφόρα από την Κηφισιά επιστρέφοντας στα θετικά αποτελέσματα! Μέτριος μέχρι το γκολ, οπισθοχώρησε στη συνέχεια και αρκέστηκε σχεδόν σε ολόκληρο το Β ημίχρονο σε παθητικό ρόλο. Άντεξε όμως μέχρι το τέλος και αυτό έχει σημασία. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε και το παιχνίδι του πρώτου γύρου όπου ο ΑΡΗΣ ήταν καλύτερος αλλά τελικά η Κηφισιά έφυγε με το Χ από τη Θεσσαλονίκη.

ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΜΕ 8 ΑΛΛΑΓΕΣ

Με 8 αλλαγές στην ενδεκάδα κατέβηκε να αγωνισθεί η ομάδα σήμερα, σε μια προσπάθεια του Άκη Μάντζιου να προστατέψει, να φρεσκάρει και να δώσει ρυθμό στους παίκτες του. Η παρουσία του Μενέντες στο αρχικό σχήμα ίσως να ήταν και η μεγαλύτερη έκπληξη. Όλα αυτά έφεραν μια νευρικότητα στο ξεκίνημα του παιχνιδιού, με την Κηφισιά να ψάχνει το γκολ και ο Χουτσεσιώτης να διορθώνει τα λάθη…

ΦΕΤΦΑ-ΓΚΟΛ ΚΑΙ 0-1

Όσο περνούσαν τα λεπτά η ομάδα πατούσε καλύτερα, είχε την μπάλα στην κατοχή της και έψαχνε τους τρόπους να επιτεθεί. Σε μια φάση όπου η ομάδα έμεινε ψηλά, εκμεταλλεύτηκε το λάθος της αντίπαλης άμυνα και δόθηκε στον Μενέντες η ευκαιρία να διαβάσει την κίνηση του Φετφατζίδη, να του πασάρει αριστοτεχνικά και ο Φέτφα με εξίσου ωραίο τρόπο να γράψει το 0-1. Γρήγορα, απλά και εύκολα μόλις από το 16’ ο ΑΡΗΣ είχε καταφέρει να εξαργυρώσει την ολιγόλεπτη υπεροχή του με ένα γκολ! Ένα γκολ που έδωσε αυτοπεποίθηση στην ομάδα για να ψάξει και για ένα δεύτερο γκολ. Γκολ που παραλίγο θα ερχόταν από την προσπάθεια του Σουλεϊμάνοφ ή το κεφάλι του Φαμπιάνο.

ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΗ, ΓΚΑΝΤΕΜΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ

Καθώς πλησιάζαμε προς την ανάπαυλα αυτή η εικόνα άρχισε να φθίνει. Οι παίκτες μας άρχισαν να μετατοπίζονται διαρκώς προς τα πίσω, δυσκολευόντουσαν να κρατήσουν την μπάλα ενώ και στις μονομαχίες δεν έμπαιναν πλέον το ίδιο δυνατά. Η Κηφισιά άρχισε να πιέζει ολοένα και περισσότερο και ο ΑΡΗΣ δυσκολευόταν να αντιδράσει σε αυτή την κατάσταση. Άναρχα διωξίματα , όπου φύγει φύγει η μπάλα και πάλι πίσω στην άμυνα. Ωστόσο οι αντίπαλοι μας πέρα από 2-3 επικίνδυνες καταστάσεις δεν είχαν αρκετές πραγματικές ευκαιρίες και αυτό οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στον Φαμπιάνο που ήταν ένας από τους διασωθέντες της σημερινής κακής εικόνας. Ο Βραζιλιάνος τα έκανε όλα μέσα στο γήπεδο και αυτός ήταν ο βασικός λόγος που πάγωσε ο Μάντζιος όταν τραυματίστηκε και δεν είχε άλλα αλλαγή να κάνει. Η μετατόπιση του τραυματία Φαμπιάνο στη θέση του σέντερ φορ πυροδότησε μια σειρά από αλλαγές στις θέσεις των παικτών μας, με τον Οντουμπάτζιο να αγωνίζεται ως στόπερ δίπλα στον Ρόουζ. Με τον Φαμπιάνο εκτός μάχης, ο ΑΡΗΣ αναγκάστηκε να αγωνιστεί για περίπου 12΄ με 10 παίκτες. 10 παίκτες απόλυτα προσηλωμένους στην άμυνα όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ, ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ

Δεν κρύφθηκε ο προπονητής μας στη συνέντευξη τύπου που ακολούθησε. Δικαιολόγησε όμως την εικόνα λόγω της κούρασης, των τραυματισμών και του επίπεδου ετοιμότητας αρκετών παικτών. Μίλησε όμως και για διαχείριση και αυτό ίσως ήταν το μοναδικό που έκανε καλά ο ΑΡΗΣ σήμερα. Κατάφερε σε ένα παιχνίδι όπου αναγκαστικά στόχευσε για να κάνει την διαχείριση του με 8 αλλαγές να φύγει νικητής. Κόντρα σε έναν αντίπαλο που στον πρώτο γύρο δεν είχαμε καταφέρει να τον κερδίσουμε μέσα στο σπίτι μας. Σίγουρα υπάρχει προβληματισμός για την εικόνα αλλά το αποτέλεσμα μετράει και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες παίρνεις το αποτέλεσμα. Και εδώ και κάμποσο καιρό οι συνθήκες δεν είναι οι ιδανικές. Σίγουρα όμως θα γίνουν καλύτερες στη συνέχεια μιας και από σήμερα ο Μάντζιος έχει και «επισήμως» άλλη μια ποιοτική επιλογή για την επίθεση. Ο Φετφατζίδης με το γκολ του και την όλη του παρουσία πλέον αποτελεί βασική επιλογή για τη συνέχεια. Και ο καλός Φετφατζίδης έχει πολλά από τα στοιχεία που λείπουν από τον φετινό ΑΡΗ.

ΚΕΡΔΟΣ ΟΙ ΒΑΘΜΟΙ ΚΑΙ Ο ΦΕΤΦΑ

Αυτή τη φορά τα περίπου 35’ «παρουσίας» του ΑΡΗ στο Α ημίχρονο ήταν αρκετά για να πάρει τη νίκη. Η έμπνευση του Μενέντες και το ωραίο τελείωμα του Φετφατζίδη έκαναν την διαφορά και χάρισαν την νίκη στην ομάδα, σε ένα παιχνίδι που γρήγορα θα πρέπει όλοι να ξεχάσουμε. Κρατάμε τους 3 βαθμούς σε έναν αγώνα που κατεβήκαμε με 8 αλλαγές, την επιστροφή στα γκολ του Φέτφα και την ψυχραιμία που έδειξε η ομάδα στα τελευταία λεπτά που αγωνιζόταν με τον Φαμπιάνο τραυματία.

ΥΓ.  Έτσι ρε Αρειανάρα, να τα ζούμε και αυτά τα παιχνίδια λίγο ανάποδα γιατί όλο με ξενέρωτες ήττες καταλήγουν συνήθως…

Στατικός, τσαπατσούλης στα τελειώματα, χωρίς ιδιαίτερη διάθεση να επιβληθεί και να τελειώσει τον αντίπαλο επί 89’, έδειχνε η ομάδα μας ότι θα βολευτεί με το 1-0 αφήνοντας κατά κάποιο τρόπο ανοιχτούς λογαριασμούς για τον επαναληπτικό στον Βόλο. Έλα όμως που μας κρατούσε τα καλύτερα για το τέλος. Μια πολύ ωραία γυριστή κεφαλιά του Νταρίντα και ένα μαγικό φαλτσαριστό σου του Σουλεϊμάνοφ στα τελευταία λεπτά των καθυστερήσεων έγραψαν το τελικό 3-0 και έστειλαν κατά 99.99% τον ΑΡΗ μας στα ημιτελικά του κυπέλλου!  

ΕΙΧΕ ΤΙΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΟ ΓΚΟΛ

Με την ποιοτική διαφορά ανάμεσα στις 2 ομάδες να είναι εμφανής από τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης ο ΑΡΗΣ με σωστή κυκλοφορία της μπάλας ξεκίνησε δυνατά το κυνήγι του γκολ. Μέχρι το 20’ ο ΑΡΗΣ πρόλαβε να σπαταλήσει 5-6 εξαιρετικές ευκαιρίες με αποκορύφωμα το τετ α τετ του Μορόν που για την κλάση θα έπρεπε να το είχε σκοράρει. Τσαπατσούληδες οι παίκτες μας στα τελειώματα τους, έκαιγαν από μόνοι τους τις ευκαιρίες που είχαν και όταν έπιαναν τα σουτ που ήθελα έπεφταν πάνω στον εξαιρετικό σήμερα γκολκιπερ του Βόλου. Όπως εξαιρετικός ήταν και ο Κουέστα στην μοναδική επικίνδυνη φάση της Νίκης Βόλου στο παιχνίδι όταν το σκορ ήταν ισόπαλο. Το 0-0 στα πρώτα 45’ βάσει ευκαιριών δεν ήταν δίκαιο αλλά έριχνε τα φώτα στην έλλειψη πίεσης και αποτελεσματικότητας της ομάδας μας.

ΣΤΟ ΦΙΝΑΛΕ ΠΗΡΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕ

Μπορεί ο ΑΡΗΣ να μην είχε «καταπιεί» όπως λέμε στην ποδοσφαιρική πιάτσα τον υποδεέστερο αντίπαλο του στο πρώτο ημίχρονο αλλά είχε κάμποσες ευκαιρίες για να το πετύχει και άξιζε να είναι μπροστά στο σκορ. Παρόλα αυτά ο Άκης Μάντζιος δεν έπεσε στην παγίδα να πιστέψει ότι το γκολ ήταν απλά θέμα χρόνου και από νωρίς στο Β ημίχρονο ξεκίνησε τις αλλαγές. Οντουμπάτζιο , Σουλεϊμάνοφ και Βεστράτε πέρασαν στην θέση του μετριότατου Μοντόγια, του νωθρού Φετφατζίδη και του επίφοβου λόγω της κίτρινης κάρτας Ντουκουρέ. Κινήσεις που έδωσαν μια ώθηση παραπάνω στην ομάδα και στο 58’ απέδωσαν καρπούς. Η αρχή έγινε από την παράλληλη κίνηση με την εστία του Σουλεϊμάνοφ μέσα στην μεγάλη περιοχή και ένα πολύ δυνατό σουτ που απέκρουσε ο Γκαραβέλης δίνοντας όμως την ευκαιρία στον Νταρίντα να πάρει το ριμπάουντ και να στείλει ανενόχλητος την μπάλα στα δίχτυα για το 1-0! Στη συνέχεια ψάξαμε και το δεύτερο γκολ αλλά ο τερματοφύλακας της Νίκης Βόλου ήταν εκεί για να εξουδετερώσει κάθε προσπάθεια μας. Το παιχνίδι φώναζε ότι θα λήξει στο 1-0, η σκέψη μας άρχισε να ταξιδεύει σιγά σιγά προς το Παλέ αλλά οι παίκτες μας δεν είχαν πει την τελευταία τους λέξη. Η κεφαλιά του Νταρίντα στο 93’ και το τεχνικό σουτ του Σουλεϊμάνοφ στο 95’ αποκατέστησαν την τάξη και έστειλαν τον ΑΡΗ στην επόμενη φάση!

ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΙΔΡΩΣΕΙ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΠΗΡΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ

Μάλλον πιο ξεκούραστα πίστευαν οι παίκτες μας ότι θα κέρδιζαν το σημερινό παιχνίδι αλλά στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα δεν τους έβγαινε. Η πίεση που ασκούσαν στους αντιπάλους τους ήταν χαλαρή ενώ και στις περισσότερες φάσεις δεν έμπαιναν δυνατά. Τις ευκαιρίες όμως τις έκαναν και στο τέλος τα γκολ μπήκαν. Γκολ που θα μπορούσαν να έχουν έρθει από τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης αν είμασταν πιο προσεκτικοί και αποφασιστικοί στην τελική προσπάθεια. Όταν όμως μιλάμε για τον θεσμό του κυπέλλου η εμφάνιση δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Ο ΑΡΗΣ χωρίς να ζοριστεί ή να χρειαστεί να φορτσάρει πήρε αυτό που ήθελε και ήδη σκέφτεται τον ημιτελικό. Αυτό κρατάμε εμείς από το σημερινό παιχνίδι. Τις λεπτομέρειες με τα κακώς κείμενα ας τα δει ο Μάντζιος με τους παίκτες του.

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΞΕΤΕΛΕΣΘΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

Αποστολή εξετελέσθη για τον ΑΡΗ που έστω και στα τελευταία λεπτά των καθυστερήσεων έκανε το αυτονόητο και αγκάλιασε από σήμερα την πρόκριση. Ο Νταρίντα αναμφίβολα ο κορυφαίος της αναμέτρησης με 2 γκολ(+1 ακυρωθέν), πολύ καλός και ο Σουλεϊμάνοφ που πέρασε στο Β ημίχρονο και μαζί με τις υπόλοιπες αλλαγές του Μάντζιου βελτίωσαν την εικόνα της ομάδας. Ζητούμενο από εδώ και πέρα η διαχείριση της κούρασης και των τραυματισμών ώστε ο ΑΡΗΣ να παρουσιαστεί στη συνέχεια στο κύπελλο όσο πιο έτοιμος γίνεται.

Τέλος σε αυτό το σερί θετικών συναισθημάτων έδωσε η ομάδα μας σήμερα πραγματοποιώντας μια άνευρη εμφάνιση και γνωρίζοντας την ήττα από τον Ολυμπιακό με 1-2. Κακός στην μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού ο ΑΡΗΣ μας, έχανε τις μονομαχίες και δεν ήξερε πως να επιτεθεί όποτε είχε την μπάλα. Έβαλε την πινελιά του στην ήττα και ο Δανός διαιτητής με ένα ανύπαρκτο πέναλτι και με μια γενικότερη «εχθρική» συμπεριφορά από την αρχή μέχρι το τέλος του αγώνα.

ΧΩΡΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

Κάτι από το πρώτο ημίχρονο με την ΑΕΚ στον επαναληπτικό του κυπέλλου θύμισε το ξεκίνημα του αγώνα με τον Ολυμπιακό να μπαίνει φουριόζος και τους παίκτες μας να ψάχνουν τους τρόπους να αντιδράσουν. Μια ταχύτητα πάνω έμοιαζαν οι αντίπαλοι μας που σχεδόν πάντα έβγαιναν πρώτοι στην μπάλα και κατάφερναν με γρήγορες μεταβιβάσεις να γίνονται απειλητικοί. Σε ένα από αυτά τα ανεβάσματα του Ολυμπιακού ο Χουτσεσιώτης δεν υπολόγισε καλά την παράλληλη σέντρα, έκανε κακή έξοδο και έδωσε το δικαίωμα στον Ναβάρο να σκοράρει με κεφαλιά χωρίς καν να χρειαστεί να κάνει άλμα.

Ο ΔΑΝΟΣ ΔΙΑΙΤΗΣΗΣ ΑΚΟΥΣΕ… ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ

Τίποτα δεν λειτουργούσε καλά με τον Δανό διαιτητή να μας κάνει ακόμη δυσκολότερα τα πράγματα. Μόλις 3’ αργότερα από το 0-1 ανακάλυψε πέναλτι σε μια φάση με τα κλασσικά σπρωξίματα που γίνονται μέσα στην περιοχή όταν η μπάλα είναι στον αέρα. Το 0-2 και η εικόνα του παιχνιδιού μόλις στο 20’ ήταν απογοητευτική για τον ΑΡΗ μας και δεν έδινε κάποια σπίθα αισιοδοξίας. Ένα συναίσθημα που έγινε ακόμη πιο έντονο στη συνέχεια με τους παίκτες μας να αδυνατούν να αντιδράσουν και να δείξουν κάτι καλύτερο.

ΗΘΕΛΕ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ

Στο Β ημίχρονο ο Ολυμπιακός μπήκε σε διαδικασία διαχείρισης του σκορ και ο ΑΡΗΣ κατάφερε να κρατήσει περισσότερο την μπάλα στα πόδια του χωρίς πίεση και να κερδίσει μέτρα. Άσκοπες ενέργειες, κουραστικά πισωγυρίσματα και καμία έμπνευση στην προσπάθεια να γίνουμε απειλητικοί. Λίγες φάσεις όπου θα μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε με τον διαιτητή να αρνείται να δώσει έστω 2-3 φάουλ σε καλή θέση που ίσως θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε γκολ. Η μείωση του σκορ στο 1-2 με το αυτογκολ του Κίνι μετά το άτσαλο γύρισμα του Ζαμόρα δεν άλλαξε κάτι. Στα λίγα λεπτά που απέμειναν δεν καταφέραμε να απειλήσουμε.

ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΣΩΣΤΑ

Τίποτα από τον ΑΡΗ των τελευταίων αγωνιστικών δεν θύμισε η ομάδα σήμερα. Άνευρος, χωρίς συνοχή και ξεκάθαρο αγωνιστικό προσανατολισμό από την αρχή μέχρι το τέλος του παιχνιδιού. Από το 20’ που βρέθηκε πίσω με 0-2 έπρεπε να περάσουν περισσότερα από 15’ για να αποφασίσει να ανέβει πιο ψηλά. Ενώ και στο δεύτερο ημίχρονο όπου είχαμε αρκετές φορές την μπάλα στα πόδια μας χωρίς ιδιαίτερη πίεση από τον Ολυμπιακό φάνηκε ξεκάθαρα ότι δεν ξέραμε πως να επιτεθούμε. Το ευρύ ροτέισον που αναγκαστικά προχώρησε ο Μάντζιος και το κοκτέιλ συναισθημάτων από τις τελευταίες επιτυχίες μάλλον ήταν και οι βασικοί λόγοι που η ομάδα παρουσιάστηκε άδεια και αποπροσανατολισμένη από το πλάνο που υπηρέτησε στα προηγούμενα παιχνίδια. Ακόμη και αυτή η έλλειψη ενέργειας έχει τις ρίζες της στην πνευματική ετοιμότητα που δεν είχαν οι παίκτες μας σήμερα. Τόσο αυτοί που έχουν μεγάλο χρόνο συμμετοχής όσο και όλοι όσοι περιμένουν πως και πως την ευκαιρία τους για να αποδείξουν την αξία τους. Μοναδικό θετικό ο χρόνος συμμετοχής-προσαρμογής που πήρε ο Μανού Γκαρθία και ο Φέτφα.

ΔΥΣΑΡΕΣΤΗ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ(?)

Σαν να μην έπαιζε ένα παιχνίδι όπου κρινόταν οι ελπίδες για την 4^η θέση κατέβηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα και έδωσε την ευκαιρία στον Ολυμπιακό να φθάσει στη νίκη. Σε αυτή την ευκαιρία έβαλε και το χεράκι του ο Δανός διαιτητής με το πέναλτι και τις αλλοπρόσαλλες αποφάσεις του. Ναι ο ΑΡΗΣ δεν ήταν καλός σήμερα… το τι παιχνίδι όμως θα βλέπαμε αν δεν δινόταν αυτό το πέναλτι κανείς δεν ξέρει. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι εμφανίσεις σαν την σημερινή δεν θα πρέπει να ξαναδούμε. Ιδιαίτερα στον θεσμό του κυπέλλου που από σήμερα ίσως  και να είναι ο μοναδικός στόχος που μας έχει απομείνει.

ΥΓ. Φώναξε ξανά και ξανά ο Ολυμπιακός για την διαιτησία. Τελικά σήμερα τον άκουσαν…

ΥΓ2. Όσο αστείοι είναι αρκετοί από τους ξένους διαιτητές που επιλεκτικά φέρνουν, τόσο και ακόμη περισσότερο αστείο είναι να προτιμάς να σε σφυρίζουν Έλληνες διαιτητές.

Τεράστιος Κουέστα από την αρχή μέχρι το τέλος της αναμέτρησης, υπέγραψε την πρόκριση με 2 αποκρούσεις στην ψυχοφθόρα διαδικασία των πέναλτι! Προηγήθηκε η ΑΕΚ στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου που ήταν σαφώς ανώτερη, αντέδρασε η ομάδα μας στην επανάληψη και κατάφερε να ισοφαρίσει στο 59’. Το παιχνίδι οδηγήθηκε στην παράταση, κατέληξε στα πέναλτι και εκεί ο ΑΡΗΣ έσπασε την αρνητική παράδοση παίρνοντας μια σπουδαία πρόκριση με τον κόσμο έξω από το γήπεδο αλλά και στο Nick Galis Hall να τραγουδάει εκστασιασμένος!

ΚΑΛΥΤΕΡΗ Η ΑΕΚ, ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΑΣΕ ΝΑ ΚΛΕΙΣΤΟΥΜΕ

Σχεδόν την ίδια ενδεκάδα που αγωνίσθηκε στο πρώτο παιχνίδι με την ΑΕΚ αλλά και στο νικηφόρο ντέρμπι με τον πόακ  εμπιστεύτηκε ο Μάντζιος σήμερα, δείχνοντας ξεκάθαρα τη διάθεση να αντιμετωπίσει και αυτό το παιχνίδι όπως τα 2 προηγούμενα. Ωστόσο η ΑΕΚ είχε διαφορετική άποψη και προσπάθησε να βρει το γκολ το με μανία όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Μάλιστα τα ανεβάσματα και οι ευκαιρίες του Βίντα έδειχναν ότι η ΑΕΚ δεν είχε μπει καν στην διαδικασία «διαχείρισης» ή «διαβάσματος» του αγώνα και ήρθε για να επιβεβαιώσει την ανωτερότητα της με συνοπτικές διαδικασίες. Κάτι που πιθανόν να μας αιφνιδίασε μιας και ο ΑΡΗΣ παρόλο που αμυνόταν με επιτυχία δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί καθόλου στην επιθετική ανάπτυξη του παιχνιδιού και έμοιαζε ακίνδυνος. Ακόμη και τα λάθη της ΑΕΚ στα πρώτα 45’ κατέληξαν σε αδιάφορες φάσεις. Το γκολ της ΑΕΚ στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου μάλλον έμοιαζε με απονομή δικαιοσύνης για ότι είχαμε δει μέχρι εκείνο το σημείο.

ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ, ΙΣΟΦΑΡΙΣΕ ΚΑΙ ΑΝΤΕΞΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Αυτό το 0-1 σε συνδυασμό με την νευρική και προβληματική εικόνα του πρώτου ημιχρόνου δεν μας άφηναν πολλά περιθώρια. Ο ΑΡΗΣ έπρεπε να αντιδράσει και αυτό ακριβώς έκανε με το που πάτησε χορτάρι στο Β ημίχρονο. Δεν ήταν ότι κυριάρχησε στο παιχνίδι και έκλεισε την ΑΕΚ στην εστία της, αλλά οι παίκτες μας είχαν μπει αποφασισμένοι αφήνοντας οποιαδήποτε αρνητική σκέψη στην άκρη.  Σε αυτό βοήθησαν και τα αντανακλαστικά του Μάντζιου όπου διέκρινε την συνολική δυσλειτουργία σε άμυνα και επίθεση και αποφάσισε να βάλει τους Φετφατζίδη και Ζαμόρα μέσα αντί για τους Σαβέριο και Ντουκουρέ που ήταν μετριότατοι και να μεταφέρει τον Νταρίντα πίσω προσπαθώντας να συμμαζέψει την όλη κατάσταση. Κάτι που δούλεψε μιας και ο ΑΡΗΣ όχι μόνο φάνηκε να πατάει καλύτερα αλλά κατάφερε και στο 59’ να ισοφαρίσει με την κεφαλιά του Μορόν. Η ΑΕΚ στη συνέχεια ανέβασε και άλλο την πίεση αλλά ο ΑΡΗΣ όχι μόνο έδειχνε να αντέχει αλλά έμοιαζε και ικανός πλέον να βγει και μπροστά για ένα δεύτερο γκολ. Οι χαμένες ευκαιρίες του Νταρίντα και του Σουλεϊμάνοφ στην κανονική διάρκεια θα μπορούσαν να είχαν οδηγήσει στην ολική ανατροπή όπως και το σουτ του Ρόουζ λίγο πριν πάμε στα πέναλτι.  Όσο για τα μετόπισθεν εκεί υπήρχε ο Κουέστα όπου με καλά αντανακλαστικά  και σωστές τοποθετήσεις έκανε τις ευκαιρίες της ΑΕΚ να μοιάζουν ακίνδυνες.

ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΕ, ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ

Σπάνια βλέπεις τον ΑΡΗ να κερδίζει σε παιχνίδια που δεν είναι καλύτερος και αυτό όποτε το πετυχαίνει έχει την ιδιαίτερη αξία του. Ακόμη και αν μιλάμε για νίκη στα πέναλτι. Αυτή τη φορά το πλάνο νίκης του Μάντζιου δεν απέδωσε τα αναμενόμενα και στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα ο αντίπαλος έμοιαζε καλύτερος και πιο αποφασισμένος για να πάρει τη νίκη. Το ότι όμως δεν επέμεινε σε ότι είχε σχεδιάσει, ανακάτεψε την τράπουλα από νωρίς στο Β ημίχρονο και κατάφερε να ισορροπήσει ως ένα σημείο την υπεροχή της ΑΕΚ είναι ίσως αυτό που μας οδήγησε στην πρόκριση. Στο ίδιο τέμπο και οι παίκτες που αν και στα πρώτα 45’ δεν τους έβγαινε το παιχνίδι, στο Β ημίχρονο έδειξαν ένα καλύτερο πρόσωπο. Κάτι που αποτυπώθηκε και από τις ευκαιρίες που δημιουργήσαμε μέχρι και το τέλος της παράτασης σε αντίθεση  με το Α’ ημίχρονο.  Στη διαδικασία των πέναλτι μπορεί ο Φέτφα να μας στεναχώρησε άλλα ο Κουέστα ήταν εκεί για να αποκαταστήσει την τάξη και να στείλει τον ΑΡΗ στην επόμενη φάση. Και όταν μιλάμε για παιχνίδια όπου κρίνονται τίτλοι ή μια σημαντική πρόκριση το μόνο που μετράει είναι να πετύχεις τον στόχο σου. Το αν έπαιξες καλά ή όχι, είχες πολλές ή λίγες ευκαιρίες, ήσουν τυχερός ή άτυχος δεν έχει καμία σημασία. Ο ΑΡΗΣ είχε στόχο την πρόκριση σε αυτά τα 2 παιχνίδια με την ΑΕΚ και το πέτυχε! Όλα τα άλλα είναι ψιλά γραμμάτα.

ΞΟΡΚΙΣΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΑ ΤΩΝ ΠΕΝΑΛΤΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΡΙΘΗΚΕ

Δεν μας πάνε τα πέναλτι και αυτό δεν είναι μυστικό… Οπότε το ότι το παιχνίδι πήγε στα πέναλτι μόνο καλό δεν ήταν για την ψυχολογική μας υγεία. Ευτυχώς όμως ο Κουέστα μας χρωστούσε κάτι από παλιά και σήμερα αποφάσισε να μας το ξεχρεώσει. Με τις 2 αποκρούσεις του στην διαδικασία των πέναλτι ήταν αναμφίβολα ο MVP του αγώνα και αυτός που έκρινε την πρόκριση. Τα πανηγύρια και το ξέσπασμα όλων μας εντός και εκτός των γηπέδων που αγωνιζόταν η ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ  ήταν απολύτως φυσιολογικά και ας μιλάμε μόνο για πρόκριση στους «8».  Αρκεί όταν τελειώσουν οι πανηγυρισμοί όλοι μας και κυρίως ο Μάντζιος με τους παίκτες του να συνειδητοποιήσουμε ότι σήμερα έγινε το πρώτο και πιο αποφασιστικό βήμα μέχρι το επόμενο. Έτσι ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ τρέλανε μας και άλλο!

ΥΓ. Για τις διαιτητικές αποφάσεις του προκλητικού Νταμπάνοβιτς ότι και να πούμε είναι λίγο...

ΥΓ2. Και τώρα η σειρά του Ολυμπιακου.

Σαν σίφουνας πέρασε ο ΑΡΗΣ μας από το Αγρίνιο ισοπεδώνοντας τον Παναιτωλικό με 4-0! Οι 9 αλλαγές στο αρχικό σχήμα και αυτή η «πειραματική» ενδεκάδα όχι μόνο δεν φάνηκε να πατάει στα χαμένα αλλά είχε την φρεσκάδα, την ένταση και την αποτελεσματικότητα ώστε να πάρει μια εμφατική νίκη! Τζούρασεκ, Σουλεϊμάνοφ, Σαβέριο και Ζαμόρα τα γκολ του θριάμβου. Μαγικά από τον Μάντζιο που βλέπει τον «άδειο πάγκο» σιγά σιγά να γεμίζει.

ΝΕΑ ΕΝΔΕΚΑΔΑ, ΙΔΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

Φρεσκάδα, διάθεση και προσήλωση στο αγωνιστικό πλάνο έδειξε ο ΑΡΗΣ από το ξεκίνημα του αγώνα. Οι 9 αλλαγές στο αρχικό σχήμα όχι μόνο δεν φάνηκε να επηρεάζουν την απόδοση μας αλλά αντιθέτως έμοιαζαν με ξεκάθαρο πλεονέκτημα. Οι παίκτες του Άκη Μάντζιου αποφασισμένοι να αρπάξουν την ευκαιρία που τους δόθηκε έπαιζαν σαν να είχαν μπόλικα ενενηντάλεπτα στα πόδια τους και μήνες προετοιμασίας. Ο ΑΡΗΣ αμυνόταν καλά και έβγαινε με αξιώσεις στην επίθεση όποτε είχε την μπάλα στα πόδια. Ότι δεν κατάφεραν οι Ρόουζ και Παναγίδης στο 11’ το κατάφερε ο Τζούρασεκ λίγα λεπτά αργότερα στέλνοντας την μπάλα στα δίκτυα με ένα τεχνικό διαγώνιο σουτ από το ύψος της μεγάλης περιοχής. Το 0-1 είχε φέρει το παιχνίδι ακριβώς εκεί που το θέλαμε αλλά η ομάδα δεν έδειχνε διατεθειμένη να αλλάξει την αγωνιστική της συμπεριφορά. Στο 24’ χάθηκε μια σπουδαία διπλή ευκαιρία με τον Μενέντεθ και τον Φετφατζίδη να μην καταφέρνουν να κάνουν το 0-2.

ΓΕΜΙΣΕ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΣΟΠΕΔΩΣΕ

Όχι μόνο το σκορ αλλά και η συνολική του πρώτου ημιχρόνου γέμισε με αυτοπεποίθηση τους παίκτες μας που μπήκαν εξίσου ορεξάτοι και στο Β ημίχρονο παρά την διάθεση που έδειξε ο Παναιτωλικός για ανέβει πιο ψηλά. Σε αυτό βοήθησαν και οι αλλαγές του Μάντζιου με τον ΑΡΗ αντί να οπισθοχωρεί να ψάχνει με κάθε ευκαιρία και ένα δεύτερο γκολ. Σουλεϊμάνοφ και Σαβέριο έφθασαν μια ανάσα από το να κάνουν το 0-2 αλλά ο Καπίνο με τρομερές αποκρούσεις κράτησε τον Παναιτωλικό στο παιχνίδι. Στο 77’ όμως ο Φατόρε έβγαλε μια πολύ ωραία παράλληλη σέντρα κόντρα στην εστία του Καπίνο με τον Σουλεϊμάνοφ αυτή τη φορά να κερδίζει τον αντίπαλο γκολκίπερ. Εκεί κάπου κλείδωσε η νίκη μιας και ο ΑΡΗΣ έμοιαζε απόλυτα συγκεντρωμένος στον στόχο του. Ο Παναιτωλικός πίεσε όσο μπορούσε, είχε μια καλή στιγμή που κατέληξε στο δοκάρι μας και μετά ακολούθησε η κατάρρευση. Οι παίκτες μας κυριάρχησαν στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης καταφέρνοντας μάλιστα να σκοράρει 2 φορές με τους Ζαμόρα και Σαβέριο για το τελικό 0-4!

ΑΠΟ ΡΕΖΕΡΒΕΣ ΣΕ ΠΟΙΟΤΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΕΝΔΕΚΑΔΑΣ

Με 9 νέα πρόσωπα και 11 παίκτες που δεν έχουν ξαναβρεθεί μαζί σε επίσημο παιχνίδι η συνοχή της ομάδας ήταν εξαρχής το μεγαλύτερο πρόβλημα που είχε να διαχειριστεί ο Άκης Μάντζιος. Στην πράξη όμως είδαμε μιας από τις καλύτερες εμφανίσεις του φετινού ΑΡΗ με παίκτες πιο ετοιμοπόλεμους και συγκεντρωμένους από ποτέ. Ο ΑΡΗΣ σε όλη την διάρκεια του αγώνα ήταν κατά πολύ καλύτερος του αντιπάλου του και θα μπορούσε να είχε κλειδώσει την νίκη από το πρώτο ημίχρονο. Το τελικό αποτέλεσμα και η συνολική εικόνα της ομάδας τα λένε όλα σχετικά με τη «δουλειά» του Άκη Μάντζιου. Δεν νομίζω ότι μπορεί εύκολα να εξηγηθεί αλλά ο Μάντζιος κατάφερε να πείσει παίκτες χωρίς αγωνιστικό ρυθμό που έμοιαζαν να είναι εκτός πλάνων ότι ο σημερινός αγώνας ήταν η μεγάλη ευκαιρία που έψαχναν. Και αυτοί με την σειρά τους την άρπαξαν από τα μαλλιά. Μετά από αυτά που είδαμε σήμερα μάλλον το ότι ο ΑΡΗΣ δεν έχει πάγκο και εναλλακτικές λύσεις παύει να ισχύει. Εξακολουθεί να λείπει ο δεύτερος φορ, υπάρχει και το πρόβλημα στο κέντρο λόγω των τραυματισμών του Ζουλ και του Βεστράτε αλλά από εκεί πέρα υπάρχουν παίκτες για όλες τις θέσεις! Άπαντες ήταν καλοί αλλά οι Τζούρασεκ, Σαβέριο, Φατόρε και Ρόουζ ξεχώρισαν. Ενώ και ο βαθμός ετοιμότητας που έδειξε να βρίσκεται ο Φεράρι με τον Ντουκουρέ είναι ένα θετικό στοιχείο για τη συνέχεια. Ο Φετφατζίδης στο αρχική σχήμα αυτή τη φορά δεν τα πήγε πολύ καλά όπως και ο Μανού Γκαρθία στην επανεμφάνιση του. Το σημαντικό όμως είναι πήραν χρόνο που απαιτείται για να βρουν ρυθμό. Ιδιαίτερα ο Ισπανός μετά από απουσία σχεδόν ενός χρόνου θα πρέπει να ενταχθεί σε αγωνιστικούς ρυθμούς με ιδιαίτερη προσοχή. Όλα όμως τα παραπάνω συνθέτουν μια ιδανική ημέρα για τον ΑΡΗ που κατάφερε μέσα από μια εμφατική νίκη να ξεκουράσει βασικούς, να δώσει ευκαιρίες σε αναπληρωματικούς και χρόνο σε παίκτες που το χρειάζονται.

ΚΕΡΔΙΣΕ ΠΟΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ 3 ΒΑΘΜΟΥΣ

Με 4 γκολ φιλοδώρησε ο ΑΡΗΣ τον «ανεβασμένο» Παναιτωλικό στο Αγρίνιο, προσπερνώντας εντυπωσιακά όλους τους προβληματισμούς που υπήρχαν πριν τη σέντρα για τις αλλαγές και τις εναλλακτικές λύσεις που έχει ή δεν έχει η ομάδα.  Γεμάτη εμφάνιση με 4 ωραία γκολ και μια νίκη που μας  δίνει πολλά περισσότερα από τους 3 βαθμούς. «Στρατηγός» ο Μάντζιος στον πάγκο που βλέπει τους παίκτες του να ανταποκρίνονται εξαιρετικά και τις επιλογές του ολοένα και να αυξάνονται. ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Εκνευριστικός ο διαιτητής μάλλον και απογοητευμένος που δεν του  δόθηκε η ευκαιρία να «επέμβει» περισσότερο στο παιχνίδι.

ΥΓ2. Άλλο παιχνίδι μάλλον έβλεπε ο Πετράκης στον πάγκο του.

Μόνο το γκολ έλειψε από τον ΑΡΗ μας σήμερα ώστε να κάνει το πρώτο βήμα για την πρόκριση. Οι παίκτες του Άκη Μάντζιου πιστοί σε ένα πλάνο παρόμοιο με αυτό που μας οδήγησε στη νίκη κόντρα στον συμπολίτη κατάφερε να εγκλωβίσει την ΑΕΚ και να φέρει την μάχη της πρόκρισης σε ένα «τελικό» στο Κλ.Βικελίδης. Άρεσε ο Φετφατζίδης στην πρώτη του εμφάνιση, πείθει ότι μπορεί να αποτελέσει μια σημαντική λύση για τη συνέχεια.

ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ

Με την ίδια ενδεκάδα που πήρε τη νίκη απέναντι στον ποακ αλλά και με την ίδια τακτική ο Άκης Μάντζιος θέλησε να βάλει τις βάσεις για την πρόκριση απέναντι στην ΑΕΚ και σε μεγάλο βαθμό το πέτυχε.  Η ΑΕΚ λόγω απουσιών και του ροτέισον που επέλεξε ο Αλμέιδα παρουσιάστηκε αρκετά πιο αδύναμη από τον συμπολίτη και αυτό ήταν κάτι που έγινε αντιληπτό από τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης. Οι παίκτες μας με ευκολία περιόριζαν την ΑΕΚ όποτε προσπαθούσε να ανέβει ενώ εξίσου εύκολα κυκλοφορούσε την μπάλα όποτε την είχε στα πόδια του. Παρόλο που οι αντίπαλοι μας είχαν περισσότερο την μπάλα στα πόδια τους, ο ΑΡΗΣ ήταν η ομάδα που έμοιαζε να ελέγχει το παιχνίδι.

ΕΙΧΕ ΤΙΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΤΟΥ, ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΟ ΓΚΟΛ

Με την ΑΕΚ να αδυνατεί να απειλήσει ουσιαστικά την ομάδα μας και τους παίκτες μας να έχουν ως πρώτο στόχο να μην δεχθούν γκολ οι ευκαιρίες που παρουσιάστηκαν για να μπει ένα γκολ ήταν ελάχιστες. Μόλις μια φορά απειληθήκαμε μέσα από την περιοχή μας σε αντίθεση με τις δικές μας ευκαιρίες όπου Ζουλ, Φαμπιάνο και Μορόν έφθασαν μια ανάσα από το γκολ. Λίγο η τύχη που δεν μας χαμογέλασε, λίγο η επιπολαιότητα του Μορόν που προτίμησε να σουτάρει αντί να σπάσει την μπάλα στον Νταρίντα ή τον Παναγίδη και η νίκη που αξίζαμε έμεινε ισοπαλία.

ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΠΟΥ ΤΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ

Τα ντέρμπι του ταιριάζουν περισσότερο και αυτό αποδείχθηκε σήμερα. Ο Μάντζιος μπορεί να μην έχει καταφέρει να βρει ένα πλάνο που να αποδίδει ανεξάρτητα από τον αντίπαλο αλλά στα ντέρμπι φαίνεται να έχει βρει την μαγική συνταγή. Μια συνταγή που φαίνεται να ταιριάζει στους παίκτες μας που δείχνουν ικανοί να ακολουθήσουν. Από αυτή τη συνταγή σήμερα έλειψε το κάτι παραπάνω που έδωσε ο Σαβέριο απέναντι στον μπάογκ και για αυτό δεν κερδίσαμε. Η αγωνιστική όμως συμπεριφορά της ομάδας μας σε όλη την διάρκεια του αγώνα ήταν εξαιρετική, ιδιαίτερα αν συνυπολογίσουμε ότι απέναντι μας είχαμε την ΑΕΚ που πριν λίγες ημέρες έφυγε με διπλό από το Καραϊσκάκη. Και με ένα ρόστερ που παρά τις όποιες απουσίες και ροτέισον έχει περισσότερες λύσεις από εμάς. Λύσεις που ελπίζει ο Μάντζιος να βρει στο πρόσωπο του Φετφατζίδη που σήμερα έκανε το ντεμπούτο με μια καλή εμφάνιση. Αυτό όμως που προέχει και για την ώρα δείχνει να είναι προς τη σωστή κατεύθυνση είναι η ομάδα να αποκτήσει την σωστή νοοτροπία και έναν ξεκάθαρο προσανατολισμό μέσα στο γήπεδο. Στα ντέρμπι το πετυχαίνουμε, ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε και απέναντι και σε ομάδες σαν τον Παναιτωλικό που ακολουθεί.

ΠΕΙΘΕΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΡΙΘΕΙ

Στη Θεσσαλονίκη θα παιχτεί από το μηδέν  η πρόκριση, με τον ΑΡΗ μας σήμερα στην OPAP Arena να πείθει ότι μπορεί να κερδίσει αυτή την ΑΕΚ. Λίγο πιο προσεκτικοί(και τολμηροί) να είμασταν στην επίθεση και θα πανηγυρίζαμε μια σημαντική νίκη-μισή πρόκριση. Έστω και έτσι, αυτό το 0-0 μας δίνει ένα μικρό προβάδισμα που σε μια εβδομάδα από σήμερα θα πρέπει πάση θυσία να εκμεταλλευτούμε. ΑΡΗ ΕΣΥ ΕΣΥ ΕΣΥ ΘΑ ΠΡΟΚΡΙΘΕΙΣ!

ΥΓ. Μα πόση γκαντεμιά με τους τραυματισμούς φέτος...

Αδιόρθωτος παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας και το 2024 επαναλαμβάνοντας κατά κάποιο τρόπο το ατόπημα κόντρα στη Λαμία. Αυτή τη φορά μπορεί να μην έχασε τη νίκη στις καθυστερήσεις αλλά κατάφερε έναν υγιεινό περίπατο στα πρώτα 30’ να τον μετατρέψει στο απόλυτο ναυάγιο! Παθητική αντίδραση από τους παίκτες μας στην πίεση των παικτών του Αστέρα, ανήμπορος ο Μάντζιος να αλλάξει κάτι από τον πάγκο. Ένας πάγκος που για ακόμη μια φορά έμοιαζε άδειος…

ΟΝΕΙΡΙΚΟ ΠΟΔΑΡΙΚΟ

Ούτε ο πιο αισιόδοξος φίλος της ομάδας δεν πίστευε ότι μέσα σε 14’ θα είχαμε καταφέρει να προηγηθούμε στην Τρίπολη με 2 γκολ! Ο Μορόν με πέναλτι στο 8’ άνοιξε το σκορ και ο Σουλεϊμάνοφ στο 14’ με εξαιρετικό πλασέ «εξαργύρωσε» την ασίστ του Σαμόρα για το 2-0! Μάλιστα οι ευκαιρίες που ακολούθησαν έδειχναν ότι ήταν θέμα χρόνου η ομάδα μας να μετατρέψει το παιχνίδι σε «κιτρινόμαυρο πάρτι». Ο ΑΡΗΣ ήταν συμπαγής από το ξεκίνημα, είχε γρήγορη σκέψη και αποτελεσματικότητα στις κινήσεις του και κάπως έτσι έπειθε ότι θα πάρει μια εύκολη νίκη.

ΟΙ ΚΑΚΙΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΝΑ ΚΟΨΕΙ

Μετά το 2-0 και τις χαμένες σπουδαίες ευκαιρίες μας για ένα τρίτο γκολ θα ήταν ψέμα να πούμε ότι η σκέψη «βρε λες να μας την κάνει πάλι την λαλακία;» δεν πέρασε από το μυαλό μας. Λίγο αυτή η τάση να οπισθοχωρούμε με το πρώτο προβάδισμα, λίγο η άρνηση μας να τελειώνουμε τα παιχνίδια όταν μας δίνεται η ευκαιρία και ο ΑΡΗΣ ξαφνικά άρχισε να μεταμορφώνεται από ικανός για το καλύτερο σε ικανός για το χειρότερο… Η άναρχη πίεση των παικτών της Τρίπολης ξεκίνησε να πιάνει τόπο. Η άμυνα μας ξεκινώντας από το κέντρο και καταλήγοντας στο αριστερό άκρο του Μοντόγια δεν είχε συνοχή, δεν είχε σωστές αποστάσεις, δεν είχε την επιθετικότητα που έπρεπε για να ανακόψει τις «εφόδους» της Τρίπολης. Και αν  και ο Αστέρας αδυνατούσε να φτιάξει προϋποθέσεις για γκολ ήταν φανερό ότι η μεσοαμυντική μας λειτουργία έμοιαζε με πληγή που αντί να κλείσει γινόταν ολοένα και χειρότερα. Το κερδισμένο πέναλτι του Αστέρα χάρη στην κακή αντίδραση του Μοντόγια στη λήξη του ημιχρόνου που οδηγήσει στο 1-2 ήταν η επιβράβευση της μαχητικότητας των αντιπάλων μας και της παθητικής μας στάσης.

3 ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΜΗΔΕΝ

Παρά την ασίστ του Σαμόρα και την κινητικότητα του στην επίθεση ο Μάντζιος είχε εντοπίσει το πρόβλημα της αμυντικής λειτουργίας στις βοήθειες που  δεν έδινε ο Κοσταρικανός και τον αντικατέστησε στο ξεκίνημα του Β ημιχρόνου με τον Τζούρασεκ. Κάτι όμως που στην πράξη δεν βγήκε μιας και οι αντίπαλοι μας συνέχιζαν να πιέζουν και ανεβαίνουν ψηλά με όποιον τρόπο μπορούσαν και ο ΑΡΗΣ το μόνο που έκανε ήταν να οπισθοχωρεί. Να οπισθοχωρεί όπως όπως με αποτέλεσμα από το πουθενά να δεχθεί και την ισοφάριση μόλις στο 50’. Μάλιστα σε συνέχεια άλλης μιας κακής συνήθειας που δεν λέει να κόψει… επέμενε να προσπαθεί να κυκλοφορήσει την μπάλα στα μετόπισθεν ρισκάροντας διαρκώς ένα ακόμη λάθος. Λάθος σαν αυτό του Ζούλ από όπου προέκυψε το 3-2. Είτε ήταν λάθος του διαιτητή  που δεν έδωσε το επιθετικό φάουλ που θα μπορούσε είτε όχι, σίγουρα αυτή εμμονή σε καταστάσεις πίεσης να γυρίζει την μπάλα πίσω ήταν το λάθος που οδήγησε στο σημερινό ξεφτιλίκι… Η μηδαμινή αντίδραση των παικτών μας που με το ζόρι απείλησαν 2-3 φορές στα 35' που απέμειναν ήταν η επισφράγιση της αποτυχίας μας.

ΧΩΡΙΣ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΛΥΣΕΙΣ

Κυριάρχησε ο ΑΡΗΣ στα πρώτα 30’ και με λίγη προσοχή παραπάνω θα μπορούσε να είχε φθάσει σε μια θριαμβευτική επικράτηση. Καλές τοποθετήσεις σε όλες τις γραμμές του γηπέδου, ουσιαστικές μεταβιβάσεις προς την επίθεση, κίνηση χωρίς την μπάλα και αποτελεσματικότητα που οδήγησε στο 2-0.  Κάπου όμως τη φετινή σεζόν έχει κουράσει να πρέπει να σπάσεις το παιχνίδι σε κομμάτια για να ξεχωρίσεις τις καλές στιγμές του ΑΡΗ μας και τα σημεία όπου θα μπορούσαμε υπό άλλες προϋποθέσεις να μας οδηγήσουν στη νίκη. Έλα όμως που τα παιχνίδια διαρκούν 90+ λεπτά και αν δεν είσαι έτοιμος για να αγωνιστείς σε όλο το παιχνίδι από την αρχή μέχρι το τέλος αυτά παθαίνεις. Ναι ο Μάντζιος έχει διορθώσει πάρα πολλά στο τακτικό κομμάτι από τότε που ήρθε. Ωστόσο απέχει πολύ ακόμη από το να μπορείς να πεις ότι ο ΑΡΗΣ έχει κάνει ένα καλό παιχνίδι σε όλη την διάρκεια του αγώνα. Και αυτό δείχνει ότι η ομάδα κινείται στα χαμένα. Δεν έχει ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο, δεν έχει συγκεκριμένο προσανατολισμό στο παιχνίδι της. Δεν ξέρει πως να προσαρμοστεί στις διαφορετικές καταστάσεις ενός αγώνα και αδυνατεί να αντιδράσει στις κινήσεις των αντιπάλων όταν αυτοί κάνουν κάτι πιο εξεζητημένο από το αναμενόμενο. Όλα τα παραπάνω εύκολα θα μπορούσαμε να τα χρεώσουμε στον προπονητή. Ωστόσο με την εικόνα που δείχνουν οι περισσότεροι παίκτες αμφιβάλλω αν είναι εφικτό να δούμε κάτι καλύτερο. Ποιους θα μπορούσε να βάλει σήμερα που δεν έβαλε και θα βλέπαμε κάτι διαφορετικό; Ο Φεράρι αντί του Μοντόγια από το ξεκίνημα; Πιθανόν αλλά και πάλι δεν είσαι σίγουρος. Ρούπ αντί για Πάρντο; Αόρατος ο ένας αόρατος και ο άλλος. Βγήκε ο Παναγίδης για να μπει κάποιος καλύτερος του; Είμαστε σίγουροι για αυτό; Βάλε και τους τραυματισμούς στο παιχνίδι οπότε οι δυνατότητες του ρόστερ μοιάζουν περιορισμένες. Ακόμη όμως υπό αυτές τις συνθήκες προπονητής και παίκτες αδικούν τους εαυτούς και θα μπορούσαν με ελάχιστη προσπάθεια παραπάνω την ομάδα φέτος να την είχαν πιο ψηλά.

ΑΥΤΟΧΕΙΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟ 2024

Δεν υπάρχει δικαιολογία για αυτό που παρακολουθήσαμε σήμερα. Όταν το ματς το έχεις με συνοπτικές διαδικασίες στο 2-0, φθάνεις ξανά και ξανά μια ανάσα από το 3-0 και ξαφνικά εξαφανίζεσαι από το γήπεδο φταίνε όλοι ανεξαιρέτως.  Εκνευριστικά παθητικοί οι παίκτες μας που ούτε μετά το 3-2 δεν έβγαλαν αντίδραση και έμοιαζαν να αποδέχονται με ευκολία την ανατροπή. Ανήμπορος ο Μάντζιος που για ακόμη ένα παιχνίδι ότι τραβάει από τον πάγκο δεν του βγαίνει. Φωνάζει η ομάδα για ενίσχυση και  παρά το ωραίο μεταγραφικό reunion… όπως φάνηκε και σήμερα ο ΑΡΗΣ χρειάζεται πολλά παραπάνω.

Νίκησε και την γκαντεμιά του ήταν ο αρχικός τίτλος του άρθρου λίγα δευτερόλεπτα πριν την ολοκλήρωση του αγώνα με το σκορ στο 2-1 αλλά με αυτόν τον ΑΡΗ κόντρα στη Λαμία και τα «βουντού» που κουβαλάει μαζί της κάθε φορά που μας συναντάει κατάφεραν να μας ακυρώσουν. Και μαζί να ακυρωθεί όλη η τεράστια προσπάθεια που κατέβαλλαν οι παίκτες μας σήμερα για να φθάσουν στη νίκη. Και όμως ένα δίλεπτο πνευματικό βραχυκύκλωμα στο φινάλε του αγώνα ήταν αρκετό για να αμαυρώσουν την όλη εικόνα. Και όσο άτυχοι και αν ήμασταν σήμερα, όταν για να πάρεις τους 3 βαθμούς πρέπει απλά να κρατήσεις για λίγα ακόμη δευτερόλεπτα την μπάλα στα πόδια σου και εσύ επιλέγεις να ψάξεις βεβιασμένα ένα τρίτο γκολ τότε είσαι άξιος της μοίρας σου.

ΝΕΥΡΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΙΝΗΣΗ

Με τον αέρα των 2 συνεχόμενων νικηφόρων αποτελεσμάτων και της βελτιωμένης εικόνας στο παιχνίδι της Κυριακής ο ΑΡΗΣ φάνταζε πανέτοιμος για να κερδίσει και την «επικίνδυνη» Λαμία. Με αυτή τη λογική και ο Άκης Μάντζιος κατέβασε ακριβώς την ίδια ενδεκάδα που είδαμε με τον ΟΦΗ. Ωστόσο τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν με τον ίδιο τρόπο. Η Λαμία σε αντίθεση με τον ΟΦΗ αμυνόταν μαζικά, έκλεινε τους χώρους και δεν έμοιαζε να νοιάζεται καθόλου για να βγει μπροστά.  Αυτός ήταν ίσως ο πρώτος λόγος που η ομάδα δεν ήταν τόσο δημιουργική. Ο δεύτερος είχε να κάνει καθαρά με την απόδοση σε ατομικό επίπεδο αρκετών παικτών με πρώτο και καλύτερο τον Πάρντο όπου δεν μπόρεσε να βγάλει μια σωστή πάσα ή να συνδυαστεί σωστά με τους συμπαίκτες του σε ένα ολόκληρο ημίχρονο που αγωνίσθηκε. Στο ίδιο μήκος κύματος και οι υπόλοιποι. Αργές κινήσεις, λανθασμένες μεταβιβάσεις, τσαπατσούλικα κοντρόλ και αστοχία στην τελική προσπάθεια.  Οι 10 χαμένες ευκαιρίες του πρώτου ημιχρόνου και ιδιαίτερα το δοκάρι στο ωραίο σουτ του Μενέντεθ  φανέρωναν ότι η τύχη σε ένα ακόμη παιχνίδι με την Λαμία μας έχει γυρισμένη την πλάτη.

ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΤΑ ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Φουριόζος μπήκε στο β ημίχρονο ο ΑΡΗΣ μας με τον Μορόν να αγγίζει το 1-0 κρεμώντας υποδειγματικά τον τερματοφύλακα αλλά ο αμυντικός να διώχνει την μπάλα πάνω στην γραμμή. Πριν όμως το σουτ του Μορόν η μπάλα είχε μπλοκαριστεί με το χέρι του αμυνόμενου και ο διαιτητής έδειξε την άσπρη βούλα.  Ο Μορόν με ψυχραιμία έκανε το 1-0 μόλις στα πρώτα λεπτά του Β ημιχρόνου στρώνοντας το έδαφος για τη νίκη της ομάδας. Λίγα λεπτά αργότερα ο Νταρίντα προσπάθησε να κάνει το 2-0 με ωραίο σουτ αλλά ο γκολκίπερ της Λαμίας απέκρουσε εντυπωσιακά. Σε συνέχεια των παραφυσικών φαινόμενων που βιώνουμε κόντρα στη Λάμια τα τελευταία χρόνια ήρθε η ισοφάριση από τον Ακούνα. Σε μια φάση που μπορεί να μην έδιωξε η άμυνα μας σωστά την μπάλα αλλά από εκείνη την πλάγια θέση που σούταρε έχοντας πλάτη στην εστία θέλεις και την βοήθεια της θεάς τύχης για να δεις την μπάλα να κάνει αυτή την πορεία προς τα δίχτυα. 

ΤΟ ΣΟΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΕΛΕΦ

Και όταν η τύχη δεν είναι με το μέρος σου τότε μοιάζει φυσιολογικό το να βλέπεις και έναν γκολκίπερ σαν τον Κοσέλεφ να κάνει την μια μαγική απόκρουση μετά την άλλη.  Σουλεϊμάνοφ, Νταρίντα, Μορόν, Φαμπιάνο, Οντουμπάτζιο προσπάθησαν να σκοράρουν σχεδόν με κάθε τρόπο. Όλες οι προσπάθειες τους έπεσαν σε ένα τεράστιο τοίχο που έχτισε ο Κοσέλεφ.

ΑΠΟ ΤΗ ΛΥΤΡΩΣΗ ΣΤΗ ΘΛΙΨΗ

Ο ΑΡΗΣ πίεζε  και κυνηγούσε λυσσαλέα το γκολ αλλά ο γκολκιπερ της Λαμίας έμοιαζε ανίκητος.  Μέχρι που ένα άσχημα εκτελεσμένο ελεύθερο από τον ίδιο έγινε η αρχή ώστε ο ΑΡΗΣ να πάρει γρήγορα την κατοχή με τον Σουλεϊμάνοφ, να πασάρει στον Νταρίντα όπου στέλνοντας συστημένα την μπάλα στο κεφάλι του Μορόν και στη συνέχεια στα δίχτυα της Λαμίας με τον Κοσέλεφ αυτή τη φορά να μην μπορεί να αντιδράσει. Ο Μορόν με 2 γκολ οδηγούσε την ομάδα στη νίκη και ο ΑΡΗΣ το μόνο που χρειαζόταν ήταν να διαχειριστεί το σκορ για περίπου 15’ και να μην δώσει καν την ευκαιρία στη Λαμία να πλησιάσει προς την εστία μας και να επικαλεστεί την βοήθεια των θεών του ποδοσφαίρου… Όταν όμως βλέπεις οι παίκτες που πέρασαν στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα να μην τους αγγίζει το «πρέπει» της νίκης και να προέχει για αυτούς μια καλή προσωπική ενέργεια που θα οδηγήσει σε ένα τρίτο γκολ τότε βάζεις και εσύ το χεράκι σου για να καταστραφούν τα πάντα. Ο Βεστράτε βιαζόταν, ο Σαμόρα ήθελε να σκοράρει και η Λαμία άρπαξε την ευκαιρία της αποσυντονισμένης μας άμυνας και έκανε το 2-2. Το πείσμα του Μορόν μας έδωσε μια τελευταία ευκαιρία αλλά ο Κοσέλεφ πραγματοποίησε άλλη μια εξαιρετική απόκρουση κρατώντας το Χ.

ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ

Πως να σχολιάσεις το σημερινό παιχνίδι με τον τρόπο που εξελίχθηκε; Ο ΑΡΗΣ δημιούργησε ξανά ευκαιρίες με το τσουβάλι. Κάποιες από αυτές ήταν εξαιρετικές που για λίγο δεν βρήκαν εστία, άλλες σταμάτησαν στο δοκάρι και άλλες στον γκολκίπερ της Λαμίας. Αν το παιχνίδι έληγε 2-1 θα ήταν απόλυτα δίκαιο και θα προβληματιζόμασταν ξανά μόνο για τον αριθμό των γκολ που πετύχαμε. Λίγα δευτερόλεπτα απείχαν για να πούμε μπράβο στην ομάδα που δείχνει να βρίσκει τον δρόμο της. Όταν όμως δείχνεις τέτοια αφέλεια στις τελευταίες φάσεις του αγώνα τα καλά τα λόγια είναι περιττά. Όσο ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ πορεύεται χωρίς να νιώθει στο πετσί του το «πρέπει» της νίκης αυτά θα έχουμε. Αν δεν γίνει μότο μας το νίκη πάση θυσία και αυτό να το καρφώνουμε στο μυαλό κάθε παίκτη που φοράει τη φανέλα του ΑΡΗ μας, προκοπή δεν θα δούμε. Και αυτό το πρόβλημα της νοοτροπίας για να διορθωθεί χρειάζεται ποιοτικές μεταγραφές και παίκτες που μπορούν να σε ανεβάσουν επίπεδο.  Διαφορετικά θα τρέμουμε κάθε φορά που ο Μάντζιος θα αρχίζει τις αλλαγές για να φρεσκάρει την ομάδα.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟΥΣ ΠΕΤΑΜΕΝΟΥΣ ΒΑΘΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΕΣ

Δεν ήταν αρκετά τα 2 γκολ του Μορόν για να αποδοθεί ποδοσφαιρική δικαιοσύνη στο παιχνίδι και ο ΑΡΗΣ μας να πάρει τη νίκη.  Μια νίκη που αν και την ήθελε πάρα πολύ και άξιζε να την πάρει, στο τέλος αποφάσισε να  τη «ρισκάρει» χωρίς ουσιαστικό λόγο και το πλήρωσε.  Ναι με τη Λαμία δυστυχώς συμβαίνουν αυτά τα μαγικά για αυτό κράτα την μπάλα μέχρι να ακουσθεί το σφύριγμα της λήξης και άσε το γκολ για το επόμενο παιχνίδι. Νέο πισωγύρισμα, ξαναζεσταμένη απογοήτευση…

Με το γκολ του Νταρίντα στο 39’ να αποτελεί την ευχάριστη «παραφωνία» στο ρεσιτάλ αστοχίας των παικτών μας ο ΑΡΗΣ πήρε τη νίκη που ήθελε απέναντι στον ΟΦΗ. Η ομάδα παρουσιάστηκε αισθητά βελτιωμένη στην επιθετική της ανάπτυξη, δημιούργησε εξαιρετικές καταστάσεις για γκολ αλλά η αστοχία στην τελική προσπάθεια ήταν  το μόνιμο αποτέλεσμα. Ελάχιστη σημασία έχουν όμως όλα αυτά για την ώρα μιας και ο ΑΡΗΣ μας πήρε τους 3 βαθμούς της νίκης σε ένα άδειο… παγωμένο… Κλεάνθης Βικελίδης.

ΠΗΓΕ ΝΑ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΕΙ Ο ΟΦΗ, ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΗΚΕ ΓΡΗΓΟΡΑ Ο ΑΡΗΣ

Ο ΟΦΗ δεν κατέβηκε για να κλειστεί στην άμυνα και αυτό φρόντισε να μας το δείξει από το ξεκίνημα του αγώνα. Και αν στην αρχή φάνηκε να αιφνιδιαστήκαμε πολύ γρήγορα οι παίκτες μας προσαρμόστηκαν στις συνθήκες του αγώνα. Μάλιστα χάρη στις έξυπνες μακρινές μεταβιβάσεις των Πάρντο, Νταρίντα και Σουλεϊμάνοφ η ομάδα μας κατάφερε να φθάσει κοντά στο 1-0. Και σαν να μην έφθαναν οι κακές επιλογές μας είχαμε και την ατυχία με το δοκάρι του Μορόν. Στο 39’ το πείσμα του Νταρίντα απέδωσε, βρέθηκε σε πλεονεκτική θέση κοντά στην εστία σκοράροντας με υποδειγματικό τρόπο για το 1-0!

ΜΠΑΡΑΖ ΧΑΜΕΝΩΝ ΕΥΚΑΙΡΙΩΝ, ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΗ ΚΑΙ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ

Στο Β ημίχρονο η ομάδα μπήκε με πολύ καλό ρυθμό και έδειχνε ικανή να τελειώσει το παιχνίδι. Είχε καλή κυκλοφορία της μπάλας, είχε εμπνεύσεις αλλά δεν είχε ουσία. Μορόν, Νταρίντα, Μενέντεθ, Σουλεϊμάνοφ ξανά και ξανά να μην μπορούν να συνεργαστούν, να μην μπορούν να πασάρουν σωστά ή να σουτάρουν σωστά μια ανάσα από το γκολ που θα «κλείδωνε» τη νίκη. Λογικό επακόλουθο ως ένα βαθμό να ακολουθήσει η οπισθοχώρηση ιδιαίτερα από την στιγμή που και οι αλλαγές του Μάντζιου δεν βοήθησαν. Πλησιάζοντας όμως στο τελευταίο δεκάλεπτο της αναμέτρησης ο ΑΡΗΣ βρήκε τα πατήματα του, πίεσε πιο ψηλά πιο σωστά και χωρίς να αγχωθεί ιδιαίτερα κράτησε αυτό το ευάλωτο 1-0 μέχρι το τέλος.

ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΣ ΜΕΣΟΕΠΙΘΕΤΙΚΑ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΟΣ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ

Ίσως και να βοήθησε και ο ΟΦΗ με τον τρόπο που αγωνίσθηκε αλλά σήμερα είδαμε έναν διαφορετικό ΑΡΗ σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια. Η συμμετοχή του Πάρντο στην ανάπτυξη για όσο είχε δυνάμεις ήταν σημαντική. Ενώ και τα στημένα του φαντάζουν ως μια μόνιμη πηγή κινδύνου για τον αντίπαλο. Είδαμε έξυπνες μακρινές μεταβιβάσεις αλλά και σωστές προωθήσεις των παικτών μας χωρίς την μπάλα. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα ο ΑΡΗΣ να δημιουργήσει περισσότερες από μια ντουζίνα καταστάσεις όπου θα μπορούσε να σκοράρει αλλά το έκανε μόλις μια. Και αυτός είναι ο προβληματισμός που μας αφήνει το σημερινό παιχνίδι. Σε ένα παιχνίδι όπου η ομάδα με εξαίρεση την αστοχία της ήταν αυτή που έπρεπε. Ξεχώρισε ο Νταρίντα, ο Μορόν παρά την αστοχία του και ο Οντουμπάτζιο που συνεχώς ανεβάζει την απόδοση του.  Θετικό πρόσημο είχαν όλοι όσοι αγωνίσθηκαν με εξαίρεση τις αλλαγές όπου περιμέναμε να κάνουν πιο αισθητή την παρουσία τους. Και αυτό ως ένα βαθμό δείχνει ότι και οι επιλογές του Μάντζιου για την ώρα είναι περιορισμένες.

ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΤΗ ΝΙΚΗ

Το γκολ του Νταρίντα αν και στο 39’ τελικά ήταν λυτρωτικό έτσι όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι. Ο Τσέχος έψαχνε απεγνωσμένα μια καλή εμφάνιση εδώ και καιρό και σήμερα την βρήκε! Βελτιωμένη η ομάδα μεσοεπιθετικά που προβλημάτισε όμως με την αναποτελεσματικότητα της στην τελική προσπάθεια. Οι 3 βαθμοί όμως μετράνε και ο ΑΡΗΣ σήμερα πήρε έστω με αυτό το φτωχό βάσει ευκαιριών 1-0 αυτό που ήθελε! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!