Τις βάσεις για την 4αδα της τελικής κατάταξης έβαλε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα κερδίζοντας τον Απόλλων Πατρών με 74-82! Νότε, Μήτρου Λονγκ και Γκούντουιν σήκωσαν την ομάδα στις πλάτες τους ενώ και οι υπόλοιποι είχαν σημαντική συμβολή ώστε να έρθει αυτή η νίκη ακόμη πιο εύκολα από ότι δείχνει το τελικό σκορ. Σε ένα ακόμη παιχνίδι όπου ο Καββαδάς απουσίαζε όπως και ο 6^ος ξένος της ομάδας είτε μιλάμε για τον μόνιμα τραυματία Πακ, τον Σανόγκο που αναρρώνει ή τον Πιούριφόι που δεν μπόρεσε λόγω μπαν να αποκτηθεί.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ

Όπως και κόντρα στην ΑΕΚ έτσι και σήμερα ο ΑΡΗΣ μπήκε δυνατά κυρίως χάρη στον Νότε που ξεκίνησε φουριόζος σκοράροντας με κάθε τρόπο. Στην άμυνα είχαμε κάποια θέματα που επέτρεψε στον Απόλλων να μείνει κοντά αλλά από την αρχή ο ΑΡΗΣ έδειξε με τον τρόπο που έπαιζε ότι αυτός θα έχει τον πρώτο λόγο για τη νίκη.  Έστω και αγχωτική νίκη όπως φαινόταν με τον τρόπο που κυλούσε το παιχνίδι στο Α ημίχρονο.

ΕΔΕΙΞΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΣΤΟ Β ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΕΥΚΟΛΟ

Το ότι ο ΑΡΗΣ έχει βρει την χημεία του σαν ομάδα και μαζί τους τρόπους για να ξεπερνάει τα προβλήματα που του παρουσιάζονται φάνηκε σήμερα ξεκάθαρα στο Β ημίχρονο. Εκεί όπου δίπλα στους εντυπωσιακούς Νότε και Μήτρου Λόνγκ προστέθηκαν και οι Γκούντουιν, Χόχλερ, Τολιόπουλος και Χάγκινς με τον καθένα τους να πετυχαίνει σημαντικούς πόντους ή να βοηθάει με μια ασίστ, ένα επιθετικό ριμπάουντ ή μια εξαιρετική άμυνα. Κάπως έτσι χτίστηκε μια διψήφια διαφορά και μια εικόνα αγώνα με ξεκάθαρο φαβορί για τη νίκη όπως και έγινε!

ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΝΟΤΕ, ΑΠΙΘΑΝΟΣ ΜΗΤΡΟΥ ΛΟΝΓΚ, ΣΑΡΩΤΙΚΟΣ ΓΚΟΥΝΤΟΥΙΝ

Αν υπάρχει ένα παιχνίδι όπου ο ΑΡΗΣ μπορεί να κοκορεύεται ότι το κέρδισε από την επίθεση αυτό είναι το σημερινό στην Πάτρα! Ο Νότε σκόραρε με κάθε ευκαιρία ενώ ο Μήτρου Λόνγκ σούταρε με ποσοστά που ζήλεψαν οι εκτελεστές πέναλτι του ποδοσφαιρικού ΑΡΗ των τελευταίων ετών. Το 5/5 έξω από τα 6.75 και οι συνολικά 19 πόντοι του Μήτρου Λόνγκ με 7 στα 9 σουτ αναμφίβολα είναι η καλύτερη του εμφάνιση με τα χρώματα του ΑΡΗ.  Τα 2 στα 2 τρίποντα του Χόχλερ έκοψε κάθε σκέψη των Πατρινών για ανατροπή ενώ η μπάσκετα ακόμη δεν έχει σταθεροποιηθεί από τα καρφώματα του Γκούντουιν.  Είναι ίσως από τις λίγες εμφανίσεις των τελευταίων ετών που ο ΑΡΗΣ πήρε τόσες βοήθειες από όλους τους ξένους του συνολικά. Και όλο αυτό θα πρέπει να τονίσουμε για ακόμη μια φορά ότι είναι έργο Καστρίτη. Έργο ενός δουλευταρά προπονητή που έχει καταφέρει να δώσει μια ξεκάθαρη αγωνιστική ταυτότητα στην ομάδα του, πείθοντας τους παίκτες του να υπηρετήσουν το πλάνο του!

ΕΒΑΛΕ ΤΙΣ ΒΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΡΑΔΑ

Συνεχίζει να τρελαίνει κόσμο ο ΑΡΗΣ του Γ.Καστρίτη που όχι απλά έχει μάθε να ζει με τα προβλήματα του αλλά  έχει βρει και τον τρόπο να παίρνει τις νίκες εύκολα όπως έκανε σήμερα στην Πάτρα αλλά και κόντρα στην ΑΕΚ την προηγούμενη αγωνιστική. Ψυχρός εκτελεστής από τα 6.75 ο Μήτρου Λόνγκ, οδοστρωτήρας ο Γκούντουιν, ακόμη σκοράρει ο Νότε! Πλέον όσοι έδιναν προγνωστικά για τις ομάδες που θα βρεθούν στην 4αδα στην τελική κατάταξη της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτούν. Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Συνεχίζει να τρελαίνει κόσμο ο ΑΡΗΣ του Γ.Κάστριτη που  για 2^η φορά φέτος κατάφερε να επικρατήσει της ΑΕΚ με 74-64 σε ένα παιχνίδι που προτού το τζάμπολ έμοιαζε πολύ πιο δύσκολο σε σχέση με τον τρόπο που εξελίχθηκε. Στην πράξη όμως είδαμε ξανά τους παίκτες μας να παλεύουν σαν λιοντάρια για 40’, να παίρνουν το προβάδισμα από το ξεκίνημα και να μην το χάνουν ποτέ. Μάλιστα ο τρόπος που εξελίχθηκε το 4^ο δεκάλεπτο φανέρωσε την ανωτερότητα της ομάδας μας σήμερα και έδωσε το έναυσμα για το πάρτι στις κατάμεστες κερκίδες του Παλέ!

ΤΟ ΟΝΕΙΡΙΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Ένα από τα «κλισέ» που επαναλαμβάνουμε στο PlanetARIS.gr στον σχολιασμό των αγώνων μπάσκετ είναι η σημασία των πρώτων λεπτών της αναμέτρησης στα παιχνίδια. Η αυτοπεποίθηση που χτίζει μια ομάδα όταν μπαίνει δυνατά και ξεκινάει καλά είναι παρακαταθήκη για όλο το υπόλοιπο παιχνίδι. Και αυτό ακριβώς παρακολουθήσαμε σήμερα με τον ΑΡΗ μας να ξεκινάει εκπληκτικά σε άμυνα και επίθεση, αναγκάζοντας την ΑΕΚ να ψάχνει τι από όλα πάει στραβά σε μια αναμέτρηση όπου ήταν το ξεκάθαρο φαβορί. Ο αποτελεσματικός Νετζήπογλου μαζί με τον πιο ώριμο από ποτέ Νότε έβαλαν τις βάσεις από την αρχή, με τον Γκούντουιν όσο κυλούσε ο χρόνος να ανεβάζει σημαντικά την απόδοση του.

Ο ΚΑΥΤΟΣ ΟΜΗΡΟΣ, Ο ΑΦΗΝΙΑΣΜΕΝΟΣ ΓΚΟΥΝΤΟΥΙΝ ΚΑΙ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΧΑΚΓΙΝΣ

Ο Νετζήπογλου το έδειξε στο ΣΕΦ ότι αρχίζει να αλλάξει τον τρόπο σκέψης τους και σήμερα κόντρα σε έναν πιο βατό αντίπαλο έβγαλε τον παίκτη που θέλουμε να βλέπουμε στο γήπεδο. Πέρα από την γνωστή καλή του άμυνα, αυτή τη φορά άφησε την διστακτικότητα του στην άκρη και φόρτωσε με 14 πόντους το αντίπαλο καλάθι στην πιο ολοκληρωμένη φετινή του εμφάνιση. Ο Γκούντουιν από την άλλη με την αστάθεια που τον χαρακτηρίζει ολόκληρη τη σεζόν σήμερα χωρίς να το πάρει σχεδόν κανείς χαμπάρι πραγματοποίησε μια διαστημική εμφάνιση με 16 πόντους, 19 ριμπάουντ, 1 κλέψιμο και μόλις 2 λάθη κόντρα στους θηριώδεις ψηλούς της ΑΕΚ! Ο Χάγκινς από την άλλη αν και στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα δεν βγήκε μπροστά ιδιαίτερα στο σκοράρισμα όταν ο ΑΡΗΣ τον χρειαζόταν, στην 4^η περίοδο όπως και σε προηγούμενα παιχνίδια ήταν άλλος παίκτης. Κοντρόλαρε τον ρυθμό, σκόραρε όποτε χρειάστηκε και τροφοδότησε με μαεστρία τους συμπαίκτες του την κατάλληλη στιγμή. Όπως και κόντρα στον μπάογκ σε όλες τις τελευταίες επιθέσεις ζητούσε και κρατούσε την μπάλα μόνος του σκοτώνοντας κάθε σκέψη των αντιπάλων για αντίδραση.

Η ΑΤΣΑΛΕΝΙΑ ΑΜΥΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ

Σήμερα ιδίως στο ξεκίνημα μπήκαν κάμποσα μακρινά σουτ που έδωσαν μια ώθηση στην ομάδα. Αυτό όμως που έβαλε τον ΑΡΗ στη θέση του οδηγού και διέλυσε κάθε προσπάθεια ανάκαμψης της ΑΕΚ ήταν η άμυνα μας. Ακόμη και το ρίσκο του Καστρίτη με 4 γκάρντ που μας τρέλανε στην κερκίδα… στην πράξη μας βγήκε και ο ΑΡΗΣ όσο αγωνίσθηκε με μόλις 1 ψηλό κατάφερε να ανεβάσει την διαφορά. Σίγουρα και ο Καστρίτης κάνει τα λάθη του σε πολλά σημεία του αγώνα και πιθανόν και στην προετοιμασία του αγώνα(βλέποντας τον λάθος τρόπο αντιμετώπισης του Ξανθόπουλου και του Φλιώνη) αλλά από την στιγμή που έχει καταφέρει τους παίκτες του να θυσιάζονται για την ομάδα μέσα στο παιχνίδι όλα τα υπόλοιπα είναι ανούσιες λεπτομέρειες.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΧΕΙ, ΤΑΒΑΝΙ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ

Ότι και να πει κανείς για τον μπασκετικό ΑΡΗ είναι λίγο! Για 2^η φορά φέτος οι παίκτες του Γ.Καστρίτη υπέταξαν την ΑΕΚ με εμφατικό τρόπο παραμερίζοντας τα προβλήματα τραυματισμών και αδιαφορώντας για τα μπάτζετ και άλλα θεωρητικά. Μέσα στο γήπεδο αλώνιζαν τα λιοντάρια του Γ.Καστρίτη και στις κερκίδες οι εκστασιασμένοι πιστοί της πιο μπασκετικής ομάδας στην Ευρώπη! Όσο για τις δυνατότητες και το που μπορεί να φθάσει αυτός ο ΑΡΗΣ, είναι ερώτημα που δύσκολα μπορεί να απαντηθεί. Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Σε μια εξαρχής δύσκολη αποστολή στο ΣΕΦ ο ΑΡΗΣ μας γνώρισε την ήττα από τον Ολυμπιακό με 89-75 με το σύνολο του Γ.Καστρίτη να κερδίζει σε αρκετά σημεία του αγώνα τις εντυπώσεις. Θετικός στην επιστροφή του στα κιτρινόμαυρα ο Βασίλης Χρηστίδης έδειξε ότι σε αυτόν τον ΑΡΗ με τα γνωστά προβλήματα στη θέση των ψηλών μπορεί να δώσει λύσεις. Ξεχώρισε ο Χόχλερ με μια πληθωρική παρουσία, «επέστρεψε» ο Τολιόπουλος στο σκοράρισμα.

ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΑΔΙΑΦΟΡΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟ

Τι και αν απέναντι μας είχαμε μια από τις καλύτερες ομάδες της Ευρωλίγκας ο ΑΡΗΣ μας εκτέλεσε το πλάνο του χωρίς να υπολογίζει την δυναμική του αντιπάλου. Υψηλή πίεση στην άμυνα, μαχητικότητα στα ριμπάουντ και «χτύπημα» στην επίθεση με κάθε ευκαιρία. Αξιοσημείωτο στοιχείο ήταν οι μάχες κοντά στο καλάθι όπου αν και δεχθήκαμε αρκετά κοψίματα καταφέραμε να βάλουμε κάμποσα καλάθια μέσα από το ζωγραφιστό. Ωστόσο με την ποιότητα που έχει ο Ολυμπιακός και την «ασυλία» από την διαιτησία είναι δύσκολο να διατηρηθείς μέσα στο παιχνίδι. Κρατάμε την καλύτερη εμφάνιση του Χόχλερ από τότε που ήρθε αλλά και  την συνολική προσπάθεια της ομάδας παρά την αστοχία της.

ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΝΤΙ-ΣΑΝΟΓΚΟ

 Σε μια χρονική περίοδο όπου ο ΑΡΗΣ καλείται να ξεπεράσει το κενό στους ψηλούς κατάφερε να «μπολιάσει» γρήγορα τον Χρηστίδη και να δείξει ικανός να διαχειριστεί τα προβλήματα του σε μια κομβική περίοδο για την τελική κατάταξη του πρωταθλήματος παρά την ήττα. Απαραίτητη η απόκτηση ενός έμπειρου ψηλού τουλάχιστον μέχρι ο Σανόγκο να είναι απόλυτα έτοιμος.

ΥΓ. Σε κάτι τέτοια παιχνίδια καταλαβαίνεις ακόμη πιο καθαρά πόσο άρρωστη είναι η ελληνική διαιτησία. Μέχρι και η «διαφορά πόντων» προβληματίζει τους διαιτητές αλλά και τους προπονητές …των μόνιμα ευνοημένων.

Με τον εκστασιασμένο κόσμο να δίνει φτερά στα πόδια των παικτών μας και να λυγίζει την αντίσταση των αντιπάλων μας, η ομάδα πήρε μια σπουδαία νίκη με ξεχωριστή βαθμολογική και ψυχολογική σημασία! Τα μακρινά σουτ των παικτών του μπάογκ και το «σπρώξιμο» από τη διαιτησία δεν ήταν αρκετό όπως αποδείχθηκε. Ο Σανόγκο έγραψε την εισαγωγή, ο Νότε πρόσθεσε μπόλικα κεφάλαια και ο Χάγκινς τον νικηφόρο επίλογο μιας δύσκολης αναμέτρησης που είχε όμως αίσιο τέλος. Ξέφρενο πάρτι στο κατάμεστο Παλέ που με τον παλμό του  κόσμου αλλά και το τελετουργικό με τα χαρτάκια στο τζάμπολ θύμισε κάτι από τα παλιά.

ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙ ΑΠΟ ΝΩΡΙΣ ΑΛΛΑ ΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΕΙΧΑΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΓΝΩΜΗ

Φουριόζος μπήκε ο ΑΡΗΣ στο πρώτο δεκάλεπτο με τον Νότε να οδηγεί στο σκοράρισμα και τον Σανόγκο να αξιοποιεί ιδανικά τις ασίστ των συμπαικτών του. Νωρίτερα βέβαια φρόντισαν οι διαιτητές να μας δείξουν τα δόντια τους στέλνοντας ουσιαστικά τον Γκούντουιν από νωρίς στον πάγκο με 3 φάουλ …τουλάχιστον τα 2 ανύπαρκτα. Μπόλικα φάουλ από την μια πλευρά, ανοχή στην άμυνα από την αντίπαλη πλευρά, βολές και κάποια μακρινά σουτ ήταν όλο το παιχνίδι του συμπολίτη. Ναι μεν προσπαθούσε ο ΑΡΗΣ να χτίσει μια διαφορά ασφαλείας αλλά κάθε φορά οι διαιτητές ήταν εκεί να τον σταματήσουν με συνεχόμενα σφαλτσοσφυρίγματα.

ΑΝΤΕΞΕ ΣΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΧΑΓΚΙΝΣ «ΚΛΕΙΔΩΣΕ» ΤΗ ΝΙΚΗ

Με τους διαιτητές και τα τρίποντα του μπαογκ να συνεχίζουν να προβληματίζουν όλα έδειχναν ότι θα πηγαίναμε σε ένα οριακό και αγχωτικό φινάλε με την πίεση να λειτουργεί εις βάρος μας λόγω έδρας. Έλα όμως που λίγα λεπτά πριν τη λήξη ο Χάγκινς αποφάσισε να αφήσει την χειρότερη εμφάνιση του στην άκρη και να δικαιώσει όλους αυτούς που τον θεωρούν το κορυφαίο γρανάζι της φετινής μηχανής του ΑΡΗ. Όταν η διαφορά έγινε οριακή(+1) και  η μπάλα έκαιγε, βγήκε μπροστά, πήρε όλες τις επιθέσεις με απόλυτη ψυχραιμία και κατάφερε με τη βοήθεια των συμπαικτών του στην άμυνα και στα ριμπάουντ να το μετατρέψει σε μαξιλαράκι νίκης!

ΕΠΑΙΞΕ ΑΝΑΡΧΑ, ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΕΙΧΕ “BALLS”

Χίλιες δύο διακυμάνσεις είχε ο ΑΡΗΣ στην απόδοση του παρόλο που δεν έχασε ποτέ το προβάδισμα στο σκορ. Από το ψυχωμένο ξεκίνημα και το καλό μοίρασμα της μπάλας, πήγαμε σε ένα άναρχο στυλ με αψυχολόγητες επιθέσεις και αμυντικά κενά μέχρι το τελευταίο πεντάλεπτο όπου είδαμε μια άμυνα να βγάζει φωτιές και έναν Χάγκινς στο ρόλο του ηγέτη.  Περισσότερο έμοιαζε ο ΑΡΗΣ να ανταγωνίζεται τον κακό του εαυτό και τα σφαλτσοσφυρίγματα παρά να προβληματίζεται με την ευστοχία των αντιπάλων.  Μπορεί ο Νότε να έκανε ίσως την καλύτερη εμφάνιση του σκοράροντας 26, κλέβοντας κάμποσες μπάλες και κερδίζοντας σημαντικά ριμπάουντ στο τέλος αλλά από την εξίσωση των κορυφαίων δεν γίνεται να λείψουν οι Σανόγκο και Χάγκινς. Ο Σανόγκο πέρα από το εκρηκτικό του ξεκίνημα έδωσε σπουδαίες μάχες κάτω από το καλάθι και έπαιξε καταπληκτικές άμυνες στα κρίσιμα σημεία του παιχνιδιού. Ενώ ο Χάγκινς όπως γράψαμε και πιο πριν ξαφνικά εμφανίσθηκε στο γήπεδο όταν ζόρισαν τα πράγματα και απλά «τελείωσε» τον μπάογκ. Δεν απέφυγε τα λάθη ο Καστρίτης ωστόσο από την στιγμή που το τελικό αποτέλεσμα τον δικαιώνει όλα είναι ανούσιες λεπτομέρειες.

ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟ ΗΘΕΛΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ

Θέληση, πείσμα, δίψα για τη νίκη εντός και εκτός παρκέ που το διέκρινες με ευκολία ρίχνοντας μια ματιά στις κερκίδες αλλά και στα μάτια των παικτών μας.  Ο κόσμος ήθελε τη νίκη σαν τρελός και το απέδειξε εξαντλώντας τα εισιτήρια της αναμέτρησης με γοργούς ρυθμούς. Αντίστοιχα και η ομάδα ήθελε να σπάσει το αρνητικό σερί των 3 ηττών αλλά και να αποδείξει ότι η εμφάνιση στο παιχνίδι του Α’ γύρου ήταν μια κακή συγκυρία. Οι 3 διαιτητές αποδείχθηκαν λίγοι για να σταματήσουν τον Νότε, τον Σανόγκο, τον Χάγκινς και τα άλλα παιδιά… και το ντέρμπι βάφτηκε κίτρινο! Σπουδαία νίκη σε μια ημέρα όπου το Παλέ θύμισε κάτι από το ένδοξο παρελθόν και όλη η φίλαθλη Ελλάδα κατάλαβε ότι με τους τρελούς οπαδούς του Θεού του Πολέμου δεν τα βάζεις! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ, συνέχισε να τους πονάς!

ΥΓ. Με 50-50 διαιτησία από το ημίχρονο θα είχε τελειώσει το παιχνίδι με 20+ διαφορά.

ΥΓ2. Έγινε η αρχή στις οργανωμένες αντιδράσεις, αναμένουμε ανάλογη και ακόμη πιο δυνατή συνέχεια!

Με τις απουσίες των Νότε, Γκούντουιν και Σχίζα να περιορίζουν σημαντικά τις δυνατότητες της ομάδας μας, ο ΑΡΗΣ δεν μπόρεσε να κοιτάξει στα μάτια τον Παναθηναϊκό σε κανένα σημείο του αγώνα. Οι παίκτες του Γ.Καστρίτη ξεκίνησαν τραγικά(19-0) και δεν μπόρεσαν ποτέ να μπουν στο «κλίμα» του αγώνα με εξαίρεση κάποια ολιγόλεπτα ξεσπάσματα. Προβληματισμός για την παρατεταμένη αστοχία των παικτών ακόμη και κάτω από το καλάθι…

ΑΝΕΤΟΙΜΟΣ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ

Ανεξάρτητα από την δεδομένη διαφορά δυναμικότητας των 2 ομάδων και τις απουσίες που είχαμε ο ΑΡΗΣ είχε ορθολογικά σχήματα να κατεβάσει απέναντι στον Παναθηναϊκό. Παρόλα αυτά οι αδυναμία του στο κοντρολάρισμα του ρυθμού και η εκνευριστική αστοχία ακόμη και στα πιο εύκολα σουτ δεν του επέτρεψαν να δείξει κάτι το ενθαρρυντικό. Σίγουρα ο αντίπαλος ήταν πολύ πιο δυνατός σε σχέση με το παιχνίδι του Α’ γύρου αλλά τα αγωνιστικά προβλήματα του ΑΡΗ εδώ και κάμποσες αγωνιστικές δεν έχουν να κάνουν με τον αντίπαλο αλλά με τον ίδιο τον κακό του εαυτό. Όσο πιο γρήγορα αποδεχτούμε τις αδυναμίες μας τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να διορθωθούν. Διαφορετικά στο επόμενο παιχνίδι όπου ο ΑΡΗΣ δεν θα μπορεί να σταυρώσει καλάθι ή να κρατήσει την συγκέντρωση του στην άμυνα η δικαιολογία του «παντοδύναμου» αντιπάλου δεν θα υπάρχει.

Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΔΥΝΑΜΙΚΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΣΕ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΑΠΟΥΣΙΩΝ

Δεν είχε βλέψεις για κάτι το ιδιαίτερο στο σημερινό παιχνίδι ο ΑΡΗΣ μας και αυτό «βγήκε» στο παρκέ από το 1’’. Ναι μεν υπήρχαν οι απουσίες που έκαναν το έτσι και αλλιώς δύσκολο έργο μας ακόμη δυσκολότερο αλλά η εκνευριστική αστοχία στις «μονότονες» επιθέσεις μας και η αστάθεια μας σε όλα τα κομμάτια του παιχνιδιού είναι προβλήματα που παλεύει εδώ και καιρό να λύσει η ομάδα. Έχουν χαθεί οι ρόλοι στην ομάδα, έχει χαθεί η συνοχή, έχει χαθεί ο ενθουσιασμός. Συνεχίζουμε και ελπίζουμε…

Μια ανάσα από τη νίκη έφθασε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στην Πάτρα αλλά τελικά δεν τα κατάφερε και γνώρισε την ήττα χάρη σε ένα τρίποντο 2΄΄ πριν το φινάλε. Προβληματική η εικόνα της ομάδας που ιδίως στην επίθεση δεν ήξερε τι έκανε όπως και στα αμυντικά ριμπάουντ όπου έχαναν το ένα μετά το άλλο. Ωστόσο η μέτρια παρουσία του ΑΡΗ μας δεν ήταν η αιτία της ήττας μιας και οι 3 διαιτητές της αναμέτρησης που φρόντισαν να μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον.  Ίσως να καταγράφηκε και ένα μπασκετικό ρεκόρ σήμερα στην Πάτρα με τους πόντους από βολές του Προμηθέα να πλησιάζουν το 50% των πόντων που πέτυχε!

ΜΕ ΟΔΗΓΟ ΤΟΝ ΧΑΓΚΙΝΣ

Από το ξεκίνημα της σεζόν έχουμε τονίσει αρκετές φορές ότι ο Χάγκινς είναι ο πιο κομβικός παίκτης του φετινού ΑΡΗ. Όταν έχει την μπάλα ο Χάγκινς στα χέρια του τότε τα πάντα ρολάρουν πιο σωστά. Από το κατέβασμα της μπάλας μέχρι και την τελική προσπάθεια που θα πάρει και τις ασίστ που μοιράζει. Κάπως έτσι ο ΑΡΗΣ μπήκε καλά στο παιχνίδι και έδειξε στον Προμηθέα ότι είχε στο μυαλό του μόνο την νίκη.

ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΚΑΜΙΚΑΖΙ ΣΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΠΑΡΩΔΙΑ

Όποια και αν ήταν η εικόνα του ΑΡΗ ελάχιστη σημασία είχε μιας και οι 3 διαιτητές είχαν σήμερα ξεκάθαρη αποστολή. Να κερδίσει πάση θυσία ο Προμηθέας. Κάθε ανάσα των παικτών μας και από ένα φάουλ… ενώ ας μην ξεχνάμε τα εκτός φάσης φάουλ, την υπερβολική ανοχή στο ξύλο που έτρωγαν οι παίκτες μας κάτω από το καλάθι και φυσικά τις 2 τεχνικές εφεύρεση με αποκορύφωμα την 2^ή  λίγα δευτερόλεπτα πριν την λήξη. Μια τεχνική ποινή την οποία δεν κατάλαβε κανείς γιατί δόθηκε και ουσιαστικά έδωσε με αυτόν τον τρόπο τον πρώτο λόγο στον αντίπαλο μας για να πάρει τη νίκη. Οι 18 βολές που βάρεσαν περισσότερες και τα 5 παραπάνω φάουλ που χρεωθήκαμε δεν αποτυπώνουν ούτε στο ελάχιστο τον εμετικό τρόπο με τον οποίο σφύριζαν οι 3 διαιτητές.

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΜΙΑ ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ

Όπως φάνηκε και σήμερα, ότι έχτισε ο Γ.Καστρίτης και οι παίκτες του στο ξεκίνημα της χρονιάς μετά τον τραυματισμό του Χάγκινς και τον ερχομό του Μήτρου-Λόνγκ έχει γκρεμιστεί οριστικά. Η ομάδα έχει χάσει κάθε ίχνος συνοχής σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού της ενώ όταν απουσιάζει ο Χάγκινς από το παρκέ κάθε επίθεση μας μοιάζει με λαχνό λαχείου. Όταν μάλιστα στα τελευταία παιχνίδια χάνεις και την μάχη των ριμπάουντ τόσο εντυπωσιακά τότε κάτι έχει στραβώσει για τα καλά. Δεν γνωρίζω τις δυνατότητες και τις σκέψεις της διοίκησης σε σχέση με το ενδεχόμενο αντικατάστασης κάποιου ή κάποιων ξένων παικτών αλλά αν υπάρχει αυτή η προοπτική τότε τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για να προχωρήσει. Το παλεύει ο Καστρίτης αλλά ίσως και να μην χωράνε αυτοί οι παίκτες μαζί λόγω του προσωπικού αγωνιστικού στυλ. Μήτρου Λόνγκ και Τολιόπουλος είναι σχεδόν ίδιου στυλ παίκτες και όταν παίζουν ταυτόχρονα μπερδεύονται. Ενώ και ο Νότε που απαλλάχθηκε(ορθώς) από το κατέβασμα της μπάλας εξακολουθεί να μην ξέρει πως να διαχειριστεί τις δυνατότητες τους. Στους ψηλούς τα πράγματα είναι οριακά και απλά ανεχόμαστε μετριότατες εμφανίσεις με κάποιες εκλάμψεις. Ή το ξαναπαίρνεις από την αρχή το πλάνο Καστρίτη ή ξεκινάς τις αλλαγές προσώπων. Διαφορετικά δύσκολα αυτοί οι παίκτες να μπολιάσουν ξανά όλοι μαζί όπως στην αρχή.

ΣΑΝ ΠΡΟΒΑΤΟ ΣΤΗΝ ΣΦΑΓΗ

Δεν ήταν καλός ο ΑΡΗΣ σήμερα στην Πάτρα και αυτό είναι κάτι που δεν κουκουλώνεται. Η ομάδα του Γ.Καστρίτη εδώ και καιρό έχει χάσει τη συνοχή της και συνεχίζει να προβληματίζει…  Ψιλά γράμματα όμως όλα τα παραπάνω μιας και ακόμη και έτσι ο ΑΡΗΣ ήταν καλύτερος του αντιπάλου του και αν δεν υπήρχε η «μαφία της διαιτησίας» θα πανηγυρίζαμε ακόμη μια νίκη. Με αυτούς τους διαιτητές όμως ο ΑΡΗΣ μόνο με θαύμα σαν και αυτό που λίγο έλειψε να γίνει θα έφευγε με τη νίκη. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι η διαιτησία όσο θα σε βρίσκει αδύναμο αγωνιστικά θα σε πατάει. Ας ασχοληθούν λοιπόν οι «υπεύθυνοι» εντός και εκτός γηπέδου για το πως αυτός ο ΑΡΗΣ θα δυναμώσει ώστε να κερδίζει και τη διαιτησία. Γιατί ΑΡΗ μου δεν γίνεται αλλιώς…

ΥΓ. Παιχνίδι παρωδία σε ένα πρωτάθλημα παρωδία όπου το 90% των παιχνιδιών κρίνονται από τη διαιτησία.

ΥΓ2. Στο σύγχρονο μπάσκετ και η αντικατάσταση ξένων παικτών είναι κομμάτι του παιχνιδιού.

Την 2^η χειρότερη εμφάνιση στη φετινή σεζόν «κέρασε» ο ΑΡΗΣ μας τον κόσμο που γέμισε από άκρη σε άκρη το Παλέ γνωρίζοντας μοιραία την ήττα από τον Κολοσσό. Οι Ροδίτες για ακόμη μια φορά πέτυχαν τον ΑΡΗ σε κακή βραδιά, εκτέλεσαν το πλάνο τους άρτια και με μια πολύ καλή εμφάνιση πήραν δίκαια τη νίκη. Τα σπάσανε οι παίκτες του Γ.Καστρίτη με τον κόουτς να βάζει και αυτός το λιθαράκι του στη σημερινή κάκιστη παρουσία μας.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΕΚΤΟΣ ΚΛΙΜΑΤΟΣ

Σε χαλαρούς γιορτινούς ρυθμούς μπήκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα με τις τραγικές επιλογές στην επίθεση και την επιπόλαια τσαπατσούλικη άμυνα να χαρακτηρίζουν από την αρχή μέχρι το τέλος το παιχνίδι μας. Ίχνος συγκέντρωσης δεν υπήρχε σε κανένα κομμάτι του γηπέδου και αυτό μας ανάγκασε σε όλο τον αγώνα να κυνηγάμε τους αντιπάλους μας στο σκορ.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ ΣΩΣΤΑ

Όλα λάθος τα έκαναν σήμερα οι παίκτες μας και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα και τις 2 φορές που αγγίξαμε την ανατροπή του σκορ. Την πρώτη φορά η άμυνα μας σοβαρεύτηκε και οδήγησε σε κάμποσα κλεψίματα αλλά στην επίθεση υπήρχε αυτή εμμονή με τρίποντο και η κακή κυκλοφορία της μπάλας που μας μπλόκαρε. Ενώ τη δεύτερη φορά που άρχισαν επιτέλους να μπαίνουν κάποια σουτ και ο Χάγκινς να διαβάζει την αντίπαλη άμυνα, η προσπάθεια μας να «μπλοκάρουμε» επιθετικά τον Κολοσσό αρκέστηκε στα λάθη και τα «άχαστα» καλάθια που χάθηκαν από τον Μορέιρα. Πάθος και ένταση υπήρχαν, μυαλό και συγκέντρωση όμως καθόλου. Κάπως έτσι ο Κατσίβελης έκανε όλο το παιχνίδι του Κολοσσού και μαζί με τον Ντίξον τελικά με 1-2 μεγάλα σουτ μας εκτέλεσαν. Κακή αντίδραση και από τον Καστρίτη που επέμεινε υπερβολικά σε κάποιους παίκτες ενώ έκαναν συνεχόμενα λάθη αλλά και ξεχνώντας και τον Χόκλερ στον πάγκο σε τέτοιο βαθμό που αναγκαστήκαμε να δούμε τον Σχίζα σαν 4άρι.

ΧΑΘΗΚΑΝ ΟΙ ΡΟΛΟΙ

Δύσκολα να πεις αν έτυχε το σημερινό ή απλά τα προβλήματα βγήκαν στην επιφάνεια. Το βέβαιο είναι ότι οι ρόλοι στην περιφέρεια φαίνεται να έχουν χαθεί, ιδιαίτερα στα τελευταία παιχνίδια. Κάτι στο οποίο η επιστροφή του Χάγκινς παίζει σημαντικό ρόλο μιας και το ποιος οργανώνει, ποιος εκτελεί, πόσες τραβηγμένες προσωπικές προσπάθειες «δικαιούται» ο κάθε παίκτης πλέον βγαίνει σπασμωδικά και όχι μέσα από ώριμη σκέψη και πλάνο. Ο Μήτρου Λόνγκ και η άνοδος του Τολιόπουλου κλήθηκαν να καλύψουν το κενό αναγκαστικά και σε μεγάλο βαθμό το κατάφεραν. Τώρα όμως ο Χάγκινς έχει επιστρέψει, το «αναγκαστικά» δεν υπάρχει όπως όμως ακριβώς δεν υπάρχουν και οι ξεκάθαροι ρόλοι. Και αυτό είναι ευθύνη του Καστρίτη για να το διορθώσει. Ναι μεν ο ΑΡΗΣ και στην άμυνα δεν ήταν καλό σήμερα αλλά το παιχνίδι το έχασε από την επίθεση.

ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΕ Ο ΚΟΣΜΟΣ, ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕ Η ΟΜΑΔΑ

Αντιστρόφως ανάλογη ήταν η παρουσία της ομάδας μας σε σχέση με τον κόσμο της που εξάντλησε όλα τα εισιτήριά και γέμισε κάθε γωνιά του Παλέ. Η εκνευριστική αστοχία, τα φθηνά λάθη και η επιπόλαιη άμυνα μας χαρακτήρισαν μια από τις χειρότερες εμφανίσεις του φετινού ΑΡΗ. Σίγουρα δεν περιμέναμε να εξελιχθεί έτσι αυτό το παιχνίδι γιορτινές ημέρες αλλά κάποια στιγμή θα ερχόταν και μια τέτοια ήττα. Ας την αφήσουμε και αυτή μαζί με κάμποσες άλλες πικρές στιγμές στο μίζερο για τα δεδομένα του μπασκετικού ΑΡΗ έτος 2022 με την ελπίδα αυτή τη φορά η «οικονομική εξυγίανση» να οδηγήσει σε κάτι πραγματικά καλό...

ΥΓ. Είναι αυτό που λένε... ο κόσμος στην κερκίδα δεν παίζει μπάλα... μπάσκετ... κ.ο.κ.

Σε ένα παιχνίδι με απίστευτες εναλλαγές στο σκορ όπου η ομάδα μας βρέθηκε στο -9 περίπου 2’ πριν το φινάλε ο ΑΡΗΣ αρνούμενος να χάσει έφερε τα πάνω κάτω και έφθασε σε μια σπουδαία νίκη στην παράταση. Το ξέσπασμα του Νότε στο Β ημίχρονο και το πείσμα του σεληνιασμένου σε ακόμη ένα παιχνίδι Τολιόπουλου οδήγησαν σε επικές ανατροπές και σε ένα εντυπωσιακό σερί 17-0 στην παράταση τελειώνοντας εντυπωσιακά ένα παιχνίδι όπου κυρίως ο ΑΡΗΣ ανταγωνιζόταν τον κακό του εαυτό. Το φινάλε όμως βρήκε την ομάδα μας νικήτρια και πλέον ο ΑΡΗΣ στρογγυλοκάθισε στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας βάζοντας γερές βάσεις ώστε να διατηρηθεί ψηλά και στην συνέχεια.

ΒΡΑΧΥΚΥΚΛΩΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ ΑΣΤΑΘΗΣ ΣΕ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ

Κάτι σαν καρδιογράφημα έμοιαζε από το ξεκίνημα της αναμέτρησης η απόδοση της ομάδας μας με τον ΑΡΗ να ψάχνεται σε όλες τις γραμμές του γηπέδου. Η έλλειψη σταθερότητας και ρυθμού ήταν το κύριο χαρακτηριστικό του και ο Ιωνικός πιο εύκολα από όσο θα περίμενε κατάφερε να πάρει κεφάλι στο σκορ και να κλείσει το ημίχρονο στο +10. Η αστοχία και οι κακές επιλογές στην επίθεση έμοιαζαν να είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα αλλά αυτό που έδωσε την ευκαιρία στον Ιωνικό να ξεφύγει ήταν τα πολλά χαμένα ριμπάουντ αλλά και κάποιες στιγμές αδράνειας στην άμυνα που μεταφραζόταν σε εύκολους πόντους για τους αντιπάλους μας.

Η ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΟΥ ΝΟΤΕ  ΠΑΡΕΣΥΡΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ

Στα πρώτα 20’ η κακή εικόνα του ΑΡΗ ήταν αυτή που δεν σε έπειθε ότι κάτι μπορούσε να αλλάξει. Εντυπωσιακά ακίνδυνοι επιθετικά οι Νότε και Χόκλερ,  κακές επιλογές από τον Μήτρου Λόνγκ και τον Τολιόπουλο, άφαντος και ο Νετζήπογλου την στιγμή που ο Χάγκινς ναι μεν ήταν στην αποστολή αλλά δεν μπορούσε να βοηθήσει. Ο Γκούντουιν ήταν ο μοναδικός που ξεχώρισε στο Α΄ημίχρονο με τους υπόλοιπους να έχουν απλά κάποιες εκλάμψεις. Με το που πάτησε όμως ο ΑΡΗΣ στο παρκέ για το Β μέρος αυτή η εικόνα μέσα σε λίγα λεπτά ξεχάστηκε. Με τον Νότε αφηνιασμένο να σκοράρει ακατάπαυστα η διαφορά των 10 πόντων εξατμίστηκε και ο ΑΡΗΣ πέρασε μπροστά στο σκορ. Η άμυνα έγινε ακόμη πιο πιεστική, οι παίκτες του Ιωνικού κάπου χάθηκαν και όλα έδειχναν να έχουν γείρει προς την πλευρά μας. Έλα όμως που ο ΑΡΗΣ μας αδυνατούσε να κοντρολάρει τον ρυθμό και να βρει μόνιμες λύσεις στα προβλήματα του και ξαφνικά σχεδόν χωρίς να καταλάβει κανείς το πως η ομάδα όχι μόνο έχασε το προβάδισμα αλλά βρέθηκε και με την πλάτη στον τοίχο.

ΑΠΟ ΤΟ -9 ΣΤΟ 17-0 ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΣΗΣ ΜΕ ΣΟΥΠΕΡ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟ

2’ 20’’ πριν το τέλος και όλα έδειχναν ότι την κακή μας εμφάνιση θα την πληρώναμε με μια ήττα σε ένα παιχνίδι που εύκολα θα μπορούσαμε να είχαμε κερδίσει. Έλα όμως που ο φετινός ΑΡΗΣ σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό σε σχέση με πέρσι αρνείται να εγκαταλείψει την μάχη ανεξαρτήτως συνθηκών. Την σκυτάλη από τον Νότε πήρε ο Μήτρου Λόνγκ και ο Τολιόπουλος και με συνεχόμενους παλικαρίσιους πόντους ισοφάρισαν το παιχνίδι. Και αν στην τελευταία φάση της κανονικής διάρκειας ο Τολιόπουλος δεν λειτούργησε σωστά αυτό όχι μόνο δεν τον απογοήτευσε αλλά τον πείσμωσε περισσότερο ώστε να οδηγήσει τον ΑΡΗ  στην νίκη. Μια νίκη που ήρθε με ένα εντυπωσιακό σερί 17-0 στην παράταση σε ένα παιχνίδι που οι παίκτες έδειξαν τεράστια ψυχικά αποθέματα.

ΠΑΙΚΤΕΣ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΣΤΡΙΤΗ ΘΗΡΙΟΔΑΜΑΣΤΗ

Ο ΑΡΗΣ σήμερα δεν ήταν καλός. Έχασε για πρώτη φορά ίσως τόσο εύκολα την μάχη των ριμπάουντ, η αμυντική του λειτουργία μια έλιωνε σίδερα μια έμοιαζε με τρύπιο τυρί ενώ και στην επίθεση η αναρχία στις αποφάσεις μας ήταν αυτή που μετέτρεψε το παιχνίδι σε θρίλερ για γερά νεύρα. Όταν όμως μέσα από αυτή την εικόνα καταφέρνεις τελικά να πάρεις με το έτσι θέλω μια νίκη μέσα από τα χέρια του αντιπάλου τότε τα σχόλια είναι περιττά. Αν λοιπόν ο ΑΡΗΣ μπορεί στην κακή του μέρα να κάνει τέτοια ανατροπή και να τελειώσει τόσο εντυπωσιακά το παιχνίδι τότε τα χαμόγελα και αισιοδοξία όλων είναι απολύτως δικαιολογημένη. Αναμφίβολα πρωταγωνιστής ο Τολιόπουλος που μετά τον τραυματισμό του Χάγκινς αποφάσισε να βγει μπροστά και να σηκώσει την ομάδα στις πλάτες του. Σίγουρα όταν αποκτήθηκε όλοι μιλήσαμε για μια καλή κίνηση αλλά κανείς μας δεν περίμενε να βλέπαμε έναν Τολιόπουλο που θα καλύπτει τόσο αποτελεσματικά το κενό του Χάγκινς στον άσσο αλλά και την «αστάθεια» του Νότε που ακόμη θέλει τον χρόνο του. Χρόνο που χρειάζεται και ο Μήτρου Λόνγκ ώστε να δέσει το παιχνίδι του με τους υπόλοιπους. Γιατί αν τα γκαρντ μας δεν παίρνουν τις σωστές επιλογές στην επίθεση τότε οι Γγκούντγουιν, Χόκλερ, Σανόγκο και Καββαδάς θα παραμένουν σε παθητικό ρόλο. Ωστόσο η σημερινή νίκη και εμφάνιση στο τέλος της αναμέτρησης σε συνδυασμό με την επιστροφή του Χάγκινς που πλέον θα έχει άλλες 2 εβδομάδες για να βρει ρυθμό επιβεβαιώνουν ότι η ομάδα βρίσκεται σε καλό δρόμο! Στον καλό δρόμο που την έχει βάλει ο Γ.Καστρίτης εδώ και καιρό με όλους τους παίκτες μας σιγά σιγά να βρίσκουν τους ρόλους τους.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΝΙΚΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΔΡΑΙΩΝΕΙ ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΘΕΣΕΙΣ

Το ήθελε, το διεκδίκησε λυσσαλέα ακόμη και όταν όλα έδειχναν χαμένα και τελικά κατάφερε να φθάσει στη νίκη με έναν εντυπωσιακό τρόπο! Εντυπωσιακή η αφύπνιση του Νότε στο Β ημίχρονο, ακόμη πιο εντυπωσιακή η αντίδραση του Τολιόπουλου όταν ζόρισε η κατάσταση. Καθοριστική η βοήθεια του Μήτρου Λόνγκ και του Γκούντγουιν σε μια αγωνιστική ημέρα που η ομάδα δεν έδειχνε να πατάει καλά. Και όμως  αυτός ο ΑΡΗΣ έχει τον τρόπο του!  Έναν ξεχωριστό τρόπο και μια νοοτροπία μαχητή που δίκαια τον έχει οδηγήσει στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας! Έτσι ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Προσωρινά 2^ος ο ΑΡΗΣ μιας και ο Παναθηναϊκός έχει ένα παιχνίδι λιγότερο. Υπό κανονικές συνθήκες όμως αν δεν υπήρχε η κλοπή στο Περιστέρι θα ήταν όντως δεύτερος.

Χωρίς να χρειαστεί να πιάσει κάποια σπουδαία απόδοση ο ΑΡΗΣ μας, υπέταξε με σχετική ευκολία και το Λαύριο και μαζί …και την προκλητική για ακόμη μια φορά Τσαρούχα! Σε ένα σχεδόν κατάμεστο Παλέ που διψούσε για μπάσκετ οι παίκτες του Γιάννη Καστρίτη προσηλωμένοι στην σκληρή άμυνα από την αρχή μέχρι το τέλος, επέβαλλαν τον ρυθμό τους και ανάγκασαν τους αντιπάλους τους να κυνηγάνε να μειώσουν την διαφορά. Το φινάλε της αναμέτρησης  βρήκε τον κόσμο του ΑΡΗ να γλεντάει την εμφατική νίκη και μαζί και την θλιβερή Τσαρούχα που έδειχνε να δυσκολεύεται να συνηθίσει την εικόνα του γεμάτου γηπέδου.

ΕΧΕΙ ΠΛΕΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ

Σε αντίθεση με τα προηγούμενα παιχνίδια πλέον ο ΑΡΗΣ έδειξε να έχει μάθει να ζει χωρίς τον Χάγκινς στον άσσο  αποφεύγοντας τα φθηνά λάθη του ξεκινήματος. Κάτι που έδωσε την ευκαιρία στον Χόκλερ να κάνει ένα εκρηκτικό ξεκίνημα και να βάλει από νωρίς τον ΑΡΗ στη θέση του οδηγού. Το 25-11 αποτύπωνε εύστοχα το ξεκίνημα των 2 ομάδων με την αντίδραση όμως του Λαυρίου να διαφαινόταν. Κάτι που έγινε στη συνέχεια με τη διαφορά να πέφτει στο +4 και την Τσαρούχα κυρίως με την συμπεριφορά της να έχει καταφέρει να κάνει άνω κάτω το γιορτινό κλίμα που υπήρχε στο Παλέ.

ΔΥΣΚΟΛΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΛΛΑ ΒΡΗΚΕ ΛΥΣΕΙΣ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ

Μπορεί στην άμυνα και στα ριμπάουντ οι παίκτες του Καστρίτη να έβρισκαν τον τρόπο να μπλοκάρουν τους αντιπάλους τους όμως στην επίθεση με εξαίρεση το ξέσπασμα του Χόκλερ στο πρώτο δεκάλεπτο δεν είχε κάποιον άλλον παίκτη σημείο αναφοράς στο σκοράρισμα. Και αυτό ήταν το μεγαλύτερο εμπόδιο ώστε να χτίσουμε μια διαφορά ασφαλείας και να «κλειδώσουμε» τη νίκη. Σε αυτό το σημείο όμως φάνηκε η μεγάλη διαφορά του φετινού ΑΡΗ σε σχέση με πέρσι με παίκτες όπως ο Σχίζας, ο Καββαδάς και ο Μήτρου-Λόνγκ να προσθέτουν σημαντικούς πόντους όταν δείχναμε να έχουμε κολλήσει. Στο τελευταία δεκάλεπτο ο ΑΡΗΣ απλά πάτησε γκάζι , το Λαύριο δεν μπόρεσε να ακολουθήσει και το σκορ διαμορφώθηκε όπως ακριβώς θα έπρεπε να είναι από το πρώτο ημίχρονο αν δεν είχαμε τα  «κόλπα» της Τσαρούχας.

ΟΜΑΔΑ ΣΕ ΑΜΥΝΑ, ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΣΗ

Αν κάτι διαφοροποιεί τον ΑΡΗ σε σχέση με τις περισσότερες ομάδες της Basket League αυτό είναι η ομαδικότητα σε κάθε φάση του παιχνιδιού. Από την πιεστική άμυνα με αλληλοκαλύψεις, το κυνήγι των ριμπάουντ, μέχρι και το σκοράρισμα. 6 παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων και ένας οριακά στους 9 είναι ένα στατιστικό που δείχνει πολλά. Όπως το ότι ο ΑΡΗΣ καταφέρνει και σκοράρει ακόμη και όταν ο Νότε για περίπου 30’ είναι άποντος και ο φορμαρισμένος Τολιόπουλος ελαφρώς μπερδεμένος. Με την επιστροφή του Χάγκινς ο ΑΡΗΣ θα έχει κυριολεκτικά 10 με 11 παίκτες στο ροτέισον του που υπό συνθήκες μπορούν να παίξουν κομβικό ρόλο στο παιχνίδι. Μέχρι και ο Φίλιος το έχει καταφέρει πριν τον τραυματισμό με τον Σιδηροηλία να είναι ίσως ο μοναδικός «ενεργός» παίκτης που δεν έχει καταφέρει ακόμη να πετύχει μια καλή εμφάνιση και να πείσει ότι μπορεί να βοηθήσει. Όταν όμως τα προηγούμενα χρόνια πάλευες να βρεις με το ζόρι 5-6 παίκτες να βασιστείς η φετινή κατάσταση μοιάζει ονειρική και φυσικά φέρνει την υπογραφή του Γιάννη Καστρίτη! Ένας πραγματικός προπονητής της νέας φουρνιάς που μιλάει μέσα στο γήπεδο με το «έργο» του και όχι στα γραφεία και σε διάφορα άλλα πηγαδάκια.

Η ΣΠΙΘΑ ΠΑΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΩΤΙΑ

Τι αν και ο αντίπαλος μας σήμερα ήταν το τελευταίο χωρίς νίκη Λαύριο… ο κόσμος του ΑΡΗ εκεί τρελαμένος να γουστάρει την μπασκετάρα του και να απολαμβάνει κάθε πόντο σαν γκολ! Μέχρι και την Τσαρούχα προσπέρασε που ήθελε πάση θυσία να κλέψει την παράσταση. Έλα όμως που ο Γιάννης Καστρίτης και οι παίκτες του δεν ήταν διατιθέμενοι να αφήσουν άλλη μια φορά τους «γκρι» να κλέψουν τον ιδρώτα τους και με τη γνωστή μαχητικότητα τους μετέτρεψαν ένα πονηρό παιχνίδι σε έναν υγιεινό περίπατο. Και όταν η εύκολη νίκη συνδυάζεται και με θεαματικές φάσεις τότε το πάρτι δεν τελειώνει ποτέ! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Είπαμε με τη διαιτησία έχει ανοίξει «βεντέτα». Και η Τσαρούχα ήταν η πιο κατάλληλη για να μας το υπενθυμίσει ακόμη και σε ένα παιχνίδι που έληξε με 26 πόντους διαφορά. Ότι και αν κάνουν το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.