Τέλος στο ντροπιαστικό αρνητικό εκτός έδρας σερί έδωσε σήμερα η ομάδα μας στη Λάρισα παίρνοντας πολύτιμη νίκη για την συνέχεια του πρωταθλήματος. Οι παίκτες του Σάββα Καμπερίδη έδειξαν χαρακτήρα όταν το παιχνίδι έδειξε να χάνεται το παιχνίδι και με μπροστάρηδες τους Σλαφτσάκη και Κουζέλογλου κατάφερε και το γύρισε! «Ξέσπασε» ο Σούλερ που ήταν εξαιρετικός, καθοριστικοί στο φινάλε του αγώνα οι Σταμάτης και Τσάλμερς!

Κάτι από Λαύριο και Πυλαία θύμιζε το παιχνίδι στο ξεκίνημα του με τον ΑΡΗ μας να μπαίνει δυνατά και σταδιακά να χάνει την συγκέντρωση του. Τα σχήματα που στην αρχή έλεγχαν το παιχνίδι μετά από περίπου 7 αγωνιστικά λεπτά ξεχάστηκαν ενώ τα γρήγορα φάουλ του Τσάλμερς(ξανά) και οι ενοχλήσεις του πολύ καλού Ντραγκίσεβιτς που τον έβγαλαν τελικά νοκ άουτ διόγκωσαν το αγωνιστικό πρόβλημα. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Σούλερ που σήμερα θύμισε τον παίκτη που θαυμάσαμε πέρσι στον Ηρακλή η Λάρισα έδειχνε με ευκολία να ελέγχει το παιχνίδι με τους Ρας, Μπράουν, Σμιθ και Γουέμπ να κάνουν ότι θέλουν. Και πάνω που όλα έδειχναν μετά την αποχώρηση του Ντραγκίσεβιτς ότι ήταν θέμα χρόνου η ομάδα να καταρρεύσει γύρισε ο διακόπτης στο μυαλό των παικτών μας και ξαφνικά είδαμε έναν ΑΡΗ πεισματάρη, να αρνείται να εγκαταλείψει το παιχνίδι. Το σύνθημα της αντεπίθεσης το φώναξε ο Σλαφτσάκης που μαζί με τον συνήθη ύποπτο Κουζέλογλου ανέβασαν την πίεση στην άμυνα, έκλεψαν μπάλες και έβαλαν εύκολους πόντους! Ο Σούλερ συνέχισε να πυροβολεί ενώ και οι Τσάλμερς και Σταμάτης άρχισαν να δίνουν λύσεις σε άμυνα και επίθεση με το φινάλε του αγώνα να έχει φαρδιά πλατειά την υπογραφή τους! 2 συνεχόμενα κλεψίματα και τρίποντα από Σταμάτη και Τσάλμερς ήταν αυτά που ουσιαστικά κλείδωσαν την νίκη! Πάλεψε ο Χαριτόπουλος που μαζί με τους Κουζέλογλου και Σλαφτσάκη μοιράστηκαν τον χρόνο κάτω από το καλάθι λόγω της αποχώρησης του Ντραγκίσεβιτς στο δεύτερο δεκάλεπτο αλλά και την απουσία του Μιλόσεβιτς. Κακοί οι Λιτλ και Ντεκοζί, άφαντος και πάλι ο «διεθνής» Φλιώνης. Σίγουρα τα εύσημα της νίκης ανήκουν σε όλη την ομάδα όπως και στον προπονητή αλλά και πάλι τα κακώς κείμενα σε τακτικό επίπεδο ήταν πολλά. Ναι μεν υπήρξε μια διάθεση να πάμε στο πικ εν ρολ κυρίως λόγω Ντραγκίσεβιτς αλλά με την αποχώρηση του ακολούθησε το χάος. Ενώ τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση των παικτών είναι κομμάτι της συνολικής διαχείρισης τους κυρίως από το τεχνικό τιμ.

Σημαντική η σημερινή νίκη μιας και σε μεγάλο βαθμό διώχνει τις αρνητικές σκέψεις-κατάλοιπα των προηγούμενων ετών. Αξιοθαύμαστη η επιμονή και το πείσμα που έβγαλε η ομάδα όταν όλα έδειχναν ότι βαδίζαμε σε ένα ακόμη ναυάγιο! Άγνωστό τι ακολουθεί την επόμενη ημέρα για τον μπασκετικό ΑΡΗ το βέβαιο είναι ότι αυτή η ομάδα πρέπει πολλά να αλλάξει ώστε η νίκη κόντρα στην κάθε Λάρισα να μην μας προκαλεί έκπλήξη.

ΥΓ. Λέμε εμείς για τον Σάββα Καμπερίδη αλλά αυτή η Basket League είναι γεμάτη «επιστήμονες» της σπυριάρας μπάλας. Τρομερό το κοουτσάρισμα του Λίνου Γαβριήλ αμφιβάλλω αν έχει καταλάβει πως το έχασε το παιχνίδι!

ΥΓ2. Χαρούμενη ημέρα η σημερινή μετά από αυτή την νίκη αλλά θα ήταν υποκριτικό να πούμε ότι όλα βαίνουν καλώς. Ναι ο ΑΡΗΣ κέρδισε, ναι κάποιοι παίκτες παρουσιάστηκαν βελτιωμένοι αλλά και πάλι αυτό που είδαμε απέχει πολύ από μια επαγγελματική ομάδα με πλάνο και κάνει βασικά πράγματα πάνω στο γήπεδο όπως μπλοκ άουτ και συστήματα που μαθαίνουν στο παιδικό. Το πρόβλημα παραμένει και σίγουρα δεν είναι το οικονομικό…

ΥΓ3. Όταν βλέπεις τόσο κραυγαλέες λανθασμένες αποφάσεις στο παιχνίδι και για τις 2 πλευρές με αποκορύφωμα το αντιαθλητικό του Σταμάτη που δεν πήρε κανείς χαμπάρι το τι έγινε… τα λόγια είναι περιττά… πάλι καλά που σφύριζε και ο «κορυφαίος» Σχοινάς… που να βάζαν τίποτα άπειρους…

ΥΓ4. Πάντως είναι ωραίο το συναίσθημα να βλέπεις τον Σπύρο Μούρτο με άλλη φανέλα.

Νέα ντροπιαστική εμφάνιση και νέα ήττα για την ομάδα μας που συνέχισε ακριβώς από εκεί που σταμάτησε στο Λαύριο χωρίς να αλλάξει τίποτα απολύτως. Ομάδα χωρίς πλάνο, διάθεση, πυγμή, παρουσιάστηκε για ελάχιστα λεπτά στο κρατικό γήπεδο της Πυλαίας και στη συνέχεια κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος. Ξεχώρισε και πάλι ο Κουζέλογλου που για ακόμη μια φορά όμως δεν πήρε τον χρόνο που του αναλογούσε.

Καρμπόν παιχνίδι με αυτό κόντρα στο Λαύριο παρακολουθήσαμε σήμερα με τον ΑΡΗ μας να μπαίνει καλά στο παιχνίδι αλλά γρήγορα να χάνει την συγκέντρωση του πετώντας λευκή πετσέτα στη συνέχεια. Τα ανύπαρκτα αντανακλαστικά από τον πάγκο έδωσαν το δικαίωμα στον Τσαλμπούρη να γίνει ο ήρωας του αγώνα και από εκεί που ο ΑΡΗΣ φαινόταν να έχει φέρει το παιχνίδι εκεί που θέλει τελικά να παλεύει απλά για να σώσει την όποια αγωνιστική αξιοπρέπεια του έχει απομείνει. Ο κορυφαίος της ομάδος μας ο Κουζέλογλου αγωνίσθηκε μόλις 20’ για λόγους που μόνο ο Σάββας Καμπερίδης μπορεί να μας εξηγήσει. Ενώ και σχήματα με παίκτες όπως ο Ντραγκίσεβιτς, ο Ντεκόζι, ο Λίτλ και ο Τσάλμερς που έδειχναν σε διάφορα σημεία του αγώνα να έχουν σφυγμό δεν προτιμήθηκαν. Εντυπωσιακά αρνητικό το 0 στους 5 αιφνιδιασμούς στο τρίτο δεκάλεπτο όπως και η ατολμία της πλειοψηφίας των Ελλήνων παικτών πέρα του Κουζέλογλου που πολλές φορές αναγκάστηκε να πάρει βεβιασμένες προσπάθειες μιας και του έδιναν την μπάλα λίγο πριν λήξει ο χρόνος της επίθεσης.  Αλχημείες και ανούσιο ανακάτεμα της τράπουλας χωρίς την παραμικρή λογική και πλάνο και μια ντροπιαστική εμφάνιση που δεν αντικατοπτρίζεται στο τελικό σκορ και φέρει φαρδιά πλατειά την υπογραφή του Καμπερίδη. Ένας Καμπερίδης που προφανώς δεν μπορεί να εμπνεύσει τους παίκτες του να παίξουν πιο σκληρά, να ακολουθήσουν κάποιο αγωνιστικό πλάνο ή να μπουν στον ρόλο που τους θέλει.

Αν υπάρχει μαγικός διακόπτης που μπορεί να αλλάξει αυτή την εικόνα τότε γρήγορα κάποιος να τον γυρίσει… δύσκολα πάντως αυτά τα 2 μηνιάτικα χρωστούμενα να είναι ο μαγικός διακόπτης.  Ανήμπορος ο Καμπερίδης να διαχειριστεί  την κατάσταση και πλέον η αλλαγή προπονητή μοιάζει το μοναδικό ηλεκτροσοκ που μπορεί να σώσει την κατάσταση.

ΥΓ. Για να λένε τόσοι πολλοί ότι ο Καμπερίδης κάνει πάρα πολλές δουλείες στην ομάδα, περισσότερες από αυτές που του αναλογούν μάλλον έτσι θα είναι. Από αυτά όμως που μπορούμε να δούμε εμείς ως απλοί οπαδοί σίγουρα δεν κάνει την δουλειά του προπονητή για την οποία προσλήφθηκε.

ΥΓ2. Αφού λοιπόν το πλάνο των «μπασκετάνθρωπων» εκεί στην ΚΑΕ ήταν να δώσουν το χρίσμα του προπονητή σε έναν άπειρο προπονητή και σε περίπτωση στραβής να του φορτώσουν την όποια αποτυχία… ας το προχωρήσουν στο επόμενο στάδιο, να φέρουν τον επόμενο «μαθητευόμενο μάγο» όπως συνηθίζουν μπας και κάτι αλλάξει.

ΥΓ3. Ο Τσαλμπούρης ήταν ένας από τους διαθέσιμους παίκτες στην αγορά και στα οικονομικά του ΑΡΗ ακόμη και μετά την έναρξη του πρωταθλήματος.

ΥΓ4. Το αγωνιστικό θράσος που δείχνει ο Κουζέλογλου προφανώς και προκαλεί αλλεργία. Κράτα και εσύ αγόρι μου την μπάλα μέχρι να τελειώνει ο χρόνος και δώσε την μπάλα όπου βρεις γιατί κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς και εσύ «παλιοχαρακτήρας».

ΥΓ5. Αν πάντως κανείς μου παρουσίαζε τα 2 ρόστερ χωρίς καν να ξέρω έδρες, ομάδες κτλ σίγουρα θα πόνταρα στο ρόστερ του ΑΡΗ και με μια άνεση παραπάνω.

ΥΓ6. Και για να προλάβω τα αρδάκια ναι μάλλον στην περίπτωση Αγραβάνη υπήρχε θέμα όπως φαίνεται από την συνέχεια της πορείας του παλικαριού. Αλλά εκεί είναι η μαγκιά του κάθε παράγοντα και κάθε προπονητή ώστε να διαχειριστεί τον αθλητή και να πάρει αυτά που θέλει πάνω στο παρκέ.

ΥΓ7. Με την εμφάνιση που έκανες και τις 13 βολές παραπάνω που βάρεσες λίγα μπορείς να σχολιάσεις για την διαιτησία. Ωστόσο όταν υπήρχαν τόσα πολλά εξόφθαλμα φάουλ στον αέρα που δεν δόθηκαν και ο τηλεοπτικός φακός δεν μπορούσε να τα κρύψει. Τραγικοί διαιτητές σε ένα τραγικό πρωτάθλημα.

ΥΓ8.  Ελπίζω να κατάλαβαν οι εκνευριστικά καλοπροαίρετοι συνΑρειανοί ότι η έκπληξη δεν ήταν το ναυάγιο σε Λαύριο και Πυλαία αλλά οι νίκες κόντρα σε Ηρακλή και Προμηθέα.

ΥΓ9. Προφανώς στο σύγχρονο μπάσκετ μπλοκ άουτ δεν υπάρχει, ούτε περιφερειακή άμυνα. Μόνο προσευχή να το χάσει ο αντίπαλος το σουτ και η μπάλα να έρθει πάνω σου.

Σε αναγκαστική απότομη προσγείωση μας ανάγκασε το Λαύριο σήμερα μετά τις 2 εμφατικές νίκες κερδίζοντας μας με χαρακτηριστική ευκολία. Μόλις ένα δεκάλεπτο αντέξαμε να ακολουθήσουμε τον ρυθμό του αντιπάλου σε ένα παιχνίδι που μάλλον δεν κατεβήκαμε να παλέψουμε ποτέ. Ελάχιστοι οι διασωθέντες από αυτό το ναυάγιο με τον Καμπερίδη να δείχνει ανήμπορος να διαχειριστεί την κατάσταση.

Τι και αν πιστώσαμε σε μεγάλο βαθμό την μεταμόρφωση της ομάδος κόντρα σε Ηρακλή και Προμηθέα στον Σάββα Καμπερίδη, ο κόουτς έσπευσε να μας επαναφέρει στη θέση μας.  Το δίδυμο Ντραγκίσεβτις-Μιλόσεβιτς είχε φανεί ξεκάθαρα από τα προηγούμενα παιχνίδια ότι δεν «περπατάει»… και όμως σήμερα έτσι ξεκίνησε η ομάδα και παρόλο που στο πρώτο δεκάλεπτο ήμασταν κοντά στο σκορ η άμυνα μας και τα ριμπάουντ έδειχνε ότι ήταν ανοιχτή πληγή που δύσκολα θα έκλεινε. Την ίδια στιγμή που τα παιδικά μας λάθη με ευκολία έδιναν την ευκαιρία στο Λαύριο να κάνει το παιχνίδι του και να χτίσει ψυχολογία. Τέτοια ψυχολογία που από ένα σημείο και μετά έβλεπε το καλάθι μας σαν βαρέλι. Η αντίδραση από τον πάγκο ήταν τραγελαφική… Ο Μιλόσεβιτς πάνω που είχε πάρει φωτιά κάθισε στον πάγκο, ο Κουζέλογλου άργησε να μπει και πιθανόν στην καλύτερη εμφάνιση της καριέρας του αγωνίσθηκε οριακά 20’ ενώ ο MVP των τελευταίων παιχνιδιών Ντεκοζί «τιμωρήθηκε» από τον κόουτς για το κακό του ξεκίνημα. Ενώ αν και με τον Σταμάτη μέσα η ομάδα είχε πιο καλό ρυθμό από ένα σημείο και μετά προτιμήθηκε ο Φλιώνης που με τον αργό του ρυθμό και την ατολμία του οδήγησε σε σωρεία λαθών και κακών επιθετικών επιλογών. Αποκορύφωμα της κακής ημέρας του Καμπερίδη ήταν η full press άμυνα με τον Κουζέλογλου στο κατέβασμα της μπάλας στο 2^ο(!!!) δεκάλεπτο και η επιλογή της ζώνης στην προσπάθεια να κόψουμε τα τρίποντα των αντιπάλων κόντρα στις «αρχές» του αθλήματος και της προπονητικής. Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω ο ΑΡΗΣ να γίνει το εύκολο θύμα στις άγριες διαθέσεις του Λαυρίου. Ναι οι αντίπαλοι μας σούταραν με εξαιρετικά ποσοστά αλλά η πλειοψηφία όλων των σουτ ήταν εντελώς αμαρκάριστα. Για τους άφαντους Αμερικάνους ότι και να πούμε είναι λίγο… ωστόσο καλό είναι να δούμε ότι σε ομάδες με ανάλογο ρόστερ ποιοτικά με την εμπιστοσύνη(και τον χρόνο) που παίρνουν από τους προπονητές τους κάποια στιγμή αρχίζουν και αποδίδουν. Έτσι συνέβη στο παιχνίδι με τον Ιωνικό με τον Σμιθ ξαφνικά να αφηνιάζει, έτσι συνέβη στο Μεσολόγγι με τον Γκριν που μας «σκότωσε» στο φινάλε, έτσι συνέβη και με τον δικό μας Ντεκοζί. Η εμφάνιση του Κουζέλογλου, το «φορμάρισμα» του Μιλόσεβιτς και η αγωνιστική άνοδος(επιθετικά) του Ντραγκίσεβιτς είναι ότι μπορούμε να κρατήσουμε από ένα παιχνίδι που θέλουμε να διαγράψουμε από την μνήμη μας.

2 βήματα εμπρός ένα άλμα πίσω είναι η έως τώρα πορεία του ΑΡΗ με την εικόνα της ομάδος να είναι αυτή που στεναχωρεί περισσότερο από την βαριά ήττα από το Λαύριο. Η βελτίωση που είδαμε στα 2 προηγούμενα παιχνίδια μάλλον ξεχάστηκε πίσω στη Θεσσαλονίκη και η ομάδα κατάφερε να «βγάλει» στην επιφάνεια την προβληματική εικόνα των 2 πρώτων παιχνιδιών. Κατώτεροι των περιστάσεων οι παίκτες πλην ελαχίστων εξαιρέσεων… «σεμινάριο» κακού κοουτσαρίσμος από τον συμπαθή κατά τα άλλα… Σάββα. Βαθιές ανάσες και συνεχίζουμε…

ΥΓ. Αν αυτόν τον Κουζέλογλου σήμερα δεν τον αφήνεις τουλάχιστον 30’ μέσα στο παιχνίδι τότε πότε θα τον αφήσεις; Ή δεν πρέπει να παίξει παραπάνω επειδή είναι Έλληνας χωρίς δυνατό όνομα; Ας μας εξηγήσει κάποιος «ειδικός» τι παραπάνω ήθελε από αυτόν τον παίκτη σήμερα ο προπονητής του και που το βρήκε σε άλλους.

ΥΓ2. Έλα Σάββα, επειδή είσαι νέος ξεκίνα το διάβασμα αρχίζοντας από τα βασικά ώστε να μάθεις “Τι είναι η άμυνα ζώνης στο μπάσκετ και πότε χρησιμοποιείται;”

ΥΓ3. Πιστός στις διδαχές των δασκάλων του ξεκίνησε τα υπονοούμενα για τους «αδιάφορους»(και απλήρωτους) παίκτες. Στην επόμενη στραβή προετοιμαζόμαστε για το all time classic “Παίρνω πάνω μου την ευθύνη αλλά οι παίκτες…»

ΥΓ4. Μνημείο κακής διαιτησίας. Όχι ότι το φιάσκο το σημερινό οφείλεται στους διαιτητές ή ότι ο ΑΡΗΣ μόνο πληγώθηκε από τα κακά σφυρίγματα αλλά από το πρώτο δίλεπτο του αγώνα όποιος ξέρει από μπάσκετ καταλάβαινε ότι για ακόμη μια φορά οι διαιτητές θα πάλευαν να κλέψουν την δόξα από τους παίκτες.

Τη 2^η νίκη του στο πρωτάθλημα πέτυχε ο ΑΡΗΣ μας όπου παίζοντας με αστείρευτο πάθος και ενέργεια στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, υπέταξε τον δυνατό Προμηθέα! Κορυφαίος ο Ντεκοζί με άξιο συμπαραστάτη τον  ασταμάτητο Κουζέλογλου σε άμυνα και επίθεση. Αστείρευτο πάθος και ενέργεια από όλη την ομάδα που αρχίζει να δικαιώνει την προσπάθεια που ξεκίνησε το καλοκαίρι.

Η καλή ημέρα από την αρχή φαίνεται λέει ο λαός και έτσι και ο ΑΡΗΣ μας μπαίνοντας δυνατά στο παιχνίδι έδειξε στον Προμηθέα ότι η θεωρία(του φαβορί) διαφέρει πολύ από την πράξη. Με τον Καμπερίδη αυτή τη φορά να δείχνει πιο διαβασμένος εμπιστεύτηκε σχήματα με περισσότερη ενέργεια και ισορροπία  και στις 2 πλευρές  του γηπέδου. Απέφυγε να χρησιμοποιήσει το δίδυμο Μιλόσεβιτς-Ντραγκίσεβτις που υστερεί σημαντικά σε αθλητικά προσόντα αλλά και δεν επέμεινε σε παίκτες που δεν πατούσαν καλά. Άφησε μέσα αρκετά τον Ντεκοζί που ήταν on-fire όπως και τους Μιλόσεβιτς και Κουζέλογλου που έκαναν την διαφορά για την ομάδα μας. Συνολικά όμως ο ΑΡΗΣ πήγε σε ένα γρήγορο στυλ παιχνιδιού, έδειξε χαρακτήρα, δεν μάσησε από τις αντεπιθέσεις του Προμηθέα και έφθασε σε μια θριαμβευτική νίκη. Σίγουρα αν οι Τσάλμερς, Σούλερ και Ντραγκίσεβιτς ήταν πιο αποτελεσματικοί τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα αλλά όλοι όσοι αγωνίστηκαν έδειξαν παθιασμένοι για τη νίκη!

Μετά την «ομάδα-πρότυπο» του Ηρακλή ήρθε και η σειρά του «παντοδύναμου» Προμηθέα να πάρει την απάντηση του.  Σημαντική νίκη για την ομάδα μας που πλέον αρχίζει δικαιολογημένα να κερδίζει την εμπιστοσύνη όλων μας! Πολλά τα περιθώρια βελτίωσης σε αυτόν τον ΑΡΗ αλλά με οδηγό αυτό το πάθος που έβγαλαν οι παίκτες μας σήμερα δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα!

ΥΓ. Ανεβασμένος ο Φλιώνης μετά την συμμετοχή του στην Εθνική μακάρι επιτέλους να έχει αρχίσει να πιστεύει στις δυνατότητες του.

ΥΓ2. Ρε τον «φευγάτο», πάλι MVP!

Την απάντηση που έπρεπε πήραν οι συμπολίτες μας πάνω στο παρκέ από έναν οριακά βελτιωμένο ΑΡΗ αλλά πολύ παθιασμένο! Οι παίκτες του Σάββα Καμπερίδη έβγαλαν περίσσια ενέργεια σε αρκετά σημεία του αγώνα καταφέρνοντας τελικά να γυρίσουν το παιχνίδι και να φθάσουν στη νίκη. Κορυφαίος ο «φευγάτος» Ντεκόζι που έδειξε ότι μπορεί να ηγηθεί της ομάδος. Σημαντική βοήθεια και από τους Κουζέλογλου και Σλαφτσάκη στο σημείο που όλα έδειχναν χαμένα.

Το ονειρικό ξεκίνημα της ομάδος μας γρήγορα έδωσε τη θέση του στην αναμενόμενη ως ένα βαθμό προβληματική εικόνα μας. Το +14 πήγε περίπατο και ο Ηρακλής στήνοντας το δικό του πάρτι κυρίως στην 3^η περίοδο κατάφερε να φθάσει και στο  +12. Όλα αυτά όμως μέχρι που το τυχαίο ανακάτεμα της τράπουλας από τον Σάββα Καμπερίδη έπιασε τόπο και στο πρόσωπο των Κουζέλογλου και Σλαφτσάκη βρήκε τους παίκτες που θα κάνουν σχεδόν όλες τις δουλειές και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Παρέα με τον πολύ καλό σήμερα Ντεκοζί, ο ΑΡΗΣ προσπέρασε και κλείδωσε μια σημαντική νίκη προσγειώνοντας τους υπερόπτες(για κάποιο ανεξήγητο λόγο) αντιπάλους στην σκληρή και γνώριμη για αυτούς πραγματικότητα!

Ελάχιστη η βελτίωση της ομάδος σε επίπεδα τακτικής μιας και δεν είδαμε να βγαίνει κάποιο play ή να υπάρχουν ξεκάθαροι ρόλοι στο παιχνίδι. Μάλιστα το come back όπως και στο Μεσολόγγι ήρθε μέσα από έναν άναρχο τρόπο παιχνιδιού. Η τεράστια όμως διαφορά σήμερα σε σχέση με τα προηγούμενα 2 επίσημα παιχνίδια ήταν στην πνευματική ετοιμότητα και μαχητικότητα που έδειξαν όλοι οι παίκτες. Ακόμη και αυτοί που δεν βλεπόντουσαν σήμερα όπως οι Ντραγκίσεβιτς, Τσάλμερς και Σούλερ. Ο ΑΡΗΣ έχει και ποιότητα και μπόλικη ενέργεια που μπορεί να βγάλει μέσα στο γήπεδο παρά τους «περιορισμούς» του ρόστερ. Φυσικά αυτό θα πρέπει πρώτα από όλα να το αναγνωρίσει ο κουμανταδόρος της ομάδος που και σήμερα έδειξε πέρα από αργά αντανακλαστικά… απελπιστικά χαμένος στα πλάνα του. Ξέχασε τους Ντεκόζι, Κουζέλογλου και Χαριτόπουλο που είχαν καταλυτική παρουσία στο πρώτο μέρος στον πάγκο, ανέχτηκε υπερβολικά τον κάκιστο Ντραγκίσεβιτς και επέμεινε αδικαιολόγητα(με όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις) στην άμυνα ζώνης στο 3^ο δεκάλεπτο την στιγμή που ο αντίπαλος είχε στήσει το δικό του πάρτι έξω από τα 6.75. Ευτυχώς όμως ο αφηνιασμένος Ντεκόζι μαζί με την ελληνική τριπλέτα Κουζέλογλου, Σλαφτσάκη και Φλιώνη έσωσαν την παρτίδα.

Σπουδαία νίκη η σημερινή απέναντι στον κατακαημένο Ηρακλή που έπεσε απότομα από το καλάμι που είχε καβαλήσει! Η ομάδα έβγαλε αντίδραση και έδειξε χαρακτήρα όταν η μπάλα έκαιγε. Κέρδος πέρα από τους 2 βαθμούς η παρουσία των Ντεκόζι και Κουζέλογλου που πείθουν ότι πρέπει να έχουν πιο σημαντικό ρόλο στην ομάδα. Προβληματισμός για τα «δυνατά όπλα» της ομάδος που ούτε σήμερα ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του αγώνα. Κρατάμε την νίκη και την μαχητικότητα που έδειξε η ομάδα και συνεχίζουμε!

ΥΓ.  Ο Ντεκόζι που ήταν με το ένα πόδι στο αεροπλάνο της επιστροφής ελέω Καμπερίδη τελικά κρατάει τον προπονητή μας στην θέση του. Αν κόβει το μάτι σου στις επιλογές παικτών…

ΥΓ2. Ο Ηρακλής στη Λάρισα θα μας κέρδιζε να υποθέσω;

ΥΓ3. Αν το μπασκετικό θαύμα του Γηραιού(σύμφωνα με τα λεγόμενα των συμπολιτών μας) έχασε από την «δεύτερη πεντάδα» του ΑΡΗ μας τότε μόνο αισιόδοξοι θα πρέπει να είμαστε.

ΥΓ4. Χειρότερη της τραγικής ποιότητας των παικτών που αγωνίζονται πλέον στο Ελληνικό πρωτάθλημα, η Ελληνική διαιτησία που καταφέρνει με περίσσια ευκολία να εκνευρίσει και τις 2 ομάδες.

ΥΓ5. Πόσο μας έλειψες ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου!