Το πρώτο από τα 3 must win παιχνίδια κατάφερε και κέρδισε ο ΑΡΗΣ μας αξιοποιώντας στο έπακρο την δύναμη της έδρας του! Ο Ηρακλής αν και μας αιφνιδίασε με την ευστοχία του στα τρίποντα στο Α ημίχρονο, στην συνέχεια η θέληση των παικτών μας υπερίσχυσε και η νίκη έστω και λίγο αγχωτικά βάφτηκε κίτρινη. Καθοριστικός ο Μπράουν που άλλαξε το μομέντουμ του αγώνα και απέδειξε για ακόμη μια φορά ότι δεν πρέπει να βγαίνει από το παρκέ εκτός και αν το ζητήσει ο ίδιος!

Με εκνευριστική ευστοχία έξω από τα 6.75 ξεκίνησε ο Ηρακλής με όλους όσους παρακολουθούσαν το παιχνίδι να απορούν με την ρέντα των αντιπάλων όταν παίζουν απέναντι μας. Το 5-18 έδειξε από νωρίς ότι η ομάδα αν δεν άλλαζε δραστικά την εικόνα της δεν θα απέφευγε το μοιραίο. Ευτυχώς αυτή τη φορά το αντιλήφθηκε εγκαίρως ο Καμπερίδης και με 2 σημαντικές κινήσεις κατάφερε να αντιστρέψει την κατάσταση. Η αρχή της αντεπίθεσης έγινε με την είσοδο του Μπράουν που για κάποιον λόγο δεν ξεκινάει βασικός… Ο βραχύσωμος Αμερικανός κατάφερε να δώσει ταχύτητα στην ομάδα αλλά και πόντους στην επίθεση συμπαρασύροντας και του συμπαίκτες του. Η καθοριστική όμως κίνηση ήταν η αλλαγή στην αμυντική προσέγγιση του αγώνα με ένα πρέσινγκ με παγίδες στα 3/4 του γηπέδου. Άμυνα που προβλημάτισε πολύ την ομάδα του Ηρακλή και την οδήγησε στο να χάσει τη συγκέντρωση. Με τον Μπράουν να συνεχίζει να σκοράρει, τον Μποχωρίδη να αφυπνίζεται και τους Ντραγκίσεβιτς και Μόρις να δίνουν πολύτιμες βοήθειες καταφέραμε να ροκανίσουμε τη διαφορά, να προσπεράσουμε και να φθάσουμε στο φινάλε του αγώνα με ένα μαξιλαράκι ασφαλείας. Στο τέλος αν και οι παίκτες μας έκαναν τα εύκολα δύσκολα τελικά απέφυγαν την αυτοκτονία και πήραν τη νίκη. Παρά τη νίκη η ομάδα δεν πείθει. Ναι μεν σήμερα είδαμε μια μεγαλύτερη προσπάθεια στην άμυνα αλλά η συνολική εικόνα δεν ήταν καλή. Ανεξαρτήτως του αν θα ενισχυθούμε ή όχι θα πρέπει ο Καμπερίδης να κάτσει να δουλέψει με τους παίκτες του και να αλλάξουν ριζικά κάποια πράγματα στην ομάδα. Δεν γίνεται να παίζουμε άμυνα επιλεκτικά, δεν γίνεται στην επίθεση να μην υπάρχει πλάνο, δεν γίνεται ο Φιτζπάτρικ να μην έχει ρόλο στην ομάδα, δεν γίνεται ο Μπράουν να είναι η αλλαγή του Μόρις και πάντα η ομάδα να ξεκινάει τα παιχνίδια κυνηγώντας το σκορ με ψυχολογικό μειονέκτημα.

Παιχνίδι χωρίς γυρισμό ήταν το σημερινό και ευτυχώς η ομάδα αν και δεν έδειξε κάτι το ιδιαίτερο κατάφερε και πήρε τη νίκη. Μια νίκη πολύτιμη που όμως αν δεν αλλάξουμε ριζικά την εικόνα μας πιθανόν να μην έχει και αντίκρισμα. Απαραίτητη η ενίσχυση αλλά και το ξεκαθάρισμα των ρόλων στο υπάρχον ρόστερ. Συνεχίζουμε και παλεύουμε μέχρι το τέλος γιατί μπάσκετ χωρίς ΑΡΗ δεν υπάρχει!

ΥΓ. Καραμέλα έχει καταντήσει αυτό με τον κόσμο που τάχα… δεν στηρίζει την ομάδα. Με τον ΑΡΗ σκιά  της ένδοξης ιστορίας του να ξεφτιλίζεται σε ένα απαξιωμένο και αστείο πρωτάθλημα που διεξάγεται μεταξύ συγγενών και φίλων αυτοί οι 4000 με 4500 φίλοι της ομάδος είναι ήρωες και όαση για το Ελληνικό μπάσκετ.

Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Παλέ όπως τονίζει ο σύνδεσμος… όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην παναρειανή συστράτευση για την σωτηρία του Αυτοκράτορα. Σε ένα φλογισμένο Παλέ όπου η ομάδα μας με τη στήριξη του κόσμου θα πρέπει να  κερδίσει τον Ηρακλή και να κάνει το πρώτο και πιο αποφασιστικό βήμα για τη σωτηρία του.  Η διοίκηση πρωτοδικείου  είναι κοντά στην άρση των μπαν και στην ενίσχυση της ομάδος κάτι που δείχνει ότι υπάρχει πίστη ότι ο ΑΡΗΣ μπορεί και πρέπει να το γυρίσει!

Οι 3 νίκες στα επόμενα 3 παιχνίδια είναι μονόδρομος  για να έχουμε ελπίδες με το πρώτο παιχνίδι να φαίνεται και το πιο δύσκολο. Ο Ηρακλής αν και αρκετά ασταθής στην απόδοση του είναι σε καλύτερη κατάσταση από την ομάδα, συν ότι το γρήγορο αγωνιστικό του στυλ δεν μας ταιριάζει… Κάτι που θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη του ο Σάββας Καμπερίδης και μαζί με τους παίκτες του να ψάξουν τους τρόπους ώστε στην άμυνα να παρουσιαστούμε καλύτεροι. Εκεί πονάει η ομάδα, εκεί πρέπει να βρει τις λύσεις ο Καμπερίδης, σε αυτό το κομμάτι οι παίκτες θα πρέπει να δώσουν το κάτι παραπάνω. Αν δεν παίξεις άμυνα όσους συνδυασμούς και σπουδαία καλάθια και αν βγάλεις στην επίθεση δεν θα έχει αντίκρισμα.  Το είδαμε σε πολλά παιχνίδια φέτος, το είδαμε και κόντρα στον συμπολίτη όπου στην επίθεση ήμασταν καλοί αλλά στην άμυνα τραγικοί.  Θα παίξουν πιο σκληρά όλοι στην άμυνα; θα θυσιαστούν κάποιοι παίκτες με τα φάουλ που θα κάνουν στα ατού του αντιπάλου; Θα γίνουν πιο έξυπνες παγίδες;  άγνωστος ο τρόπος αλλά η ουσία είναι ότι δεν θα πρέπει να ξαναδούμε τον ΑΡΗ να ελπίζει ότι απλά ο αντίπαλος δεν θα βάλει τα σουτ…  Ώρα να βγει μπροστά ο Μποχωρίδης, ώρα να δούμε τον Γκετσεβίτσιους να παίρνει περισσότερα σουτ, ώρα να αφήσει ο Καμπερίδης τον Μπράουν να κάνει το παιχνίδι του. 

Ο  ξεσηκωμός του κόσμου ενόψει του αγώνα με τον Ηρακλή αλλά και  οι κινήσεις που γίνονται για την ενίσχυση  της ομάδος οδηγούν στον δρόμο της επιβίωσης! Μια επιβίωση που επιβάλλει το 3 στα 3 στα επόμενα παιχνίδια αρχίζοντας από το παιχνίδι του Σαββάτου. Ο ΑΡΗΣ πρέπει να μείνει όρθιος και χωρίς λιγοψυχίες να παλέψει με όλες του τις δυνάμεις. ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΑΛΕ!

ΥΓ. Είτε τα γράφει ο κάθε Παπαδογιάννης (http://www.gazzetta.gr/basketball/basket-league/article/1432081/matomeno-mas-tsirko) είτε όχι δεν αλλάζει κάτι και αυτό φάνηκε στην περίπτωση του Ολυμπιακού όπου κανείς δεν συγκινήθηκε. Ίσα ίσα κάποιες ομαδούλες φαίνεται να απολαμβάνουν  την προσπάθεια τους να μπουν στα πλέιοφς ή στην τετράδα της Basket League.  Έχει όμως ο καιρός γυρίσματα…

ΥΓ2. Αδύναμος κρίκος ο Μόρις από την αρχή της χρονιάς.

Η γνωστή κακή περιφερειακή άμυνα σε συνδυασμό με την εκπληκτική βραδιά που βρέθηκαν τα δυνατά όπλα του μπαογκ οδήγησαν σε μια εύκολη ήττα σε ένα παιχνίδι όπου η νίκη είχε ξεχωριστή βαθμολογική σημασία. Σε δυσμενή θέση η ομάδα που φωνάζει ότι για να ανατρέψει την κατάσταση απαιτούνται αλλαγές.

Είχαμε τονίσει πριν από το παιχνίδι ότι η περιφερειακή άμυνα πάνω στα ατού του συμπολίτη θα ήταν ένα από τα στοιχεία που θα έκριναν την αναμέτρηση αλλά όπως φάνηκε στο παρκέ παρουσιαστήκαμε τραγικοί σε αυτό το κομμάτι. Ο Σόρτερ εκμεταλλεύτηκε την κακή αμυντική μας λειτουργία, βρήκε τους χώρους που ήθελε και άρχισε να φορτώνει το καλάθι μας… δίνοντας τον αέρα και στους Σμιθ, Μπράουν και Μπεστ να κάνουν κάτι ανάλογο κυρίως βομβαρδίζοντας έξω από τα 6.75. Ο Καμπερίδης έδειξε σε κάποια φάση να έχει ένα planbμε τον Σιδηροηλία σε ειδική αποστολή αλλά τελικά και αυτό ήταν μια σπασμωδική κίνηση. Το ποσοστό του μπάογκ στα τρίποντα ήταν σχεδόν σε όλο το παιχνίδι πάνω από το 50% και αυτό ήταν αρκετό για να έρθει εύκολα η ήττα σε ένα παιχνίδι όπου η νίκη θα ήταν καθοριστική για τη συνέχεια. Η καλή επιθετική λειτουργία μας σε μεγάλο κομμάτι του αγώνα μας επέτρεψε να μην χάσουμε από νωρίς την επαφή με το σκορ αλλά όταν δεν παίζεις καθόλου άμυνα και ο αντίπαλος  σου βρίσκεται σε εξαιρετική βραδιά τότε δεν έχεις καμία τύχη. Λίγος ο Μιλόσεβιτς, λίγος ο Φιτζπάτρικ που αδικαιολόγητα δεν πήρε χρόνο συμμετοχής, λίγος ο Μόρις που απλά απέδειξε ξανά ότι στα δύσκολα δεν μπορεί όπως και ο Φλιώνης… Μόνο κάποια ξεσπάσματα στην επίθεση από τον Γκετσεβίτσιους και τον Σλαφτσάκη που όμως στην άμυνα αποδείχθηκαν "τρύπες" για   την ομάδα. Προσπάθησε ο Μποχωρίδης όμως δεν πήρε τις πρωτοβουλίες που έπρεπε αν και του ταίριαζε το παιχνίδι. Ξεχώρισε ο Ντραγκίσεβιτς που στάθηκε στο ύψος του όπως και  ο Μπράουν που για κάποιο λόγο αν και μπήκε ζεστός έπαιξε μόλις 21' …  Εμφανώς κακή η προετοιμασία για αυτό το παιχνίδι από τον Καμπερίδη και τους παίκτες του όπως και η διαχείριση του ρόστερ κατά τη διάρκεια του αγώνα που φώναζε απόγνωση…

Κατώτερος των περιστάσεων παρουσιάστηκε και σήμερα ο ΑΡΗΣ μας και γνώρισε εύκολα την ήττα στο ντέρμπι. Με την πλάτη στον τοίχο βρίσκεται η ομάδα με το επόμενο στραβοπάτημα να οδηγεί στον γκρεμό. Ξεκάθαρα απαιτούνται αλλαγές για να σωθεί η παρτίδα. Μονόδρομος το 2 στα 2 στα επόμενα παιχνίδια για να δούμε που βρισκόμαστε. Η προσπάθεια δεν τελειώνει εδώ και όλοι μαζί θα πρέπει να παλέψουμε μέχρι τέλους όπως αρμόζει στην ιστορία αυτού του συλλόγου και του κόσμου του.

ΥΓ. Απαραίτητη προϋπόθεση για οποιαδήποτε κίνηση είναι να υπάρχουν χρήματα. Ίσως  κάποια αποδέσμευση ενός μεγάλου συμβολαίου όπως αυτό του Μόρις να βοηθούσε την κατάσταση…

ΥΓ2. 4 γκολ ήταν αρκετά για να γεμίσει το κρατικό γήπεδο της Πυλαίας από περαστικούς μπαογκτζήδες που είπαν να θυμηθούν και άλλα αθλήματα. Άλλωστε ο γιατρός μετά το σαββατιάτικο κάζο συνέστησε από μπάσκετ μέχρι χάντμπολ και ποδηλασία τουλάχιστον για 72ώρες.

Σε δεινή κατάσταση βρίσκει το ξεκίνημα του 2020 τον μπασκετικό ΑΡΗ μας και όσο και αν τα μηνύματα για αυτή την εξέλιξη υπήρχαν από το καλοκαίρι έστω και αυτή τη στιγμή η ομάδα οφείλει να αλλάξει την κατάσταση. Και για να γίνει αυτό οι νίκες είναι μονόδρομος αρχίζοντας από το ντέρμπι της Κυριακής με τον συμπολίτη στο παλατάκι(ή καλύτερα πελατάκι). Όταν απέναντι μας έχουμε τον εξίσου τραγικό συμπολίτη συγκάτοικο στην ουρά της βαθμολογίας τότε η νίκη έχει διπλή αξία. Και αυτό είναι το μοναδικό που πρέπει να σκέφτονται ο Σάββας Καμπερίδης και οι παίκτες του ενόψει της αναμέτρησης της Κυριακής!

Χωρίς προβλήματα εν μέσω εορτών πραγματοποιήθηκε η προετοιμασία του ΑΡΗ μας και αυτό είναι ένα πρώτο ενθαρρυντικό στοιχείο για αυτό το κρίσιμο παιχνίδι. Η περιφερειακή άμυνα του συμπολίτη είναι τραγική και ο Μπόχω μαζί με τον Μπράουν θα έχουν την ευκαιρία να κάνουν τα δικά τους. Ενώ και οι Ντραγκίσεβιτς, Μιλόσεβιτς και Φιτζπάτρικ θα  είναι παίκτες-κλειδιά μιας και στα αμυντικά matchupπου αναμένεται να γίνουν φαίνεται να έχουν πλεονέκτημα. Ο μπαογκ είναι μια κακή ομάδα ποιοτικά όπου δεν έχει κάποια αγωνιστική ταυτότητα να επιδείξει πέρα από τις προσωπικές εξάρσεις κάποιων παικτών του.  Και εκεί ακριβώς θα πρέπει να επικεντρωθεί η άμυνα μας ώστε να αποσυντονίσουμε τα βασικά τους όπλα.  Στην Πάτρα παρουσιαστήκαμε "αδιάβαστοι" αν και υπήρχε σημαντική διαφορά δυναμικότητας, την Κυριακή όμως και η κάθε λεπτομέρεια μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο. Σημαντικό στοιχείο θα είναι η συγκέντρωση των παικτών μας όπου θα πρέπει να έχουν ήδη γνώση για τις ιδιαίτερες συνθήκες που πιθανόν να συναντήσουν. Από το γνωστό κλίμα εκφοβισμού υπό την ανοχή όλων των "διοργανωτών" έως και την διαιτησία που θα προσπαθήσει να εκνευρίσει από νωρίς τους παίκτες μας. Αυτά είναι τα στοιχεία που θα κάνουν την διαφορά μιας και σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο ο ΑΡΗΣ είναι ένα κλικ πιο ψηλά από τον μπαογκ.

Χωρίς λαϊκούς ξεσηκωμούς, εμβάσματα μέσω Ροστόφ και "πράσινες πλάτες" ο ΑΡΗΣ κατεβαίνει σε ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι όπου η νίκη θα σημάνει και την έναρξη της αντεπίθεσης. Αν υπάρχει μια ομάδα καθαρά αγωνιστικά όπου μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητας ότι είναι χειρότερη από τον φετινό ΑΡΗ αυτός είναι ο δύσμοιρος μπαογκ. Βγάζουμε δύναμη και τσαμπουκά από τα αποδυτήρια, πουλάμε τρέλα στο "πελατάκι" και επιστρέφουμε με μια νίκη ξεχωριστής βαθμολογικής(και όχι μόνο) σημασίας κοιτάζοντας το 2020 με μεγαλύτερη αισιοδοξία! ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΜΟΥ!

Δεν μπόρεσε ο ΑΡΗΣ μας να ακολουθήσει τον ρυθμό του Προμηθέα γνωρίζοντας μοιρολατρικά άλλη μια ήττα. Η κακή αμυντική λειτουργία σχεδόν σε όλη την διάρκεια του αγώνα και η έλλειψη συγκέντρωσης όταν φθάσαμε στο -7 έκριναν την αναμέτρηση. Προβληματισμός για την εικόνα της ομάδος αλλά και τα "περίεργα" αποτελέσματα σε άλλα γήπεδα.

Τον ΑΡΗ να παλεύει με όλες του τις δυνάμεις περιμέναμε να δούμε στην Πάτρα αλλά μέχρι να συμβεί αυτό ήταν ήδη αργά. Η άμυνα με τα μάτια στο πρώτο δεκάλεπτο έδωσε την ψυχολογική ώθηση στους παίκτες του Προμηθέα να  πετύχουν εύκολους πόντους από κοντά και στη συνέχεια να σουτάρουν και από μακριά με εκπληκτικά ποσοστά. Απορίας άξιο η αντίδραση της ομάδος μας σε όλο αυτό το διάστημα που έδειχνε ανήμπορη να αντιδράσει αλλά και "αδιάβαστη" σχετικά με τον τρόπο που αγωνίζεται ο αντίπαλος. Κάτι ανάλογο φάνηκε να συμβαίνει και στον πάγκο της ομάδος με τον Καμπερίδη να παραμένει θεατής για αρκετή ώρα μέχρι να αποφασίσει να αλλάξει κάτι στο παιχνίδι μας. Η είσοδος του αφηνιασμένου Μπράουν αφύπνισε τον ΑΡΗ όπου έδειξε σημεία ζωής. Ωστόσο το ανακάτεμα της τράπουλας από τον Καμπερίδη που ξέχασε τον Μπράουν πολύ ώρα στον πάγκο και γενικότερα επέμεινε σε παίκτες που δεν τραβούσαν στοίχισε…  Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Μιλόσεβιτς που πραγματοποίησε μετριότατο παιχνίδι αλλά πήρε σαφώς παραπάνω χρόνο από τον Φιτζπάτρικ που έδειχνε να κολλάει πιο πολύ στη σημερινή αναμέτρηση. Ενώ ξανά και όταν η ομάδα μείωσε από τους 16 στους 7 δεν φάνηκε να υπάρχει η στοιχειώδη ψυχραιμία  ώστε να μπούμε στην διεκδίκηση της νίκης. Προσπάθησε ο Ντραγκίσεβιτς αν και οι διαιτητές τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση έδειξαν να τον έχουν "στοχεύσει" σφυρίζοντας ότι να ναι στις φάσεις που συμμετείχε. Αν και έδειξε κάποια καλά στοιχεία ο Μόρις τελικά φάνηκε να απολαμβάνει περισσότερο το φινάλε της αναμέτρησης όπου έχοντας απέναντι του τα "δεύτερα" του Προμηθέα έκανε ότι ήθελε.

Διδακτική η σημερινή ημέρα για τον ΑΡΗ σε πολλά επίπεδα. Σίγουρα απαιτείται περισσότερη προσπάθεια και βελτίωση ώστε να διεκδικήσουμε τις νίκες σε όλα τα εναπομείναντα παιχνίδια ανεξάρτητα από  αντιπάλους και έδρες(ο Θεός να τις κάνει έδρες). Από την άλλη όμως θα πρέπει ο ΑΡΗΣ(και η νέα διοίκηση) να έχει το νου του σε όλα όσα γίνονται γύρω του αλλά και να απαιτήσει καλύτερες διαιτησίες στα παιχνίδια του μιας και είναι ολοφάνερο ότι δεν σε σέβεται κανείς...

ΥΓ. Υπερπλήρης ο Προμηθέας σαν ομάδα αναμφίβολα ήταν καλύτερος από εμάς σήμερα. Παρόλα αυτά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τον τρόπο που σφύριζαν κατά το δοκούν οι διαιτητές.  Επέτρεψαν την υπερβολική πίεση με πολλά φάουλ των παικτών του Προμηθέα στην περιφέρεια ενώ στην επίθεση έκλειναν τα μάτια στα συνεχόμενα φάουλ κάτω από το καλάθι.

ΥΓ2. Λίγο ρε από την τρέλα του κόσμου να είχε αυτή η ομάδα, που σήμερα πάλι μάγεψε με την παρουσία του στην Πάτρα!

Κόντρα σε μια από τις πιο δυνατές ομάδες του πρωταθλήματος ο ΑΡΗΣ μας θα διεκδικήσει τις όποιες πιθανότητες έχει για νίκη  εκμεταλλευόμενος τον αέρα αλλαγής που φυσάει εδώ και λίγο καιρό στο Παλέ. Το παιχνίδι είναι δύσκολο αλλά οι παίκτες του Σάββα Καμπερίδη έχουν αντιληφθεί ότι η κατάσταση απαιτεί νίκες έκτος προγράμματος και αυτό ακριβώς θα παλέψουν να πετύχουν στην Πάτρα. Συνεπής η διοίκηση στις δεσμεύσεις της προς του παίκτες με πληρωμές μέρους των οφειλών.

Ο Προμηθέας όπως και πέρσι είναι μια δυνατή ομάδα με πλήρες ρόστερ και με μια διοίκηση που κάνει σταθερά και προσεκτικά βήματα. Η απόκτηση του Μαυροκεφαλίδη από τον Ιωνικό δείχνει ότι υπάρχουν φιλοδοξίες και δικαιολογημένα είναι το φαβορί για τη 2η θέση του πρωταθλήματος. Όλα αυτά όμως δεν θα πρέπει να απασχολούν την ομάδα μας μιας και ο ΑΡΗΣ είναι υποχρεωμένος όταν βρίσκεται πάνω στο παρκέ να αφήνει τα προβλήματα του στην άκρη. Και όταν μιλάμε για το σημερινό ελληνικό πρωτάθλημα χαμηλού επιπέδου… καμία ομάδα δεν είναι ανίκητη και οι εκπλήξεις διαδέχονται η μια την άλλη. Με αυτή την λογική οι παίκτες μας πρέπει να τα δώσουν όλα και αν παρουσιαστεί η ευκαιρία για νίκη μπροστά τους, να την αρπάξουν από τα μαλλιά. Ναι ο Προμηθέας είναι πιο δυνατός αλλά όταν μιλάμε για μια ομάδα που ηττήθηκε στο Ρέθυμνο και πριν λίγες ημέρες συμπτωματικά δεν ηττήθηκε από τον συγκάτοικο μας στην ουρά της βαθμολογίας μπάογκ τότε τα πάντα είναι πιθανά. Στα τελευταία παιχνίδια φαίνεται μια αλλαγή αγωνιστικής νοοτροπίας πάνω στο παρκέ που πηγάζει τόσο από την παρουσία του Καμπερίδη όσο και από την αποχώρηση του Γουλιέλμου. Παράλληλα η συνεισφορά των Μπράουν και Φιτζπάτρικ στο παιχνίδι μας ολοένα γίνεται και μεγαλύτερη και αυτό είναι ένα στοιχείο που μας κάνει αρκετά απρόβλεπτους. Σε αυτό το απρόβλεπτο πρέπει να ποντάρει ο ΑΡΗΣ, να αιφνιδιάσει τους παίκτες του Προμηθέα και να φύγει με μια καθοριστική νίκη εκεί που δεν θα το περιμένει κανείς. Όσο δύσκολο και αν είναι, ο ΑΡΗΣ μπορεί και πρέπει να παλέψει για τη νίκη με όλες του τις δυνάμεις!

Ξεκάθαρο φαβορί είναι ο Προμηθέας στην αναμέτρηση του Σαββάτου χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι ο ΑΡΗΣ δεν πρέπει να τα δώσει όλα για τη νίκη. Άλλωστε σε αυτό το άθλιο πρωτάθλημα τίποτα δεν πρέπει να θεωρείτε δεδομένο και οι εκπλήξεις διαδέχονται η μια την άλλη. Κάτι φαίνεται να αλλάζει πάνω στο παρκέ, είμαστε ανεβασμένοι και πρέπει να το παλέψουμε. Ώρα να κάνει και ο ΑΡΗΣ μας την δική του έκπληξη και να κεράσει χαμόγελα και αισιοδοξία ενόψει της νέας χρονιάς! ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!