Κατάθεση ψυχής είδαμε σήμερα από τους παίκτες του ΑΡΗ που με μια παθιασμένη εμφάνιση τσαλαπάτησε την ΑΕΚ. Τι και αν έλειπαν κάμποσοι παίκτες του και διαιτητές έσπρωχνα τον αντίπαλο… οι παίκτες του Καστρίτη τον χαβά τους, με το πόδι καρφωμένο στο γκάζι! Σημαντική νίκη που εξασφαλίζει την ηρεμία στην ομάδα για να δει πιο καθαρά τη συνέχεια του πρωταθλήματος.

Η ΕΜΜΟΝΗ ΣΤΟΝ ΚΑΜΑΡΑ ΣΤΟΙΧΙΣΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ

Ναι μεν η ομάδα έχει σημαντικές απουσίες αλλά το πώς διαχειρίζεται τους εναπομείναντες παίκτες ο προπονητής είναι άλλο θέμα. Κάπως έτσι για ακόμη ένα παιχνίδι ο Γ.Καστρίτης έδειξε υπερβολική εμπιστοσύνη σε έναν παίκτη που χωρίς ίχνος λογικής βρέθηκε στον ΑΡΗ(και την basket league) με αποτέλεσμα ο ΑΡΗΣ απέναντι στην φρέσκια στο ξεκίνημα ΑΕΚ να μοιάζει αργός και ανήμπορος να παίξει μια άμυνα ζώνης. Σε καμία περίπτωση δεν φταίει ο κάθε Καμαράς(που προσπαθεί όσο μπορεί) αν πέφτει τέτοιο βάρος πάνω του αλλά αν ο προπονητής δεν μπορεί να διακρίνει έστω την διαφορά στα αθλητικά προσόντα που έχει με τον Λόκετ και πως καθυστερεί ολόκληρη την αμυντική λειτουργία τότε υπάρχει πρόβλημα. Οι 30 πόντοι που δεχθήκαμε από τα πολλά αμαρκάριστα μακρινά σουτ ήταν το αποτέλεσμα αυτής της εμμονής.

ΛΟΚΕΤ, ΤΖΟΥΣΤΟΝ ΚΑΙ ΠΑΡΤΙ ΑΠΟ ΝΕΤΖΗΠΟΓΛΟΥ!

Και κάπου εκεί στο 2^ο δεκάλεπτο με το +8 υπέρ της ΑΕΚ να μοιάζει με θηλιά στο λαιμό μας τα πάντα άλλαξαν με την είσοδο του Λόκετ! Ναι ο Λόκετ σήμερα ήταν ο παίκτης που γύρισε τον διακόπτη της ομάδος και παρέσυρε τους συμπαίκτες του σε έναν φρενήρη ρυθμό. Σκυλίσια άμυνα, κλεψίματα, αιφνιδιασμοί, ασίστ μέχρι και τρίποντο! Τη σκυτάλη πήρε ο Νετζήπογλου που ουσιαστικά «τελείωσε» την ΑΕΚ με τα συνεχόμενα κλεψίματα και πόντους του. Σε όλο αυτό πάρτι που στήθηκε μέχρι το τέλος του αγώνα σημαντική παρουσία είχε ο Τζούστον που έκλεισε την παρένθεση των κακών εμφανίσεων αλλά και ο Κάουαν που κράτησε όρθια την ομάδα όταν η μπάλα έκαιγε. Σε μέτρια ημέρα ο Χάνλαν αλλά ακόμη και έτσι καταφέρνει πάντα να είναι σημαντικός.

ΕΧΕΙ Ο ΚΑΣΤΡΙΤΗΣ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ

Όσο και αν διαφωνούμε για κάποιες επιλογές του προπονητή φέτος δεν παύει να αναγνωρίζουμε το έργο του. Ο Γιάννης Καστρίτης παρά το πενιχρό μπάτζετ, τους σημαντικούς τραυματισμούς, την ξαφνική αποχώρηση του Κέλι και την αδυναμία ενίσχυσης έχει τον τρόπο του να παίρνει το κάτι παραπάνω από όποιους παίκτες έχει τη διάθεση του. Για βαθμολογίες ή οτιδήποτε άλλο έχει να κάνει με τον ΑΡΗ και τους «στόχους» του δεν μπορούμε να πούμε και πολλά… αλλά για το ότι έχει καταφέρει να παρουσιάσει ένα θελκτικό σύνολο που σε κερδίζει με την μαχητικότητα του, πρέπει να του πούμε ένα μεγάλο μπράβο! Μακάρι να μας αφήσουν τα προβλήματα στην άκρη και να δούμε έναν ακόμη καλύτερο ΑΡΗ στη συνέχεια.

ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΗΝ ΗΡΕΜΙΑ ΤΟΥ

Σαρωτικός ο ΑΡΗΣ σήμερα απέναντι στην ΑΕΚ δεν την άφησε ούτε για μια στιγμή να πιστέψει ότι μπορεί να φύγει από το Παλέ με τη νίκη! Με ένα αστείρευτο πάθος για νίκη, έπνιξε την ΑΕΚ με την άμυνα και την ανάγκασε στο τέλος να τα παρατήσει αποδεχόμενη την ανωτερότητα μας. Τρελό πάρτι στο Παλέ με τον κόσμο να επιστρέφει στο γήπεδο πιο μαζικά και να το απολαμβάνει!

Δεν κατάφερε να πάρει τη νίκη στη Ρόδο ο αποδεκατισμένος ΑΡΗΣ παρόλο που άφησε τα   προβλήματα του στην άκρη παλεύοντας  με όλες του τις δυνάμεις. Οι 3 διαιτητές από το ξεκίνημα του αγώνα επιδόθηκαν σε ένα ρεσιτάλ κακής διαιτησίας με θύμα τον ΑΡΗ. Και αυτός ο ΑΡΗΣ σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να κερδίζει και τους διαιτητές…

ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΠΑΛΕΨΕΙ

Αν και ξένισε για ακόμη μια φορά η εμμονή του Καστρίτη με τον Καμάρα που τον ξεκίνησε μέχρι και βασικό η εξέλιξη του παιχνιδιού δικαίωσε τον κόουτς. Η ομάδα μπήκε δυνατά και έδειξε ότι δεν ήρθε στη Ρόδο για να χάσει αλλά ούτε και να κρυφθεί πίσω από τα προβλήματα της. Βρίσκοντας λύσεις από τον Κάουαν, τον Χάνλαν αλλά και τον Καμάρα(!!!) ο ΑΡΗΣ κατάφερε να φθάσει στο +9 στο Β δεκάλεπτο πείθοντας ότι μπορεί να φύγει με τη νίκη κόντρα σε όλα τα προγνωστικά.

Η ΓΝΩΣΤΗ ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΚΑΙ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΛΥΣΕΩΝ

Οι κακές συνήθειες όμως δύσκολα κόβονται και ο ΑΡΗΣ πιστός σε αυτές έχασε τη συγκέντρωση του σε άμυνα και επίθεση. Ξαφνικά σαν να γύρισε διακόπτης η ομάδα σταμάτησε να παίζει καλή άμυνα και στην επίθεση πήγαινε διαρκώς σε λύσεις απελπισίας. Όλα αυτά με μερικά «κενά» σκυλίσιας άμυνας, κλεψιμάτων και κρίσιμων πόντων που έδειχναν ότι θα το παλέψουμε μέχρι το τέλος. Όταν όμως έχει μόνιμα από την αρχή του αγώνα τον βραχνά της διαιτησίας να σε πνίγει κάποια στιγμή θα λυγίσεις. Και αυτή η στιγμή πιθανόν να ήταν η τεχνική ποινή από το πουθενά στον Κάουαν. Ένα από τα πολλά περίεργα σφυρίγματα που δεν επέτρεψαν στην ομάδα μας να βρει ρυθμό και να διεκδικήσει στα ίσια την νίκη μέχρι το τέλος.

ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΦΤΑΝΟΥΝ ΟΙ ΑΠΟΥΣΙΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ

Εξαρχής η αποστολή στη Ρόδο ήταν δύσκολη λόγω των πολλών απουσιών και ιδιαίτερα αυτής του Κέλι. Οι 3 διαιτητές όμως φρόντισαν να την κάνουν αδύνατη επιβεβαιώνοντας την ανικανότητα που τους χαρακτηρίζει αλλά και το «κόμπλεξ» με τον ΑΡΗ. Κακός ο ΑΡΗΣ με κάποιες μικρές αναλαμπές από μπάσκετ, αλλά με τόσα προβλήματα τι να απαιτήσεις;

ΥΓ. Κανόνας πλέον στο ελληνικό μπάσκετ τα παιχνίδια να κρίνονται σύμφωνα με τις διαθέσεις των διαιτητών.

Πολύτιμη νίκη που εξασφαλίζει την ηρεμία στην ομάδα πιθανόν και έως το τέλος της σεζόν πήρε ο ΑΡΗΣ μας κόντρα στον Ιωνικό με 79-75! Συγχαρητήρια στον κόουτς και τους παίκτες του που παρά τις σημαντικές απουσίες ανταποκρίθηκαν στις συνθήκες του αγώνα!

Αξίζει να σημειωθεί ότι και αυτή η αγωνιστική ήταν αφιερωμένη στη μνήμη του Άλκη και κατά των φαινομένων οπαδικής βίας.

ΥΓ. Όσο η δικαιοσύνη καθυστερεί να κάνει το χρέος της και  δολοφόνοι του Άλκη συνεχίζουν να κυκλοφορούν ελεύθεροι, η διάθεση για αγωνιστική ανάλυση περιττεύει.

Αρκετά ανταγωνιστικός ο ΑΡΗΣ απέναντι στον Ολυμπιακό παρά τις πολλές και σημαντικές απουσίες. Πάλεψαν οι παίκτες του Γ.Καστρίτη  όσο τους το επέτρεψαν οι συνθήκες.  Φυσικά και «δεν δικαιούται» ο αδύναμος ΑΡΗΣ να διαμαρτύρεται για την διαιτησία κόντρα στον δυνατό και φορμαρισμένο Ολυμπιακό αλλά ίσως η μπασκετική κοινότητα που διαρκώς συρρικνώνεται να πρέπει να προβληματιστεί με μερικά πραγματάκια από το σημερινό παιχνίδι… Όταν κρίνονται αναμετρήσεις στο τελευταίο δευτερόλεπτο με αμφιλεγόμενες αποφάσεις αρνούνται πεισματικά να συμβουλευτούν το VAR(?) και όταν ο παίκτης του Ολυμπιακού(ή του Παναθηναϊκού) σας το ζητάει εσείς γυρίζετε μέχρι και τον χρόνο πίσω για να αποδώσετε «δικαιοσύνη». Και πως γίνεται να χρεώνεται ο Χάνλαν σε αυτή τη φάση αντιαθλητικό και στο Β ημίχρονο σε ίδια και ακόμη πιο σκληρή φάση που σφυρίζετε φάουλ εις βάρος του Ολυμπιακού να είναι απλό?!?!?! Α, και να μην ξεχάσουμε να αναφερθούμε στον Ηλία Καρπάνο που σήμερα συστήθηκε στην μπασκετική Ελλάδα.

ΥΓ. Όσο η δικαιοσύνη αργεί, η διάθεση για αγωνιστικό σχολιασμό παραμένει περιορισμένη. Καλές οι συλλήψεις αλλά μέχρι να πέσουν οι βαριές ποινές, διαλυθεί οριστικά η εγκληματική οργάνωση και ασχοληθείτε με τους ηθικούς αυτουργούς δεν θα ηρεμήσουμε.

ΥΓ2. Ο δημοσιογράφος που πήρε συνέντευξη από τον Μπαρτζώκα μάλλον πριν λίγο είχε προσγειωθεί στο Ελλαδιστάν. Κανένα ενδιαφέρον για τον σεβασμό και την κατάθεση ψυχής του Μπαρτζώκα, παρά μόνο για το δύσκολο πρόγραμμα του Ολυμπιακού. Ρε θα μας τρελάνετε εκεί στην κρατική?

Την αστάθεια του σε άμυνα και επίθεση πλήρωσε ο ΑΡΗΣ κόντρα στον Παναθηναϊκό γνωρίζοντας την ήττα με το ευρύ 103-83. Ο ΑΡΗΣ το πάλεψε όσο μπορούσε αλλά για ακόμη μια φορά φάνηκε ανέτοιμος και αδύναμος να ανταποκριθεί σε ένα εξαρχής δύσκολο παιχνίδι.

ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΟ ΚΑΚΟ ΤΟΥ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Αμέτρητες φορές έχουμε τονίσει πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η ψυχολογία και ο τρόπος με τον οποίο μπαίνει η ομάδα στο παιχνίδι. Όταν ξεκινάς με ένα εύκολο -15 στα πρώτα λεπτά τότε λογικό είναι οι αντίπαλοι να σουτάρουν με άλλον αέρα ενώ εσύ από νωρίς βρίσκεσαι με την πλάτη στον τοίχο. Οι παίκτες του Γ.Καστρίτη δεν μπήκαν πνευματικά έτοιμοι στο παιχνίδι, δεν κράτησαν σε αργό τέμπο το παιχνίδι και το πλήρωσαν.

ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΜΕ “BALLS”

Ο ΑΡΗΣ έκανε την έκπληξη στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος με μια επική ανατροπή από το -19. Σε εκείνο το παιχνίδι έβγαλε η ομάδα αντίδραση, είχε μεγάλα σουτ αλλά υπήρχαν και 3 διαιτητές που κόντρα σε ότι μας έχουν συνηθίσει δεν προστάτευσαν τον Παναθηναϊκό. Αντιθέτως σε αυτό το παιχνίδι οι διαιτητές σφύριζαν όπως κάνουν σχεδόν πάντα με άλλα μέτρα και άλλα σταθμά. Τι και αν έπαιζε ο ΑΡΗΣ άμυνα με τα μάτια, ακόμη και η ανάσα δινόταν φάουλ. Δινόταν φάουλ με ευκολία πρέπει ο αντίπαλος μας να αποκτήσει μια μεγάλη διαφορά ευκολίας και όποτε ο ΑΡΗΣ έβγαζε αντίδραση. Αντίδραση που έβγαλε και χθες μειώνοντας στο 4^ο δεκάλεπτο στους 7 πόντους. «Συμπτωματικά» όποτε το παιχνίδι πήγαινε να γίνει ανταγωνιστικό τα σφυρίγματα ήταν πάντα εις βάρος μας. Και αυτό δεν έχει σχέση αν μιλάμε για έναν αδύναμο ΑΡΗ κόντρα σε έναν πιο δυνατό Παναθηναϊκό με πολλαπλάσιο μπάτζετ και ποιοτικότερους παίκτες.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΨΑΧΝΕΤΕ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΒΕΛΤΙΩΣΗ

Δύσκολα μπορείς να πεις ότι ο ΑΡΗΣ είχε κάποιο κέρδος από αυτό το  παιχνίδι. Τα προβλήματα που βλέπουμε σχεδόν σε κάθε παιχνίδι ανεξαρτήτως αντιπάλου τα είδαμε και σε αυτό. Λείπει το καθαρό μυαλό στην επίθεση, χάνεται συχνά πυκνά η συγκέντρωση στην άμυνα. Κομμάτια που πρέπει να διορθωθούν για μια λιγότερο αγχωτική συνέχεια.

Ελαφρώς βελτιωμένος παρουσιάστηκε σήμερα ο ΑΡΗΣ μας και αυτό ήταν αρκετό κόντρα στον προβληματικό Απόλλων Π. ώστε να πάρει τη νίκη. Μια πολύτιμη νίκη σε ένα παιχνίδι που αν στράβωνε η κατάσταση θα γινόταν ζόρικη. Πολλά τα «πρέπει» για το σύνολο του Γ.Καστρίτη ώστε να βελτιωθεί, ωστόσο αυτή η νίκη σε συνδυασμό με το πρόγραμμα του δίνει τη δυνατότητα να δουλέψει.

ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΑ «ΓΚΡΙ ΕΜΠΟΔΙΑ»

Πολλά τα φαλτσοσφυρίγματα από το ξεκίνημα του αγώνα που προκάλεσαν από νωρίς μια νευρικότητα στους παίκτες μας αλλά και σε όλους όσους βρέθηκαν στο γήπεδο. Μετά όμως από περίπου 2 αγωνιστικά λεπτά η ομάδα συνήλθε μπόρεσε να παίξει άμυνα και με πολυφωνία στην επίθεση έφθασε στο +7. Και πάλι όμως η διαιτητική τριάδα ήταν αυτή που σε μεγάλο βαθμό δεν επέτρεπε στην ομάδα μας να ξεφύγει.

ΜΕ ΣΤΑΘΕΡΟ ΡΥΘΜΟ ΕΦΘΑΣΕ ΕΥΚΟΛΑ ΣΤΗ ΝΙΚΗ

Δεν χρειαζόταν να κάνει τίποτα το ιδιαίτερο ο ΑΡΗΣ μας για να πάρει τη νίκη. Τα ξεσπάσματα του Κέλι και του Χάνλαν αλλά και οι λύσεις από τους Κάουαν και Γουίλιαμς στην επίθεση έφθαναν ώστε ο ΑΡΗΣ να μην αγχωθεί. Ο Απόλλων ήταν αρκετά κακός και δεν μπορούσε να απειλήσει μιας και τα μακρινά αμαρκάριστα σουτ που τους δίναμε σπάνια έβρισκαν στόχο. Ενώ κάτω από το καλάθι ο Τσαλμπούρης ήταν η μοναδική απειλή.

ΕΛΑΧΙΣΤΗ Η ΒΕΛΤΙΩΣΗ, ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ

Ναι μεν η νίκη ήρθε εύκολα αλλά αν σταθούμε σε αυτό τότε μάλλον η συνέχεια θα είναι δυσάρεστη. Υπήρχε περισσότερη προσπάθεια στην άμυνα και σοβαρότητα στην επίθεση αλλά ως εκεί. Τεράστιο το πρόβλημα στην κυκλοφορία της μπάλας με τα λάθη του Κάουαν να σπάνε νεύρα, κακές επιλογές στην επίθεση και μια άμυνα που με ευκολία έδινε το ελεύθερο μακρινό σουτ. Την ίδια στιγμή που κάπου και ο Καστρίτης φαίνεται να το χάνει προσπαθώντας να περάσει το «στίγμα» του και δίνοντας χρόνο «εγκληματικά» σε έναν Καμάρα που δεν έχει να προσφέρει τίποτα στο παρόν και στο μέλλον της ομάδος εις βάρος παικτών όπως είναι ο Νετζήπογλου, ο Σιδηροηλίας και οποιοσδήποτε άλλος παίκτης της εφηβικής ομάδας. Μια επιλογή εξίσου παράλογη όπως αυτή του να κρατάει ταυτόχρονα το δίδυμο Χάνλναν και Κέλι στον πάγκο αλλά και να μην δοκιμάζει κάτι διαφορετικό σε σχέση με την κυκλοφορία της μπάλας όπως το να βάλει τον Χάνλαν στη θέση 1 άντι για τον ασταθή Κάουαν και τον μετριότατο Πουλιανίτη. Μια θέση την οποία έπαιξε στα περισσότερα παιχνίδια στην εντυπωσιακή του χρονιά στον Ηρακλή.

ΚΕΡΔΙΣΕ, ΑΝΑΣΑΝΕ ΑΛΛΑ ΩΣ ΕΚΕΙ

Χωρίς ιδιαίτερο άγχος ο ΑΡΗΣ επικράτησε επί του προβληματικού Απόλλων Π. παίρνοντας μια σημαντική νίκη. Αύξησε την ένταση στην άμυνα σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια, βρήκε λύσεις στην επίθεση αλλά ως εκεί… Φανερή η έλλειψη μπασκετικού ρεαλισμού από τον κόουτς αλλά και την διοίκηση που δείχνουν πεπεισμένοι ότι όλα πάνω στο παρκέ λειτουργούν ιδανικά. Όπως ιδανική φαντάζει δεδομένων των συνθηκών η 5^η θέση αυτήν την στιγμή… Μακάρι να παραμείνουμε εκεί.

ΥΓ. Καθαρά «πελατειακή» η σχέση ομάδος-οπαδών με τους κατόχους διαρκείας σε αυτές τις μαύρες χρονιές του μπασκετικού ΑΡΗ για ακόμη μια φορά να αδειάζονται με άκομψο τρόπο από την ΚΑΕ. Και αν το εγχείρημα της «ενίσχυσης» πέτυχε ας βγουν να μας πουν πόσα εισιτήρια από τα διαθέσιμα τελικά πουλήθηκαν.

Ευτυχώς που υπάρχουν και χειρότεροι σιγοψιθυρίζουν όλοι στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο με την περίπτωση του Ηρακλή που οδεύει προς τη διάλυση να έχει διώξει ένα μεγάλο βάρος από τις πλάτες των παικτών μας.  Βάρος ντροπής που καραδοκεί τα τελευταία χρόνια στον μπασκετικό ΑΡΗ και με εμφανίσεις όπως αυτές στην Πυλαία και στη Λάρισα θα γινόταν ασήκωτο για αυτή την ομάδα. Ευτυχώς που υπάρχει και ο Ηρακλής… χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι μπορεί να υπάρχει εφησυχασμός αντί για σκληρή δουλειά και βελτίωση. Βελτίωση που επιβάλλεται να δείξουν άμεσα οι παίκτες του Γ.Καστρίτη.

«ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΗ ΔΟΣΗ» ΑΜΥΝΑΣ

Σαν εμβόλιο που πέρασε η δράση του και δεν κάνει πλέον τη δουλειά του φαντάζει η άμυνα μας. Κακές αλληλοκαλύψεις, εμμονή με το κλέψιμο πάνω στην τρίπλα ψηλά και μια τεράστια μόνιμη τρύπα κάτω από το καλάθι μας όπου κάθε αντίπαλος μπορεί να μπει και να σκοράρει με ευκολία.  Αυτό πρέπει να ήταν όλες αυτές τις μέρες το βασικό κομμάτι της προπόνησης μιας και εκεί αρχίζουν και τελειώνουν τα πάντα για τον φετινό ΑΡΗ. Όταν είσαι ασταθής στην επίθεση αν δεν παίξεις άμυνα δεν κερδίζεις. Έτσι απλά.

ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΗ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΧΑΝΛΑΝ – ΚΕΛΙ

2 εξαιρετικοί παίκτες σαν τον Χάνλαν και τον Κέλι που ελάχιστες ομάδες στην basket league διαθέτουν αντίστοιχους και όμως στον φετινό ΑΡΗ ως τώρα έχουν «ακυρωθεί» και οι 2.  Είναι τραγελαφικό σε μια ομάδα που υπάρχουν ουσιαστικά 2 παίκτες που ξεχωρίζουν να μην μπορεί ο προπονητής να περάσει ένα σύστημα ή έστω μια αγωνιστική φιλοσοφία που να τους αναδείξει.  Ακόμη και αν θέλει ο καθένας από μια μπάλα μόνος του σε αυτόν τον ΑΡΗ είναι εφικτό να γίνει. Μακάρι οι Κάουαν και Σιδηροηλίας να επαναλάβουν την καλή εμφάνιση τους στην Λάρισα και ο Γουίλιαμς με τον Νετζήπογλου να είναι αυτοί που πρέπει ώστε ο Καστρίτης να μην μας τρολάρει ξανά με τον Καμάρα αλλά αν είναι να γίνει κάποιο πλάνο για την επίθεση αυτό πρέπει να έχει 2 μόλις ονόματα ως τελικό αποδέκτη. Χάνλαν και Κέλι. Οι υπόλοιποι απλά τους βοηθάνε. Οτιδήποτε άλλο υστερεί σε μπασκετικό ρεαλισμό…

ΤΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΣΤΕΝΕΨΑΝ

Ποακ και  Λάρισα εκτός, Απόλλων Πατρών εντός. 3 παιχνίδια κόντρα σε ομάδες με σχεδόν ίδιους στόχους με εσένα. Τραγωδία με τον πρώτο, κακή ήττα με τον δεύτερο, απομένει ο τρίτος. Αν δεν συνέλθει ούτε κόντρα στον προβληματικό Απόλλων Π. το σύνολο του Γ.Κάστριτη τότε τα κομπιουτεράκια θα ξαναβγούν και το ρεπορτάζ του μπασκετικού Ηρακλή θα μπει για τα καλά στις ζωές μας. Σταματήστε να αδικείτε τους εαυτούς σας και παίξτε όπως μας έχετε δείξει ότι μπορείτε. Άλλο αποτέλεσμα δεν υπάρχει. Νίκη και μόνο νίκη.

ΥΓ.  Όπως φαίνεται, οι μισές ομάδες του πρωταθλήματος λένε ευτυχώς που υπάρχει και ο Ηρακλής! Α ρε μπασκετάρα που σε κατάντησαν…

Κακός ήταν ο ΑΡΗΣ στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα σήμερα με την τραγική άμυνα και τα φθηνά λάθη να είναι χαρακτηρίζουν το παιχνίδι του. Και όμως κάποιες επιθετικές εκλάμψεις και 2-3 καλές άμυνες φάνηκαν αρκετές για να τον φέρουν μια ανάσα από τη νίκη αλλά εκεί οι διαιτητές «ολοκλήρωσαν» το έργο τους με ένα απίθανο σφύριγμα για τζάμπολ αντί για φάουλ! 3 διαιτητές που σφύριζαν με διαφορετικά κριτήρια τις 2 ομάδες σε όλο το παιχνίδι και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στην τελευταία φάση όπου η ευαισθησία τους στα φάουλ ξεχάστηκε.

ΑΝΑΡΧΟΣ ΑΣΥΝΔΕΤΟΣ ΒΡΑΧΥΚΥΚΛΩΜΕΝΟΣ

Τι και αν πέρασαν οι μέρες  με τις προπονήσεις να διεξάγονται με σχεδόν πλήρες ρόστερ, η ομάδα παρουσιάστηκε το ίδιο ασύνδετη. Κακές αλληλοκαλύψεις στην άμυνα, τρικυμία στην επίθεση. Ενώ τα φθηνά λάθη έσπαζαν νεύρα. Ο Κέλι ήθελε μια μπάλα μόνος του στην γραμμή του τριπόντου, ο Χάνλαν να τρέχει να ξεφύγει μπας και πάρει την πάσα και οι υπόλοιποι άτολμοι. Ακόμη και αν ο Κάουαν σε κάποια φάση διαπίστωσε ότι μπορεί να πλησιάσει στο καλάθι αυτό ήταν περισσότερο αντίδραση του παίκτη παρά κάποιο επιθετικό πλάνο.

ΜΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΑΜΥΝΑ

Αλλάζει το άθλημα όσο περνάνε τα χρόνια και φθάσαμε πλέον στο σημείο να αναρωτιόμαστε για τα βασικά. Στο μπάσκετ περιορίζεις τον αντίπαλο στην άμυνα και τον ωθείς στο να κάνεις λάθος. Δεν γίνεται κάθε άμυνα να είναι προσπάθεια για κλέψιμο στην τρίπλα του αντιπάλου. Ούτε να του κολλάς στα μούτρα δίπλα στο κέντρο. Ανούσια φάουλ και  μια τεράστια τρύπα στη ρακέτα μας με αποτέλεσμα μέχρι και ο Τσαϊρέλης να αναδειχθεί σε πρωταγωνιστή.

ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΕΠΡΕΠΕ Η ΣΦΥΡΙΧΤΡΑ ΝΑ ΕΠΕΜΒΕΙ

Όσο κακός και αν ήταν συνολικά ο ΑΡΗΣ μας σήμερα βρήκε το σθένος να αντιδράσει και να φθάσει μια ανάσα από την νίκη. Εκεί οι διαιτητές επιβεβαίωσαν την ξεκάθαρη πρόθεση τους να βοηθήσουν τη Λάρισα και βαφτίζοντας 1 φάουλ(βολές) σε τζάμπολ χάρισαν ουσιαστικά τη νίκη στους αντιπάλους μας. Και όλα αυτά όταν σε όλη τη διάρκεια του αγώνα σφύριζαν με ευκολία φάουλ εις βάρος μας αλλά και τεχνικές ποινές για λόγους που μόνο οι ίδια έβλεπαν. Μόνιμο πρόβλημα η διαιτησία που όσο ο ΑΡΗΣ είναι σε αυτή την κατάσταση είναι μεγάλη απειλή.

ΜΙΑ ΦΑΣΗ ΟΛΟ ΤΟ ΜΠΑΧΑΛΟ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΗΣ ΟΜΑΔΟΣ

Μόνο την τελευταία φάση να δεις με το κρίσιμο σουτ από τα χέρια του Καμάρα είναι αρκετή για να καταλάβεις το αγωνιστικό μπάχαλο της ομάδος. Κάπου το έχει χάσει ο Γιάννης Καστρίτης και οι παίκτες του και όλα αυτά που τους έκαναν να ξεχωρίζουν στα μάτια μας κάπου έχουν χαθεί. Άσχημη ήττα απέναντι σε έναν αντίπαλο που δεν έκανε τίποτα το ιδιαίτερο. Εξίσου άσχημη και η αδυναμία της ομάδος εντός και εκτός παρκέ να αντιδράσει σε αυτές τις προκλητικές διαιτησίες…

ΥΓ. Κανένας παίκτης, προπονητής, παράγοντας δεν μας φταίει που οι συνθήκες τον έφεραν στον Αυτοκράτορα. Δεν παύει όμως όλα αυτά τα χρόνια άλλοι να ζούμε έναν εφιάλτη και άλλοι το όνειρο τους.

Χωρίς προβλήματα συνεχίζεται η προετοιμασία της ομάδος μετά από ένα σημαντικό χρονικό διάστημα χωρίς αγωνιστικό ρυθμό με τα προβλήματα λόγω τραυματισμών(πέρα του γνωστού) και κρουσμάτων να έχουν υποχωρήσει. Μια διακοπή που αναμφίβολα λειτούργησε ευεργετικά μιας και πέρα των απουσιών είχαμε να ξεπεράσουμε και το σοκ της εμφάνισης στο ντέρμπι της πόλης.  Γιατρικό για την ήττα ντροπής είναι μόνο οι νίκες στα 2 παιχνίδια που ακολουθούν με Λάρισα και Απόλλων Πατρών αντίστοιχα. Μόνο έτσι ο ΑΡΗΣ θα πείσει ότι το αποτέλεσμα στο κρατικό γήπεδο της Πυλαίας ήταν κάτι το συγκυριακό και θα κοιτάξει τη συνέχεια της χρονιάς με αρκετή ηρεμία.

ΜΙΝΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΕΝ ΜΕΣΩ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ

Γιορτές, κρούσματα covid και μικροτραυματισμοί ήταν τα προβλήματα που είχε να διαχειριστεί ο Καστρίτης στην προσπάθεια όχι μόνο να διατηρήσει την ομάδα σε φόρμα αλλά και στο να βρει το τι ακριβώς έφταιξε στην Πυλαία όπου ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε αγνώριστος.  Όσο και αν βοήθησαν οι γιορτές και οι αναβολές  των αγώνων ώστε να ξεχαστεί ως ένα βαθμό αυτή η ήττα δεν παύει να αποτελεί νούμερο ένα θέμα στις σημειώσεις του coach. Μια εμφάνιση που αδίκησε σε μεγάλο βαθμό την φετινή προσπάθεια και τη δυναμική της ομάδος και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ξανασυμβεί.

ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΔΥΜΟ ΧΑΝΛΑΝ – ΚΕΛΙ

Όπως στη Πυλαία έτσι και στη Λάρισα τα βλέμματα όλων θα πέσουν στο δίδυμο Χάνλαν και Κέλι. Ο τραυματισμός του Χάνλαν ουσιαστικά δεν επέτρεψε πριν το παιχνίδι με τον συμπολίτη στους 2 παίκτες αλλά και σε όλη την ομάδα να δουλέψουν μαζί. Κάπως έτσι δικαιολογείται και η εικόνα και των 2 με τον «μόνιμο» MVP Κέλι να δείχνει περισσότερο μπερδεμένος στη συνύπαρξη με τον Χάνλαν. Αν όλο αυτό το χρονικό διάστημα κατάφερε  ο Καστρίτης να δέσει τους 2 παίκτες τότε στη Λάρισα θα δούμε σπουδαία πράγματα. Αν όχι… τότε η απουσία «τρίτου πόλου» στην επίθεση θα αποτελέσει για ακόμη μια φορά σημαντικό πρόβλημα και η συζήτηση περί αντικατάστασης του Λόκετ θα φουντώσει ξανά.

2 ΝΙΚΕΣ = ΗΡΕΜΙΑ

Με το κεφάλαιο αφαίρεσης  βαθμών από τον αθλητικό δικαστή ακόμη να μην έχει κλείσει οριστικά κάθε νίκη είναι πολύτιμη. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για νίκες απέναντι σε ομάδες που βρίσκονται στα χαμηλά στρώματα της βαθμολογίας. Όπως μας εντυπωσίασε η ομάδα φέτος κόντρα σε Παναθηναϊκό, Προμηθέα και Περιστέρι έτσι μας «τρομοκράτησε» στη Πυλαία με την εικόνα της. Αναμένουμε από αύριο να δούμε στη Λάρισα τον καλό ΑΡΗ που γουστάραμε ώστε να κυλήσει το 2022 πιο ήρεμα. ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Από την στιγμή που ο Κώττας εδώ και κάμποσα παιχνίδια δεν παίρνει χρόνο από τον προπονητή του, μακάρι να γίνει το “deal” και να έρθει ο Μπόγρης.

ΥΓ2. Όταν η ίδια η διοργανώτρια και τα κανάλια με τα οποία συνεργάζεται υποβαθμίζουν το ίδιο το προϊόν τότε δεν υπάρχει καμία ελπίδα για το μπασκετάκι... όπως το έχουν καταντήσει.

ΥΓ3. Η επενδυτολογία συνεχίζεται… πάλι καλά που υπάρχει και αυτό το 14.00-16.00 στο Yellow και ακούγονται μερικά πράγματα στη σωστή τους διάσταση χωρίς περιτυλίγματα, υπόνοιες και σάλια.